ပျင်းနေပြန်တဲ့ကိုယ့်ဆရာ (ဘာသာပြန်)

အခန်း ၃၇။ ရှေးဟောင်းလျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်ဘုံ

Myanmar Translation of [师父又掉线了] By [尤前]
ဘာသာပြန်သူ - TJ

အခန်း ၃၇။ ရှေးဟောင်းလျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်ဘုံ

“ဝူး ဝူး ငါ့ရဲ့လက်ဆောင် သွားပြီ” ကြောင်ကတိုးက ဝမ်းနည်းပမ်းနည်း ငိုလိုက်ပြီး သူ့ရင်ဘတ်ထဲမှာ သေတ္တာကို ဖက်ထားလိုက်တယ်။

ကူယွဲ့က လျှောက်လာပြီး တစ်ဝက်ပွင့်လျက်သားသေတ္တာကို တစ်ချက်ကြည့်မိလိုက်လေရဲ့။ သေတ္တာထဲက ဝိညာဉ်ဆေးပင်တွေအားလုံးခြောက်ကပ်ကုန်ပြီ။ သူက သက်ပြင်းချရင်းနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။

“ဒီဆေးပင်တွေက သူတို့ရဲ့ဝိညာဉ်ချီတွေ ကုန်အောင်စုပ်ယူခံထားရတာ စိတ်လျှော့”

မြေခွေးနတ်ဆိုးက ဒီဆေးပင်တွေကို ဆေးလုံးဖော်စပ်ဖို့ သိမ်းထားပြီး သူတို့ကို မြန်မြန်အပြီးမသတ် လိုက်ရတာလို့ သူတွေးမိတယ်။ သူ မသိတာကတော့ နတ်ဆိုးက ဒါတွေအားလုံးကို သူ့ရဲ့သားလေးကို ကယ်ဖို့ရည်ရွယ်ခဲ့တာပဲ။ ကူယွဲ့က တစ်လှမ်းနောက်ကျသွားတာ။

အဲဒီစကားကိုကြားတော့ ကြောင်ကတိုးက အော်ညည်းပြီး ပိုတောင် သည်းသည်းထန်ထန် ငိုကြွေးတော့တာပဲ။

ရှန်းရင်က တစ်ချက်လှည့်ကြည့်ပြီး ကြောင်ရဲ့လက်ထဲက သေတ္တာကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်တယ်။ အဲ့ဒီတော့မှ သူမသဘောပေါက်သွားတာက အထဲမှာရှိနေတာက ခြောက်ကပ်ကပ် တွန့်လိမ်တွန့်လိမ်နဲ့ .../

“မုန်လာဥလား”

“ဘယ်နားက ဒါက မုန်လာဥနဲ့တူနေလို့လဲ။ ဒါက လင်ဇီးကွ” ကူယွဲ့က အမှန်ပြင်ပေးလိုက်တယ်။

သူမက သိချင်စိတ်နဲ့ဆေးပင်ကိုကောက်ကိုင်လိုက်ပြီး လက်မနဲ့လက်ညှိုးကြားမှာ သေချာကိုင်ထားပြီး ကြည့်ကြည့်လိုက်တယ်။ ဆေးပင်က ခရမ်းရောင်ဖြစ်နေတာကလွဲပြီး မုန်လာဥနဲ့ တစ်ပုံစံထဲပဲ။

“ဝူး ဝူး ဝူး အသင်္ချေနတ်ဆိုးဘုရင်အတွက် လက်ဆောင်မပါဘဲ.... မြောင်... ကျုပ်တော့ ပြန်မသွားနိုင်တော့ဘူး။ မြောင်” ကြောင်ကတိုးက ဆက်ပြီးငိုကြွေးနေတယ်။

“ဒါက” ရှန်းရင်က တွေဝေသွားရောပဲ။ “နင်ပြောပြောနေတဲ့ အသင်္ချေနတ်ဆိုးဧကရာဇ်ဆိုတာ... ယုန်တစ်ကောင်လား”