Yalan

Kavuştum

Babam beni vurmaya hazırlanırken gözlerimi kapattım.

"Eğer ablama dokunursan seni öldürürüm!"

Gizem'in sesini duymam ile şaşkınlıkla gözlerimi açtım ve merdivenlere baktım.

Gizem'in babama doğrulttuğu tabanca titreyen elinden dolayı gözümü korkutmuyor değildi.

Sinirle "Gizem sen ne yaptığını sanıyorsun?" diye soran babam ile Gizem dolan gözleriyle "Doğru olanı yapmaya çalışıyorum." dedi.

"Öz babanı mı öldüreceksin? Seni bu yaşına kadar büyütmüş ve her saniye yanında duran babanı?"

Gizem'in gözünden bir yaş akarken "Sadece benim yanımda olmaman lazımdı! Ablamın da yanında durmalıydın!" diye bağırdı.

"Ablan kendi yaptığı seçimlerden dolayı yanımızda olma hakkını kaybetti. Şimdi sen de mi onun yolundan gideceksin?'

Gizem ne kadar korksa da titreyen dudağı ile kaşlarını çattı. Hüngür hüngür ağlamamak için kendini tutuyordu.

"Evet onun yolundan gideceğim! Bunca sene senin yolundan gittim ama sen annemi öldürdün!"

Babam, Gizem'i umursamadan geri bana döndüğünde Gizem, "Silahını yere at!" diye bağırdı.

Babam silahını indirmiş gibi yapıp bana ateş edecekti ki Gizem gözlerini kapatarak bir el ateş etti.

Babam tam alnından vurulurken tekrar Gizem'e baktım. Ardından onun arkasından aşağı inen ve babama ateş eden adamıma.

Gizem ağlayarak yanıma gelince bağlı ellerimi başından geçirdim ve ona sarıldım.

Hıçkırıklarının arasında "Omzum acıyor." diyen Gizem ile gülümsedim.

"İlk silah ateşleyişin bu. Çok normal."

"Abla niye böyle yapıyorsunuz? Ya sizi kaybetseydim? Ne yapardım?" diye ağlamasını sürdüren Gizem'e "Tamam, her şey geçti." dedim.

Gizem benden ayrıldıktan sonra göz ucuyla yerde ölü yatan babama baktı.

Korkuyla, "Bunu ben mi yaptım?" diye sordu.

Bedirhan'ın elini çözen adamımı gösterdim ve "Hayır, o yaptı. Senin kurşunun muhtemelen duvara isabet etmiştir." dedim.

Gizem rahat bir nefes verirken adamım benim de ellerimi çözdüm.

Ayağımdaki halatı çözerken babamın cesedine baktım.

"Bana kalkan her elin hesabını yaşarsın umarım." diye fısıldadım.

Halatlardan tamamen kurtulurken birbiriyle bakışan Gizem ve Bedirhan'a baktım.

Gizem utanarak başını öne eğdiğinde Bedirhan ona sıkıca sarıldı.

"Beni çok korkuttunuz." diye kızan Gizem ile Bedirhan yanağından öptü ve "Özür dilerim." dedi.

Gizem dudak büzerek "Bu seferlik affedeceğim." dedi.

Bedirhan bu dediğine gülümsedikten sonra "Omzun çok mu acıdı?" diye sordu.

"Biraz."

Bu hallerini bölmek istemiyordum ama nasıl bizi bulduğunu merak ediyordum.

"Tehlikede olduğumuzu nasıl anladın?" diye sordum.

"Sizi merak edip Ali Abi'ye nerede olduğunuzu sordum ve o da söyleyince bir tuzak olduğunu anladım. Çünkü babam buraya bir tehlike olursa saklanmam için gelmemi söylemişti. Tünelden kaçılabilir ve ilkyardım için her şey var."

Ali Abi dediği babamı vuran adamımdı.

Şakaya karışık "Artık bilgileri bir başkasına mı yetiştiriyorsun Ali?" diye sordum.

"Gizem Hanım tehdit edince söylemem gerekti." diye korkan Ali ile şaşırdım.

Gizem onu nasıl korkutmuş olabilirdi?

"Sizin yerinizi söylemezse kendisini sana şikayet edeceğimi söyledim. Senden korktuğu için de bana yardım etti. Ona kızma." diyen Gizem ile gülümsedim.

"İyi iş çıkardın Ali."

"Teşekkür ederim Gamze Hanım."

Barbaros, "Hepimiz büyük bir tehlike atlattık. Artık eve dönelim." dedi.

Ali'ye döndüm ve "Babamın cesedini ve dışarıda akladığınız adamları halledin." dedim.

"Hallederiz Gamze Hanım."

Barbaros'un elini tuttuktan sonra "Evimize gidelim." dedim.

"Gidelim."

Merdivenlerden yukarı çıkarken üstümden bir yük kalkmıştı.

Meğerse babamı umursamıyorum desem de bana yaşattıklarının acısı omuzlarıma bir yük olarak inmiş.

Bugün özgürlüğe kavuştum.