85
အခန်း ၈၅ ။ ရုတ်တရက်နိုးလာခြင်း
ယွီဟိုင်ဟုန် ကြက်သီးထသွားတယ်။ အဲဒီရင်းနှီးနေတဲ့အသံက ငရဲတွင်းကြီးထဲကနေ ရောက်လာသလိုမျိုး။ သူ မလှုပ်ရှားရဲဘူး။ ဘာမှမမြင်ရတာ သေချာပေမဲ့လည်း ကြောက်ခမန်းလိလိ ဖိအားက လွှမ်းမိုးလာတာ ခံစားမိတယ်။ တစ်ခဏအတွင်း သူအသက်ရှူဖို့ပါ မေ့သွားတယ်။
တစ်အောင့်နေတော့ သူ တောင့်တောင့်ကြီး လှည့်လိုက်တယ်။ အံ့ဩတုန်လှုပ်မှုနဲ့ ရုတ်တရက် မျက်လုံးပြူးသွားတာပေါ့။
ရှန်းရင်က သစ်မှုန်သစ်စနဲ့ဖုန်မှုန့်တွေ ကပ်နေတဲ့ အဖြူရောက်အတွင်းဝတ်ရုံပဲ ဝတ်ထားတယ်။ သူမမျက်နှာက အိုးဖင်လိုမှောင်မည်းနေပြီး မျကန်ဝန်းတွေကတော့ ကျုံ့နေတယ်။ တုတ်ချောင်းလို ပိန်ပါးပေမဲ့ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကနေ ခြိမ်းခြောက်တဲ့အန္တရာယ်အငွေ့အသက်တွေ လွှင့်ထုတ်နေတာက ငရဲကနေ အေးစိမ့်တဲ့လေစိမ်းတွေက သူ့နှလုံးသွေးကြောထဲ ရစ်ပတ်သွားသလိုမျိုးပဲ။ သူမနောက်ကနေ မီးတဟုန်းဟုန်း တောက်လောင်နေတဲ့ဟန်။
ကြက်သီးထစရာ တိတ်ဆိတ်မှုက နန်းတော်ထဲကျရောက်လာတယ်။ လူတိုင်းဟာ နေရာမှာတင် တောင့်ခဲသွားလေတယ်။ ရုတ်တရက် ပေါ်လာတဲ့ဒီလူကိုကြည့်ပြီး သူတို့အလိုလိုအသက်ရှူအောင့်ကာ ကြက်သီးမွှေးညင်းတွေထကုန်ကြတော့တယ်။
ရှန်းရင် တစ်လုံးချင်းစီ ပြောပြီး မေးတော့တယ်။
"ညသန်းခေါင်ကြီး... ဒီဆူဆူညံညံတွေက ဘာဖြစ်နေတာလဲ"
ယွီဟိုင်ဟုန် မျက်လုံးတွေ ပန်းကန်ပြားလောက်ကြီးသွားပြီး သူ့မျက်နှာပေါ် လုံးဝမယုံကြည်နိုင်တဲ့အမူအရာဖြစ်နေတာပေါ့။ ဟင့်အင်း၊ ဒါမဖြစ်နိုင်ဘူး။ သူဘယ်လိုလုပ် ဒီနေရာရောက်နေတာလဲ။ စိန်ခေါ်မှုကိုလက်ခံပြီး မြောက်ဘက်မြို့ဆီသွားတယ်မဟုတ်ဘူးလား။ တောက်ပနှလုံးဂိုဏ်းက ဖေးယဲ့ရှုက သူ့ကိုမြင်ခဲ့တယ်လို့ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ပြောခဲ့တာပဲ၊ ဒါဆို ဘယ်လိုလုပ် ဒီကိုရောက်နေတာ။
"မင်း... ဘယ်လိုလုပ်မင်း... အား"
သူ စကားမဆုံးခင် လည်ထောင်က တင်းကြပ်သွားပြီး ရင်းနှီးနေတဲ့ မူးဝေဝေခံစားချက်တစ်မျိုး ရောက်လာတယ်။ နောက်တစ်စက္ကန့်မှာတင် သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကနေ ဆိုးဆိုးရွားရွား နာကျင်မှု ခံစားလိုက်ရပြီး ခန္ဓာကိုယ်ထဲကသွေးကြောတွေ
YOU ARE READING
ပျင်းနေပြန်တဲ့ကိုယ့်ဆရာ (ဘာသာပြန်)
Humorအကျဉ်းချုပ် တစ်လောကလုံးမှာ ယိချင်းသာလျှင် အတော်ဆုံးသော ဓားသိုင်း ကျင့်ကြံသူဟု လူတိုင်းက ဆိုကြသည်။ တုနှိုင်းမဲ့ဓားသိုင်းပညာနှင့်၊ မည်သူမျှ မကျော်လွန်နိုင်သော အတွင်းအားအရာကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူ။ အောက်ဘုံ၌ ကျင့်ကြံခြင်းအရာမှာပင် ဖြစ်စေ၊ အထက်ဘုံ၏ နတ်ပြည်ဆ...
