Kan ve Büyünün Dansı TR

Beklenmeyen Misafir Elysandra Blackthorn

Büyük toplantı sona ermek üzereydi. Engfa ve Charlotte, salondaki herkesin dikkatini üzerinde toplamış, konuşmalarını bitirmek üzereydiler. Herkesin gözlerinde saygı ve hayranlık vardı. Tam o anda, ağır ahşap kapılar bir kez daha aniden açıldı. İçeriye dolan soğuk bir rüzgâr ve yankılanan bir ses, salonu adeta titretti:

"Umbraterra Diyarının Koruyucu Veliaht Kraliçesi, Elysandra Blackthorn!"

Bu isim salonda bir dalga gibi yayıldı. Engfa'nın gözleri şaşkınlıkla büyüdü, yüzüne gölge gibi bir gerginlik düştü. Charlotte, Engfa'nın bu ani değişimini fark etti ama ne olduğunu tam anlamadı. Myx, Engfa'nın yanına hızla yaklaşıp, alçak bir sesle fısıldadı, "Elysandra mı? Davetsiz bir misafir. Bu hiç iyi değil, Engfa."

Engfa derin bir nefes aldı, gözlerini kapıya çevirdi. Kapıya odaklanırken, herkesin bakışları ona dönmüştü. Charlotte hâlâ durumu anlamaya çalışıyor, gözleri Engfa'nın gerginliğinden kaygılanarak kapıya bakıyordu. İçeriye giren figür, tüm salonun dikkatini bir anda üzerine topladı.

Elysandra Blackthorn, Umbraterra'nın en güçlü cadılarından biri, ağır ve kendinden emin adımlarla salona girdi. Koyu siyah, altın işlemelerle süslenmiş elbisesi her hareketinde yere sürükleniyor, zarif pelerini ardında dalgalanıyordu. Uzun, dalgalı siyah saçları ve yemyeşil gözleri herkesin dikkatini çekti. Dudaklarında baştan çıkarıcı bir gülümseme vardı. Elysandra'nın her adımı, etrafındaki havayı daha da yoğunlaştırıyor, salondaki herkes ona kapılmış gibi gözlerini ayıramıyordu.

Büyücüler, Elysandra'nın ihtişamına kapılmış gibi sessizce ona bakıyorlardı. Engfa'nın ailesi, Rowena ve Elowen, tedirgin bakışlarla Elysandra'ya baktılar. Onu tanıyorlardı, çok güçlüydü ve Engfa'ya duyduğu saplantılı aşkı daha önce pek çok kez tartışma konusu olmuştu. Morgana Le Fay soyundan sonra korkulan tek ırk olan Umbraterra cadıları bu diyarın gölgelerinden çıkan en tehlikeli varlıklardı.

Charlotte, bu ihtişamlı kadının salonu kasıp kavuran cazibesine şaşkınlıkla bakıyordu. Elysandra'nın Engfa'ya olan bakışları ise onu tedirgin etmeye başlamıştı. Elysandra, doğrudan Engfa'nın olduğu yere yönelirken, Charlotte'un kafasında bu kadının kim olduğu ve neden bu kadar büyük bir tepki yarattığı soruları dönüp duruyordu. Fakat içindeki kıskançlık kıvılcımı, Elysandra'nın Engfa'ya olan gözlerini görünce iyice parladı.

Elysandra, Engfa'ya ulaştığında başını hafifçe eğerek gülümsedi, o kadar yakındı ki Charlotte, Elysandra'nın niyetini sezebiliyordu. "Kadim diyarın koruyucu kraliçesi Engfa Le Fay," dedi Elysandra, sesi baştan çıkarıcı ve bir o kadar da tehlikeli bir pırıltı taşıyordu. "Beni bir süre unuttuğunu zannettim. Ama bu toplantının önemli olduğunu duydum... ve düşündüm ki, eski bir dost olarak buraya katılmam, diyarların birleşmesi adına anlamlı olacaktır."

Charlotte'un gözleri daha da açıldı, Elysandra'nın Engfa'ya olan ilgisini artık daha net anlıyordu. Bu kadın, Engfa'ya karşı açık bir şekilde takıntılıydı. Engfa'nın yanında olması gereken kişi o değil, Charlotte'tu. Elysandra'nın Engfa'ya olan bu yakınlığı ve baştan çıkarıcı tavırları, Charlotte'un içinde hızla büyüyen bir kıskançlık fırtınası yaratmaya başlamıştı.

Engfa, gözlerini kısarak Elysandra'ya baktı. Sakin ama soğuk bir tonla, "Elysandra, burada olman biraz sürpriz oldu. Sana bir davetiye gönderdiğimizi hatırlamıyorum," dedi.

Elysandra alaycı bir kahkaha attı. "Engfa, beni davet etmene gerek yok. Senin önemli bir toplantın varsa, elbette ben de burada olmalıyım. Sonuçta... eski dostlar birbirlerinin yanında olmalı, değil mi?"

Bu sözleri duyduğunda, Charlotte'un sabrı iyice tükeniyordu. Engfa'ya yaklaşıp, onun kolunu daha sıkı kavradı. Elysandra'nın bu imalı sözleri Charlotte'u iyice kıskandırmış, Engfa'yı sahiplenme duygusunu tetiklemişti. Engfa, Charlotte'un bu tepkisini fark etti ve ellerini Charlotte'un üzerine koyarak onu sakinleştirmeye çalıştı, ama Elysandra'nın bakışları Charlotte'a kaydı ve sanki onu küçümsüyormuş gibi gözlerini devirdi.