78 - The Chase

525 18 22
                                    

           
Habang naglalakad palayo sa lugar na iyon, hindi nito mapigilan ang sarili na mapaisip ng kung anu-ano.

RANDEL:       Hay Randel...praning ka na naman. Hayaan mo na muna kasi siya.

Bigla itong mapapatigil dahil sa maririnig na mga boses galing sa dalawang tao sa may labahan.

RANDEL:       Nemo? Vangie? Anong ginagawa nila diyan?

Samantala....

NEMO:            Sinasabi ko na nga ba e, may gumugulo sa isip mo. Kanina ka pa wala sa sarili e. Ngayon, sabihin mo sa akin kung ano yon.

VANGIE:        Nemo...

NEMO:           Ano nga sabi yon?

VANGIE:        Alam ko nangako ako sa kanya. Nangako ako na wala akong pagsasabihan maski na sayo o kay mamang. Pero hindi ko na kaya. Binabagabag na ko ng konsensya ko. Kinakabahan na ko ng sobra-sobra.

NEMO:           Ano? Teka, teka. Alam mo, di kita maintindihan, di kita ma-gets. Anong pangako? Kanino? Ano bang pinagsasasabi mo?

VANGIE:        Nemo...

NEMO:           Alam mo, babatukan na talaga kita. Diretsahin na kasi.

VANGIE:        Ano kasi...

NEMO:           Anong ano?

VANGIE:         Si....si...

NEMO:            Si...?

VANGIE:        Si...

NEMO:           Isa mo pang si, sisikaran na kita.

VANGIE:        Si Luana...

NEMO:           Si Luana? Bakit? Anong nangyari sa kanya?

VANGIE:        Si Luana...tu...tumakas siya.

NEMO & RANDEL: Ano?!

Agad na mapapalingon ang dalawa sa direksiyon ni Randel.

VANGIE:          S....Sir...Del....       

RANDEL:         (lalapitan ang dalawa) Anong sabi mo? Tumakas si Luana?

VANGIE:          (mapapatungo) O...o...opo.

RANDEL:         Shit! (galit namaiihilamos nito ang mga palad) Ba't di mo sinabi sa akin?

VANGIE:          K...ka...kasi po...kasi po sir, na...nangako...nangako po ako sa kanya. (magsisimula na itong umiyak)

RANDEL:         So, matagal mo ng alam ang plano niyang pagtakas?

VANGIE:          (mag-aangat ng ulo at iiling) Hindi po, sir. Noong...noong isang araw lang po.

RANDEL:         (maihihilamos na lang nito ang mga kamay sa mukha) Anong oras siya umalis?

VANGIE:          Kani-kanina lang po. Baka po...baka po hindi pa po siya nakakalayo. Sa...sakay po siya ng kabayo.

RANDEL:         Puntahan niyo si Mamang at si Brent. Sabihan niyo sila na sila na muna ang bahala dito.

VANGIE:          (tila magliliwanag ang mukha nito) Su...susundan niyo po siya?

RANDEL:         Ano pa nga ba? Alangan namang pabayaan ko siya sa ganitong oras. E kung may mangyaring masama sa kanya?

Hindi makakaimik si Vangie.

NEMO:           Gusto niyo po ba ng makakasama, Sir? Pwede po kaming tumulong sa inyo or kahit ako na lang po.

RANDEL:         Hindi na.

Here With MeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon