ပျင်းနေပြန်တဲ့ကိုယ့်ဆရာ (ဘာသာပြန်)

အခန်း ၈၇ ။ စိတ်နတ်ဆိုးကို နှိုးခြင်း

87

အခန်း ၈၇ ။ စိတ်နတ်ဆိုးကို နှိုးခြင်း

ယိချင်းက သူ့ဓားသိုင်းတွေကို မချုပ်ထိန်းထားတော့ဘူး။ သူတိုက်ခိုက်တဲ့နည်းလမ်းကနေ သူ့ပြိုင်ဘက်က သူ့အပေါင်းအဖော် မဟုတ်ဘဲ သွေးကြွေးရှိတဲ့ရန်သူလို့ ထင်လောက်တယ်။ သူ ကူယွဲ့ကို နေရာတိုင်း ထိုးတာတောင် ကူယွဲ့ကတော့ နာကျင်မှုခံစားရတဲ့ပုံမပေါ်။ သူ့ကိုယ်သူ ကာကွယ်ဖို့ မကြိုးစားတော့ဘဲ ယိချင်းကိုပဲ အားကုန်ထုတ် တိုက်လေတယ်။

ကူယွဲ့ခန္ဓာကိုယ်က ခဏနေတော့ ဒဏ်ရာတွေနဲ့ ဖုံးလာပြီး အရေးပေါ်အခြေအနေရောက်နေတဲ့ပုံပေါ်မဲ့ သူ့မျက်လုံးတွေကတော့ အာရုံမစိုက်သေးဘဲ အမူအရာကလည်း အတူတူပဲဖြစ်နေတယ်။ ယိချင်း သူ့ဓားဆန္ဒကို ရုတ်တရက် ဆင့်ခေါ်ပြီး ရင်းနှီးနေတဲ့ မဟာရွှေဓားကိုဆွဲထုတ်ကာ ကူယွဲ့ဘက် ထိုးစိုက်တော့တယ်။

စီးပိုးတဲ့ဓားဆန္ဒက သူတို့နားက အပင်နဲ့ သစ်ပင်တွေကို အက်ကွဲပြီး မြေကြီးပေါ်လဲကျသွားစေတယ်။ မဟာရွှေဓားက ကူယွဲ့ခန္ဓာကိုယ်တည့်တည့် ဆက်ပြီးဦးတည်နေလေတယ်။

ကူယွဲ့မျက်လုံးတွေ ရုတ်တရက် ပြူးသွားတယ်။ သူ့မျက်လုံးထဲက မြူခိုးတွေလည်း ရှင်းလင်းသွားပြီး အံ့ဩတကြီး ရေရွတ်လိုက်တယ်။

"ဟိုလီရှစ်"

ယိချသ်းက လက်ကို လိမ်လိုက်ပြီး ဓားဆန္ဒက အသံစူးကြီးနဲ့လမ်းကြောင်းလွဲသွားကာ ကူယွဲ့ဘေးကတောင်ဆီ ဝင်တိုက်သွားခဲ့တယ်။ မဟာရွှေဓားက တောင်ထိပ်ကို ဖြတ်သွားပြီး ကျောက်တုံးတွေကို လိမ့်ကျသွားစေခဲ့တယ်။

ကူယွဲ့ ချွေးသီးချွေးပေါက်တွေ ကျဆင်းလာတာကို မြင်လိုက်ရတယ်။ ကျေးဇူးတင်စရာကောင်းတာက ငါ သတိပြန်ရလာတာပဲ။ ဒီဓားက ငါ့ကိုယ်ဆီ ဦးတည်လာတာ အသိသာကြီး။ ငါ့ကိုဖြတ်သွားလောက်တယ်။

"ယိချင်း မင်း... မင်း တကယ့်ကို ရက်စက်တာပဲ" မင်း ငါ့ကိုအဲအကွက်နဲ့ သတ်ဖို့လုပ်တာ အသိသာကြီး။

ယိချင်းက အကြည့်လွှဲသွားတယ်။ နှမြောတဲ့ အမူအရာက မျက်နှာပေါ်ဖြတ်ပြေးသွားသေးတယ်။ သူ ကူယွဲ့ဆီ ဖြည်းဖြည်းချင်း လျှောက်လာခဲ့တယ်။