92📖️

9.3K 1.2K 520
                                    

වසර විසි එකකට පෙර......

"සතියා.."

"ඒ බං මාර සීන් එක.."

බෙල් එක ගහන්න තව වෙලා තිබුණ නිසා ක්ලාස් එක ඉස්සරහා කොරිඩෝ එකේ ඉදන් මායි දස්සායි කයියක් දාගෙන ඉඳියේ කවියා කලබලෙන් අපි ළඟට දුවගෙන එද්දී..

"මොකෝ උනේ.."

කලිසම් සාක්කු වලට අත් දාගෙන කණුවකට හේත්තු වෙලා ඉදපු මං සීරියස් පිට එහෙම ඇහුවෙ කවියා හේතුවක් නැතුව මෙහෙම බොරුවට කලබල වෙන්නෙ නෑ කියලා දන්න නිසා..

"නිසල්කාරයා ආපහු ස්කෝලෙ ඇවිත්.."

"යකෝ ඕක කියන්න ද උඹ මේ හති දාගෙන දුවන් ආවේ.. බලපන්කො සතියා මූ.. මම ඒත් හිතුවා මො....."

"මැදින් පනින්නෙ නැතුව පොඩ්ඩක් ඉදපන් උලමෝ.. ඌ ස්කෝලෙ ඇවිත් විතරක් නෙමෙයි.. ආපු ගමන් ඌ කරලා තියෙන්නේ මොකක්ද දන්නවා ද.."

දස්සාට එහෙම කියපු කවියා මගේ දිහාට හැරුණා..

"කොහෙද හේෂ්.."

කවියා වෙච්ච දේ කියන්නත් කලින් හිතට දැනුන සැකේ නිසාම මම උගෙන් එහෙම ඇහුවා..

"නිසල් එක්ක.. ප්‍රි⁣ෆෙක්ට් රූම් එකේ.. ම.... සතීෂ.. ඔහොම ඉදපන් යකෝ.."

කවියා කියලා ඉවර වෙන්නත් කලින්ම අපේ බිල්ඩින් එකේම කෙලවරේ තිබුණ ප්‍රිෆෙක්ට් රූම් එක ළගට මම දුවගෙන ගියෙ අරුන් දෙන්නත් මගේ පස්සෙන් එද්දී..

"මල්ලි කෝ හේෂ්.."

වහලා තිබුණ ප්‍රිෆෙක්ට් රූම් එකේ දොර දිහා බලන ගමන් මම එලියෙ ඉදපු ජූනියර්ස්ලා දෙන්නෙක්ගෙන් අහද්දී උන් දෙන්නා මූණට මූණ බලලා ආයෙත් මගේ දිහාට හැරුණා..

"ඇතුළෙ.. එ....."

උන් තව මොනවාහරි කියන්න ගියාත් අහන්නේ නැතුවම මම දොර ළගට ගිහින් සද්දෙන් දොරට ගැහුවේ කේන්තියෙන්..

"මේ දොර අරිනවා.."

"හේෂ්.. නිසල්.."

කාළි [Completed]✅Donde viven las historias. Descúbrelo ahora