14 - His Resolve

4.2K 34 15
                                    

                   
LUANA:         (her face lightens up, her smile widens) Talaga?

LANDER:      Yup! Kailangan mo lang mag-undergo ng ilang tests.

LUANA:         Sino? Sino yong magiging sponsor?

LANDER:      Kami.

LUANA:         (mawawala ang ngiti nito) What?

LANDER:      Teka, aren't you happy about it?

LUANA:         Hindi naman sa ganun pero...Lander, sinabi ko na sayo dati pa di ba? Hindi pwedeng ganun. Hindi ko matatanggap. You've done so much already. Ayokong pati to—

LANDER:      Teka, ano bang iniisip mo? Hindi lang naman ako, pati sina Clarence at William—

LUANA:         Lander, ayokong pati sila—

LANDER:      Wait, iinisip mo ba na kami ang gagastos para sayo?

LUANA:         O, di ba sabi mo, kayo magiging sponsor ko?

LANDER:      Kami nga. But that doesn't mean kaming tatlo ang tinutukoy ko.

LUANA:         What do you mean?

LANDER:      (bubuntong-hininga) We applied for an adjuration sa isa sa mga foundations namin at isa ka sa mga napiling beneficiaries. Yong sa magiging donor na lang ang aasikasuhin. (shuts his eyes, in his mind) I'm sorry Luana for lying to you once again but this is the only way para mapapayag kita.

He's hoping na mapapayag niya ang dalaga at hindi ito maghinala.

LUANA:         Ha? Parang wala kang nasabi sa akin about that. (she's still a bit skeptical about his notion)

LANDER:      Kasi po, sinigurado ko muna lahat. And here it is now. (cups her face) Baby, this is now your chance to see again. And I'll be the happiest person if that happens.

Matatahimik saglit ang dalaga.

LANDER:      So, ano? Ba't natahimik ka na diyan?

LUANA:         Totoo ba to? (she's starting to become teary-eyed)

LANDER:      (cups her face) Yes, mahal ko. Matutupad na yong mga pangarap natin—unti-unti nating tutuparin yong mga pangarap natin lalo na yong mga pangarap mo. After this, I'll help you find justice sa pagkawala ng mga magulang mo at hindi rin ako titigil hangga't hindi napapasayo kung anuman ay dapat sayo. Magkasama tayong lalaban, remember?

Hindi na mapipigilang ni Luana ang mapaiyak dahil sa labis na saya.

LANDER:      Hey, you're crying again. (sabay punas sa mga luha ng dalaga) Yong totoo, tear glands lang ba yan o water dam na?

LUANA:         (marahang matatawa) I'm just so happy. I feel so blessed for having you. You're heaven-sent, Lander. You're my angel...and I love you so much. (hugs him tight)

LANDER:      (hugs her back and kisses her on the head) I love you more. (in his mind) Magiging masaya ka, Luana, pinapangako ko yan. At tutuparin ko rin ang pangako kong di kita iiwan. I'll stay with you...I'll be part of you...at makakasama mo 'ko sa buong buhay mo.

That night, tatawagan ni Lander si Miguel.

LANDER:      Tito, pumapayag na po ako sa gusto niyong mangyari.

MIGUEL:        Now, that's my son.

LANDER:      Pero, Tito, just in case na magka-problema...

MIGUEL:        Anak, ba't mo naman iniisip yan? I told you already, everything's gonna be okay. Just have faith, hijo. Please be positive.

LANDER:      I know. Pero gusto ko rin naman pong maging totoo—reality check. We both know, that we're gonna be facing a certain risk at wala sa atin ang nakakaalam kung anong pwedeng mangyari.

Here With MeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon