Sevgili okuyucularım,
Umarım hepiniz sağ ve iyi durumdasınızdır.Maalesef depremden etkilenen bir ilde ikamet ediyordum. Gecenin bir yarısında sallantıya uyandık. O kadar uzun ve şiddetli devam etti ki bitmiyor bu diye bağırdığımı hatırlıyorum. Arabamıza sığınıp binaların arasındaki küçük boşluğa park ettiğimizde onlarca artçı deprem yaşadık. Bu korkunç felaketi yaşayan herkese çok geçmiş olsun.
Dilerim ki yaşıyorsunuzdur. Kayıplarınız için allahtan rahmet geride kalan acılı ailelere sabır diliyorum.Hepimiz psikolojik olarak iyi durumda değiliz, böyle bir felaketten sağ çıkmayı şans, evlerimiz yıkılmadığı için minnettar hissediyoruz. Böylesine yıkıcı bir felaketten sonra lütfen içinize kapanmayın, hepimiz kötü durumdayız ve yalnız kalmak düşüncelere boğulmak kötü etkiliyor. Kalp atışlarımızı deprem sanıyor, her artçı depremde yine aynı şiddeti yaşamaktan korkuyoruz. Lütfen çevrenizdekilerle iletişim halinde olun, konuşmak iyi gelecektir.
Evlerini kaybeden canlarım, çok üzgünüm, elbet güneş bir gün bizler için yeniden doğacak.Ve siz 11 il dışında yaşayan bizimle acı çeken bizimle ağlayan yüreği güzel insanlar lütfen bağışlarınızı eksik etmeyin. Yolumuz uzun, yaralar çabuk kapanmayacak. Maddi olamasa bile manevi açıdan deprem yaşayan insanları yalnız bırakmayın. Acıma duygusuyla değil samimi olarak gelecek manevi adımlar bu felaketi yaşayan insanların ihtiyacı olan bir şey. Ölümler, kayıplar başlı başına ağır bir yük, yok olan aileler, yarım kalan hayaller var. Ailesini kaybetmiş tanıdığınız varsa ekstra özenli bir ilgiyi onlara gösterin lütfen, hayat şu an onlar için ağır ve devam edilmesi zor bir yerde kaldı. Onların kolu kanadı olmayı unutmayın.
Gelelim benim hayatımın geldiği noktaya. İlk büyük depremden sonra şehirden kaçmak zorunda kaldık, çünkü çevremizdeki binalardan yıkılanlar oldu ve hepsi birbirine çok yakın binalar olduğu için açık alan problemimiz vardı. İyi ki kaçmışız çünkü ikinci büyük depremde ağır hasarlı binaların yıkıldığını duyduk, gördük. Çok acı. Bir günde bütün hayat değişti. Ne desek yeterli gelmiyor.
Hikayeye ait bilgi,
Son bölümü attığımdan beri final bölümü hazır bir şekilde bekliyordu. Ama yazdığım kısım bana doyurucu gelmediği için sizlere sunmak istememiştim. Böylesine uzun ve sevilen hikayeye yakışan bir son değildi, birkaç değişimle olayların ilerleyişini tekrardan yazacaktım. Kendi hayatıma ve ev kurma işine daldığım için bilgisayarımda taslak olarak bekliyordu.
Ne yazık ki yüksek katlı ve hasar görmüş bir binada ikamet ediyorum. Birkaç yapı güçlendirmesiyle kurtulabilecek haldeymiş ama maalesef biraz sürecek bir süreç. Çocukluğumun, gençliğimin geçtiği o sıcak yuva şimdi korku evi gibi geliyor. Çok acı bir ruh halindeyiz. Çok şükür ailemde kayıp yok, çok şükür başımızı sokacak başka evimiz var. Ama duygularımı ifade ederken zorlanıyorum. Evimizi özlüyorum, orada yaptığımız her sıradan olayı bile özlüyorum. Buruk bir haldeyiz.
Özel eşyalarım dışında henüz hiçbir şeyime kavuşamadım. Artçıların şiddeti azaldığında evimize çıkıp eşyalarımızı almayı planlıyorum. Emektar bilgisayarım da evde beni bekleyen eşyalarım arasında. Eğer yaşarsak ve her şey yolunda giderse sizlere final bölümü sözüm olsun. Bir gün yine buralarda sizlerle yorumlarda buluşmayı, hikayelerdeki eksik yanları, güzel kısımları konuşmayı diliyorum. Hayatın artık bize ne getireceğini bilmiyorum canlarım..Umarım hayat hepimiz için güzel şeyler planlamıştır. Umarım hayatımızın bundan sonraki kısmında her şey çok güzel olur. Umarım hepiniz iyisinizdir.
Allaha emanet olun.
🙋♀️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kızıl Güç (Ginny Weasley) (Harry Potter)
FanficÖlüm emrinin verildiğini öğrenen Ginny ona uzatılan yardım elini geri çeviremedi. Savaşın gizli tarafında kalan kızıl güzelin tek amacı güçlenmiş bir şekilde sevdiklerine geri dönmekti.