By then, mawawala ang kaba at takot nito dahil sa maaamoy nitong familiar na pabango. Dahan-dahan ding tatanggalin ng estranghero ang kanyang kamay sa pagkakatakip sa kanyang bibig.
LUANA: (kunot ang noo) Lander?
LANDER: Ako nga.
LUANA: (galit) Haist! (babawiin ang kamay at paghahahampasin ng malakas ang binata) Alam mo bang tinakot mo ko?
LANDER: Sorry.
LUANA: Sorry. E kung may sakit ako sa puso, e di nakabulagta na ko ngayon.
LANDER: Sorry na nga. Di na mauulit.
LUANA: Talagang di na mauulit dahil last na to na punta mo dito sa bahay namin. Kaya umalis ka na. Alis!
LANDER: Luana...please. Listen to me.
LUANA: No. Umalis ka na. Wala akong oras para sayo. Alis na sabi! (ipagtutulakan ang binata)
Huhulihin ng binata ang mga kamay ni Luana.
LUANA: Bitiwan mo ko, kundi sisigaw ako. (pilit nitong babawiin ang mga kamay sa pagkakahawak ng binata)
LANDER: Please calm down.
LUANA: Ano ba kasing ginagawa mo dito? Kinuntsaba mo ba ang nanay ko para makapunta ka dito?
LANDER: Well...oo, ganun na nga. Di rin kasi ako matiis ni Nanay Helen e. Alam mo namang malakas ako sa kanya.
LUANA: Tss! (mumbles) Kapal talaga.
LANDER: Luana, let's talk, please?
LUANA: Wala tayong dapat na pag-usapan. Kaya kung ako sayo, uuwi na ko dahil sinasabi ko sayo wala kang mapapala sa pagpunta mo dito.
LANDER: No. Hindi ako uuwi hangga't hindi mo ko kinakausap ng maayos. (hahawakan sa magkabilang balikat si Luana at pilit na pauupuin) Mag-uusap tayo sa ayaw at sa gusto mo.
LUANA: Ano ba? Bitiwan mo ko sabi. (hahampasin uli ang mga kamay ni Lander)
LANDER: Mainis or magalit ka na sa akin kung gusto mo, pero hindi ako titigil sa kakakulit sayo.
LUANA: Huh! Talaga lang ha?
LANDER: Talagang-talaga.
LUANA: Pwes, maghintay ka sa wala. Maghanap ka ng makakausap mo. (sabay tayo)
Pipigilan ulit ni Lander ang dalaga, this time sa kamay at mas mahigpit ang hawak niya dito.
LUANA: Lander! (pilit nitong tatanggalin ang kamay ng binata)
LANDER: Hindi kita bibitiwan hangga't hindi ka umuupo.
LUANA: Haist! (mapipilitang umupo ulit) Ano ba talagang kailangan mo?
LANDER: Ikaw.
LUANA: Hindi ako nakikipagbiruan sayo. Akala ko ba gusto mo ng matinong usapan?
LANDER: Oo nga.
LUANA: Pwes, umayos ka.
LANDER: Hindi naman kasi ako nagbibiro at wala din akong balak na makipagbiruan sayo. Matino akong kausap no. Ikaw lang tong nagsasabing hindi e.
LUANA: (crosses her arms) Ewan ko sayo.
LANDER: Siguro naman, nasabi na sayo ni Nanay Helen yong napag-usapan namin.
