Biglang mawawala ang ngiti ng apat.
HELEN: Luana...
LUANA: Nay, kung andito pa rin po siya masasanay—
HELEN: Ano naman kung masanay yong anak mo sa kanya, e siya naman ang ama niya?
LUANA: Nay...
RANDEL: Um...Nay, siguro nga po, mas magandang umalis na po ako.
HELEN: Hindi...hindi ka aalis. Paano kung magising yang apo ko at ikaw ang hanapin? Nakita niyo naman kahapon di ba? Ikaw yong nakapagpatahan sa kanya sa pag-iyak. Gusto niyo bang kabagin siya ulit sa kaiiyak?
LUANA: Hindi naman na po siguro siya mag-iiiyak ngayon.
HELEN: Siguro...hindi ka sigurado.
Hindi makakasagot ang anak.
HELEN: (to Randel) Dito ka lang. Tamang-tama, marmerienda muna kayong dalawa nitong asawa mo.
LUANA: (murmurs) Hay...si Nanay talaga.
VANGIE: Ay oo nga, prenship! Nagluto si Nay Helen ng pancit. Ang sarap. Sandali't ipaghahanda ko kayo.
LUANA: Wag na. Busog pa naman ako.
NEMO: Sige na, girl.
LUANA: Ayoko nga.
HELEN: Wag ng pilitin kung ayaw. (kunwari nagtatampo ito) Sayang ang dami ko pa namang niluto.
LUANA: (mapapabuntong-hininga) Okay, okay. Kakain na po.
HELEN: (mangingiti bigla) O, sige na, doon na kayo kung ganun. (ipagtutulukan ang dalawa) Ako na lang magbabantay dito sa apo ko.
Magkakatinginan ang mag-asawa. Masamang tingin ang ipupukol ni Luana habang pigil naman ang ngiti ni Randel, tila nang-aasar.
Sa may hapagkainan...
NEMO: Anong gusto niyong maiinom?
RANDEL & LUANA: Kahit ano na lang.
Sabay na magkakatinginan ang dalawa. Pati na sila Nemo at Vangie na pilit na pinipigil ang kilig.
NEMO: May pineapple dito, may orange tsaka lemon.
RANDEL & LUANA: Lemon na lang.
LUANA: Ano ba? (inis na lilingunin ulit ang asawa)
RANDEL: O, ano na naman? E sa yon ang gusto ko.
LUANA: Haist! Pineapple na lang ako.
NEMO: Okie po. (nakakaloko ang ngiti nito sa kaibigan)
Ilang saglit pa...
NEMO: Vangie, lika na.
VANGIE: Tara!
LUANA: Wait...saan kayo pupunta?
VANGIE: Kukunin na namin yong mga sinampay.
LUANA: Pwedeng mamaya na lang? Dito na muna kayo. Kain ulit kayo.
NEMO: Teh, baka di mo natatanong, naka-tatlong plato po ako kanina. Kaya thanks, but no, thanks.
