Yalan

Acı

Odaya çıktığımızda giyinme dolabını açtım.

Barbaros'tan tişört aldıktan sonra üstümdeki tişörtü çıkarıp sandalyenin üzerine attım.

Barbaros kaşlarını çatarak "Yüzüklerin nerede?" diye sorunca "Alt kalsın unutuyordum." dedim.

"Kan olmasın diye cebime koymuştum." Cebimden yüzüklerimi çıkardım.

"Bir an kaybettin sandım." diyen Barbaros'a gülümsedim.

"Kaybetmem, merak etme."

"Aksi halde bozuşuruz." dediğinde yüzüklerimi avucuna sıkıştırdım.

"Tamam, sakin. Pek kıymetli yüzüklerine bir şey olmayacak."

Barbaros bu dediğime tebessüm ederken banyosuna girdim.

Barbaros da arkamdan banyoya girince "Kuyruk musun? Odaya çıkarım, peşine takılırsın; banyoya girerim, benimle gelirsin. Bak bu kadar sıkarsan boşarım seni." dedim.

Bu dediğim ile alt dudağı kıvrıldı.

"Galiba en az bir yıl evli kalacağımızı ve bana aşık olduğunu unuttun. Benden kolay kolay kurtulamazsın."

Musluğu açarken, "Sen de başta seni öldürmek amaçlı hareket ettiğimi unutuyorsun. Beni sinir edersen yemeğine zehir koyarım." dedim.

Barbaros bu dediğime hiç düşünmeden "Bana da içmek düşer." derinde güldüm.

"Salak."

Kanlar, su ile buluştuğunda tonu açılarak elimden akmaya başladı. Birkaç saniye kanın temizlenişini izledim.

Bazı zamanlarda kendimi cani gibi hissediyordum. Sonrasında ise ben bunları yapmasam hayatın bana daha ağırlarını yapacağı aklıma geliyor.

Yüzümden ve ellerimden kanlar iyice temizleyince havluyla ellerimi kuruladım.

"Hadi kuyruğu geri odaya dönelim."

Barbaros lakabına alışmış olmalı ki hiç garipsemeden benimle birlikte banyodan çıktı.

Barbaros'un dolabından aldığım tişörtü giydim.

Altımı da dün giydiğim pantolon ile değiştirdikten sonra Barbaros'a tutsun diye verdiğim yüzükleri geri aldım.

Yüzüklerini taktığımda son olarak saçlarımı topladım ve "Hazırım." dedim.

"Babanı öldürmek için plan yapmaya gerçekten hazır mısın?" diye soran Barbaros'a baktım.

"O benim babam değil."

"Ne hissettiğini, ne düşündüğünü anlıyorum. Sadece annenin intikamı olduğu için zor olacağını düşünüyorum."

Barbaros'u kafamla onayladım. "Yalan konuşmayacağım. İçim rahat değil."

"Benim de öyle. Babamın öldüren kişiyi buldum ama içimde tahmin ettiğim kadar büyük bir çoşku yaşanmadı."

Hissettiklerimin aynısını hissetmesi ile içimi ona açabileceğimi hissetmiştim. Beni anlayacağını düşünüyorum.

"Oturmayan şeyler var. Neden öldürdü? Annemi öldürme sebebi tahmin edilebilir ama neden senin babanı da öldürdü?"

"Bilmiyorum. Eğer sevmediği ya da sinirlendiği kişileri öldürüyor olsa tek bizle sınırlı kalmazdı. Bu iki olay arasında bağlantı olduğunu düşünüyorum."

Benimle aynı şüphelere sahipti.

"Ben de öyle düşünüyorum ama arada bağlantı kuramıyorum. Senin baban ve benim annem alakasız insanlar."

"Aklıma sadece bir ilişki yaşadıkları ve babanın bunu öğrenmiş olabileceği aklıma geliyor."

Birkaç unsur olmasa mantıklı bir düşünceyi.

"Öyle olsa baban niye bana evlilik teklifi etsin? Annemin yasını tutuyor olması gerekirdi."

Barbaros kısa bir süre düşündü. "Belki de katilin baban olduğunu biliyordu ve seninle evlenerek onu sinirlendirmeye çalıştı."

"Ama herkes seninle evlendiğimi sandı. Babam da bunlara dahil." dedim.

Git gide çıkmaza giriyor gibi hissediyorum, ofladım.

"Babamın planı istediğinden farklı işleyip aynı etkiyi oluşturmuş olabilir. Benim annesiyle evlenmeme izin vermedin, bak şimdi oğlumla kızın evleniyor. Sinirlendirmesi normal."

"İyi hoş düşünüyorsun ama bir şeyi bilmiyorsun."

Merakla, "Neyi bilmiyorum?" diye sordu.

"Annem, babama aşıktı. Ölürken de ona aşıktı, evlenirken de, yaşarken de..."

Barbaros şok ifadesi ile bana bakarken acıyla gülümsedim.

"Kendisini öldüren adama aşıktı. Hem de deli gibi aşıktı. Bir başkası ile ilişki yaşamayı bırak, babamdan başkasını düşünmezdi bile."

"Bu gerçek fazla acı verici." diyen Barbaros yatağına oturdu.

Yanına otururken aklıma bir çözüm yolu gelmişti.

"Daha bilmediğimiz gerçekler de var ve ben nasıl gerçeğe kavuşturacağımızı biliyorum."

"Nasıl?"