CORA: Ano?! (mapapahawak ito sa kanyang dibdib) Bakit? Paanong...paanong naaksidente? (mapapaupo ito dahil sa panlulumo)
NORMAN: Nadulas po kasi siya habang habang hawak-hawak po yong silo na ginamit niya para mahuli yong isang guya. Tumama po yong kanang braso niya sa isang nakausling bato. E medyo matulis po yon. Tsaka sa lakas ng bagsak niya, nawalan po siya ng malay.
CORA: Ha? Diyos ko! Kumusta na siya ngayon?
NORMAN: Nagkamalay na po siya. Kinailangan pong tahiin yong sugat niya. Sa ngayon po, andun po siya sa X-ray room.
CORA: Sige, sige, pupunta na kami diyan.
NORMAN: Ay, wag na po. Kabilinbilinan ni Sir na wag na daw po kayong pumunta dito kasi nag-aalala po siya dahil sa lakas ng ulan.
CORA: Pero anak...
NORMAN: Mamang, sumunod na lang po tayo sa gusto niya.
CORA: Sige. A...pwede bang pakausap sa kanya pagkalabas niya?
NORMAN: Sige po, maya-maya po ng konti.
CORA: Salamat at maraming salamat din dahil nandiyan ka.
NORMAN: Wala pong anuman.
After an hour...
RANDEL: Hello? Mamang?
CORA: Anak, kumusta ka na? (halata sa boses nito ang labis na pag-aalala)
RANDEL: Okay na po ako.
CORA: Kumusta ang resulta ng X-ray mo?
RANDEL: Okay na okay po. Wala pong dapat na ipag-alala.
CORA: Salamat sa Diyos kung ganun. Uuwi ka ba ngayon?
RANDEL: Baka bukas na lang po siguro. Baka kasi lumakas ulit ang ulan habang nasa daan kami.
CORA: E sinong kasama mo diyan?
RANDEL: Nagpaalam po si Norman sa asawa niya kaya siya na muna ang makakasama ko dito hanggang bukas. Sabi ko nga umuwi na, ayaw naman.
CORA: Ganun ba?
RANDEL: Opo. Um...si Luana po?
CORA: Nasa kusina kasama yong dalawa.
RANDEL: Pakisabi na lang po sa kanya na hindi na muna kami makakapunta sa farm ng ilang araw.
CORA: O sige. Anong oras ka makakalabas bukas?
RANDEL: Mga bandang alas-dies po.
CORA: Okay. Sasabihan ko na lang si Poldo kung ganun.
RANDEL: A...mamang, pwede po bang...pwede po bang isama niyo si Luana sa pagsundo niyo sa akin bukas?
CORA: Ha? A...e...anak, susubukan ko. Alam mo naman yon.
RANDEL: Sige na po. Hindi naman yon makakahindi pag kayo na ang nakiusap e.
CORA: Ikaw talagang bata ka. O sige, pipilitin ko.
RANDEL: Thanks, Mamang.
Sa kusina...
VANGIE: Ganda, okay ka lang?
LUANA: Ha?
VANGIE: Para kasing di ka okay. May problema ba? May bumabagabag ba sayo?
