164
အခန်း ၁၆၄ ။ စိတ်နှလုံးကောင်း ဒေဝါလီခံရမှု
အဲလူက ဆက်အတွေးနယ်ချဲ့နေပြီး ရှန်းရင်ကို စိတ်တိုတိုနဲ့ကြည့်နေတယ်။ တစ်စက္ကန့်မှာ သူက သူမကို သတ်ချင်နေပြီး နောက်တစ်စက္ကန့်မှာ သူက သူမကို ပစ္စည်းတွေကမ်းလှမ်းချင်စိတ်ကို မတွန်းလှန်နိုင်ဘဲ သူမ လက်ခံဖို့ အတင်းပြောနေတယ်။ ဒီတစ်ချိန်လုံးမှာ သူ့ဓားနက်က ရှန်းရင်ရဲ့ တစ်မီတာအတွင်း ဝင်မလာခဲ့ဘူး။ အဲအစား သူ့ရှေ့မှာ ပစ္စည်းတွေ တောင်လိုပုံလာခဲ့တယ်။ အမတလက်နက်တွေ၊ ရတနာတွေ၊ အမတအဆောင်တွေ၊ အမတဆေးလုံးတွေနဲ့ အမတအသီးတွေ အပင်တွေပါ ပါလိုက်သေး။
ရှန်းရင် အတည်ပြုလိုက်တာက ဒီလူဟာ... ရူးနေတာပဲ
အဲအချိန်မတိုင်ခင်ထိ...
ပေးစရာပစ္စည်းတွေ ကုန်သွားပြီး နောက်ဆုံးတော့ ရူးနှမ်းနှမ်းအမူအရာက ရပ်တန့်သွားခဲ့တယ်။ လုံးဝကူကယ်ရာမဲ့နေတဲ့ပုံစံနဲ့ သူက သစ်ပင်တစ်ပင်ဘေးထိုင်ချတယ်။ သစ်ရွက်ခြောက်တွေ သူ့ပေါ်ကြွေကျလာပေမဲ့ ဖယ်တောင်မဖယ်ဘူး။ သူ့ပုံစံက စောနကနဲ့ အတော်လေးကို ကွဲပြားသွားခဲ့တယ်။
ဘာကြောင့်မှန်းမသိ ရှန်းရင်က အပြစ်ရှိသလိုခံစားလိုက်ရတယ်။
"ဒါနဲ့ပတ်သက်ပြီး..."
"အဘွား... ကျုပ်နားကပ်မလာဖို့ တောင်းပန်ပါတယ်" လန်ဟွားက ငိုချတော့မဲ့ပုံပဲ။
"ကျုပ်ဝတ်ထားတဲ့ အဝတ်အစားတောင် ပေးပြီးပြီပဲ၊ ဘာပေးစရာကျန်သေးလို့လဲ" သူမသာ နောက်တစ်လှမ်းတိုးလာရင် သူ့ဘောင်းဘီတွေသာ ချွတ်ပစ်ရလောက်တယ်။
သူ့စိတ်ထဲက စိတ်ကောင်းက ဒီလိုလက်ဖွာတဲ့သူလို့ မသိခဲ့ဘူး သူ အမတနတ်ဆိုးဖြစ်လာဖို့ လမ်းပေါ် ကောင်းကောင်းရောက်နေပြီ။ နတ်ဆိုးချီတွေက သူ့ကိုကောင်းကင်မိစ္ဆာအဖြစ် ပြောင်းလဲပေးတော့မှာ။ ဒါပေမဲ့ ဒီမတော်တဆမှုကဖြစ်လာရတယ်လို့။
သူပဲ တစ်ဘုံလုံးမှာ နတ်ဆိုးဖြစ်လာဖို့ လမ်းကြောင်းလျှောက်နေချိန် ဒီလိုမျိုးဖြစ်သွားတဲ့ တစ်ဦးတည်းသောလူဖြစ်ရမယ်...။ ရင်နာလိုက်တာ...။
YOU ARE READING
ပျင်းနေပြန်တဲ့ကိုယ့်ဆရာ (ဘာသာပြန်)
Humorအကျဉ်းချုပ် တစ်လောကလုံးမှာ ယိချင်းသာလျှင် အတော်ဆုံးသော ဓားသိုင်း ကျင့်ကြံသူဟု လူတိုင်းက ဆိုကြသည်။ တုနှိုင်းမဲ့ဓားသိုင်းပညာနှင့်၊ မည်သူမျှ မကျော်လွန်နိုင်သော အတွင်းအားအရာကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူ။ အောက်ဘုံ၌ ကျင့်ကြံခြင်းအရာမှာပင် ဖြစ်စေ၊ အထက်ဘုံ၏ နတ်ပြည်ဆ...
