Yalan

Umarım

Halı sahaya geldiğimizde çoktan gelmiş olan Barbaroslara baktım.

"Hoş geldin bebeğim." diyerek belimden sarılan Barbaros'a "Hoş buldum." dedim.

Yanağımdan öptü ve "Özlemişim." dedi.

Yüzüne baktım ve "Daha sabah birlikteydik." dedim.

"Olabilir. Bu seni sevdiğimi ve senden bir başkasının umurumda olmadığı gerçeğini değiştirmez." dediğinde kaşlarımı çattım. Bir şeyler karıştırıyordu.

"Ne karıştırıyorsun?" diye sordum.

"Hiçbir şey."

Hızlıca verdiği cevap ondan daha da şüphelenmemi sağlamıştı.

Barbaros, "Özgür, hadi! Sahaya çıkalım." derken tribünde gördüğüm Yaren ile derin bir nefes aldım.

Barbaros'a baktım.

"Barbaros."

Barbaros masum bir ses tonunda "Efendim karıcığım." dediğinde Yaren'i işaret ettim.

"Bunun burada ne işi var canım?"

Sanki bilmiyormuş gibi "Kimin?" diye sorunca "Yaren'in. O niye burada?" diye sordum.

Barbaros, Yaren'e baktı ve "Aa o da mı burada? Hayat çok küçük." dedi.

Gözlerimi kıstım. "Koltukta yatacaksın."

"Ne yapıyorsun, diye mesaj yazmış. Ben de arkadaşlar ile halı sahaya gidiyoruz, yazdım. O da buraya geldiğimizi biliyordu. Buraya gelmiş. Kovamadım."

"Bırakıp gittikten sonra niye geliyor ki? O kadar evlenmişsin. Seni artık salsın." dedim.

"Salar salar."

"Umarım öyle olur." dedim.

"O zaman ben gideyim." diyen Barbaros ufaktan kaçarken "Git hadi." dedim.

Gizem ve Aşkın ile sohbet eden Bedirhan'ın yanına gittim.

Bana döndü ve "Gamze." dedi.

"Bedirhan."

"Ne yapacağını biliyorsun, hatırlatmama gerek yok. Değil mi?" diye sordum.

"Yok, yok. Teşekkürler." dediğinde "Tamam o zaman, git ve işini yap." dedim.

"Emredersin yenge." diyerek giden Bedirhan'ın ardından Aşkın ve Gizem'in ortasına oturdum.

Aşkın, "Bedirhan ile ne karıştırıyorsun?" diye sordu.

"Ufak bir oyun oynayacağız sadece." dedim.

"Sizin de oyunlarınız bitmiyor." diyerek Özgür'ü izlemeye başlayan Aşkın ile gülümsedim.

Ümitle, "Oyunların olmadığı günler de gelecek." dedim.

"Ay onu bunu boşver. Maçı izle." diyen Aşkın ile yenice başlayan maçı izlemeye başladım.

"Bunca senedir niye futbolu sevmediğimi buldum. Yakışıklı birisi oynamıyormuş." diyen Aşkın ile "O yakışıklı Özgür mü?" diye sordum.

"Tabii ki o. Koşuşa bak."

"Özgür Abi'yi de şu kadın elinden almaya çalışmasın. Sıkı tut." diyen Gizem ile ona döndüm.

"Kimden bahsediyorsun? Yaren'den mi?" diye sordum.

"Tabii ki o. Bedirhan ayırmasaydı onu ağlatacaktım." diyen Gizem'e hayretle baktım. Normalde ağlatmaktan çok ağlayan taraftı.

"Ben yokken ne oldu?" diye sordum.

"Eniştem gelince hemen yanına gitti. Canım, cicimli konuşmalarını duyunca yanlarına gittim. Bir de enişteme yanaşmaya çalışıyordu. Eniştem de benim gibi rahatsız oldu."

Kaşlarımı çattım.

"Sonra ne oldu?"

"Tabii ki eniştem beni tanıttı. Kız bana suratını buruşturarak bakmaya başladı. Ben de ona öyle baktım. Sonra eniştem ile aralarına girdim. Uzaklaştırdım onu."

Aşkın, "Sonra kız Gizem'e sinir bozucu davranmaya başladı. Gizem de ona laf etmeye başladı. Barbaros da Yaren'i uyardı ve son. Şimdi susun da maça odaklanayım." diye arada girdi.

Gizem ağlatacağım deyince daha sert bir kavga beklemiştim.

Gülümsedim. Gizem'in de en sert hali buydu.

Gizem, "Aman sustuk. İzle Özgür Abi'yi." dedi.

Aşkın cevap vermeden Özgür'ü izlemeye devam edince Yaren'e baktım.

Gözlerini Barbaros'tan ayırmıyordu.

"Ben şu kızın yanına uğrayayım." dedim ve ayağa kalktım.

"Bir şey yapmayacaksın, değil mi abla?" diye soran Gizem'e "Sadece konuşacağım." dedim.

Yaren'in yanına giderken sakin kalmak için derin bir nefes alıp verdim.

Eğer sakin kalmazsam kızı öldürebilirdim.

Sadece konuşacağım.