Yalan

Yeter

Kapı çalınca "Sonunda." dedim.

Gizem iki saat sonra eve gelmeyi başarmıştı.

Kapıyı açtığımda Barbaros, Gizem ve tanımadığım bir adamı görmem ile kaşlarım çatıldı.

"Ne oluyor?" diye sordum merakla.

"Babamla mı evleniyorsun?" diye bağıran Barbaros ile Gizem'e döndüm.

"Barbaros'a mı söyledin?" diye bağırdım.

Gizem, "Yanlışıkla Bedirhan Bey'e söyledim. O da Barbaros Bey ile arkadaşmış." diye mırıldanınca ofladım.

Barbaros içeri girince "İçeri girebileceğini söylemedim." dedim.

"Gamze delirdin mi sen?" diye bağıran Barbaros ile Özgür yanımıza geldi.

Özgür, bize bakarken tanımadığım adam, "Özgür değil misin sen?" diye sordu.

"Asıl sen kimsin?" diye sordu Özgür.

"Aşkın benim arkadaşım oluyor." dediğinde Özgür duraksadı.

Barbaros, "Gamze açıklama bekliyorum." derken herkes birbirine girmişti.

"Yeter artık!" diye bağırdım.

"Gizem içeri geç ve gözüme gözükme!" diye bağırdığımda Gizem korkuyla içeri kaçtı.

Tanımadığım adama döndüm ve "Sizin adınız neydi?" diye sordum.

"Bedirhan." dediğinde "Bedirhan Birce, değil mi?" diye sordum.

"Evet."

"Aşkın'ın arkadaşı olup Özgür'ü nasıl tanıyorsunuz?" diye sordum.

"Aşkın kamera görüntülerinden gösterip anlattı." dediğinde Özgür'e "ben demiştim" dercesine baktım.

"Özgür şimdi lütfen içeri geç." dedim.

"Emin misin?" diye sorduğunda kafamla onu onayladım.

Özgür içeri geçince Bedirhan'a "Sen de evimden çık." dedim.

Bedirhan birkaç adım uzaklaşınca sinirle soluyan Barbaros'a baktım.

"Şimdi sana bir soru soracağım. Ya evet ya da hayır diyeceksin. Ona göre yolumuza devam edeceğiz." dedim.

"Ne sorusu?" diye soran Barbaros ile derin bir nefes verdim.

"Benimle evlenir misin?"

Barbaros'un tüm siniri yerini şaşkınlığa bırakınca yüzüne baktım.

"Cevabın ne?"

Plan böyle olmayacaktı. Her şeyi berbat ettin Gizem!

"Tabii ki hayır." dediğinde "O zaman babana cevabım evet olacak. Şirketler gibi ben de babanla birleşeceğim." dedim.

Her türlü Barbaros ile evlenmiş olacağım. Ya öyle ya böyle.

"Gamze saçmalama!"

"Bundan sonra lütfen anne, de." dediğimde Barbaros sinirle üstüme yürüdü.

Bir adım bile geri çekilmedim.

"Gamze benim annemin yerine gelemezsin. Seni öldürürüm."

"Kolaysa öldür, Barbaros."

Sinirle yumruğunu sıktığında "Sen de anneni kaybettin. Hem de acın taze. Şimdi de beni anne rolü ile mi vuracaksın? Bu kadar düşmez bir insan." dedi.

Sinirle, "Baban bana evlenme teklifi etti ve ben de düşüneceğim, dedim! Hepsi iş için!" dedim.

Kolumdan tuttup beni sertçe duvara ittirdiğinde "Sen ne hakla bana dokunursun lan?" diye bağırdım.

"Kes sesini Gamze! Babamın teklifini reddedeceksin!"

"Sana bir güne evine girerim, demiştim. Beni küçümsemeyecektin." dedim.

"Annen iyi ki ölmüş, Gamze. Daha annenin değerini bilmeyen bir bencilsin. Senden kurtulması onun yararına olmuş."

Kurduğu cümle ile tüm vücudum sinirden titremeye başlamıştı.

Yüzüne sert bir yumruk attım ve "Sen ne hakla böyle konuşursun!" diye bağırdım.

"Sırf hırs yaptın diye babamla evlenemezsin. Annemin yerini almaya çalışamazsın!" diye bağıran Barbaros yakamı tuttuğunda sinirle ben de onun yakasını tuttum.

"İki yetişkin insan olarak evlenme kararı alırsak hiçbir şey yapamazsın ama sen benim annemin arkasından bu cümleleri kuramazsın."

Barbaros sinirle solurken "Bundan sonra kendine dikkat et. En büyük düşmanım sensin." dedi.

"Ben seni düşman olarak bile görmüyorum." dedim.

"Keşke boşanma sonucu babanla sen kalsaydın. Annen yıllar boyunca seninle uğraşmazdı."

Tuttuğum yakasını kendime doğru çektim ve sertçe kafa attım.