ဂူဖောက်သူတို့ဒဏ္ဍာရီ 盗墓笔记 (volume 4)
Author -南派三叔 (nan pai san shu)
translater - Hninthawethadar
ရွှံ့မြွေတစ္ဆေမြို့တော် (ဒုတိယပိုင်း)
Chapter (41)
လမ်းပျောက်ပြီ
ဒီမှာလေက အရင်ကလို အရပ်ရပ်ကို တိုက်ခတ်နေသည်။ အရှေ့မှာ လေကို ပိတ်ဆို့ဖို့ တစ်ခုခုရှိနေပေမယ့် အခုနတုန်းက သူ့နောက်ကနေ လိုက်လာတဲ့ လူနှစ်ယောက်ကတော့ ဘယ်ကို ရောက်သွားကြတာလဲ မသိပေ။ ထိုအခိုက် သူသည် ပျံသန်းနေသော ကျောက်တုံးဖြင့် ထိပြီး နောက်ပြန် လဲကျသွားခဲ့သည်။
သူ့ရဲ့ မိုင်းတွင်းမီးခွက်ကို မြှောက်လိုက်ပြီး ပတ်ပတ်လည်ကို လှမ်းကြည့်သော်လည်း ဘာအရိပ်အယောင်ကို မတွေ့ရတာကြောင့် အနည်းငယ် စိတ်မကောင်း ဖြစ်မိသွားသည်။ ဒါပေမဲ့ ဒီလိုပြင်းထန်တဲ့ လေပြင်းနဲ့ ခရီးသွားတဲ့အခါ ကိုယ့်ပတ်ဝန်းကျင်က ဘာတစ်ခုကိုမှ အာရုံစိုက်စရာ မလိုပါဘူး။
လေသံကြောင့် ဘယ်သူမှ မကြားနိုင်သလို ကိုယ့်ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ စွမ်းအင်အားလုံးကို အရှေ့က ဦးတည်ရာဆီသို့ သွားရင်း ဟန်ချက်ညီအောင် အာရုံစိုက်ထားရပါမယ်။
ရုတ်တရတ် တစ်ယောက်တည်း ဖြစ်သွားတာကြောင့် ကြောက်ရွံ့မှုတစ်မျိုးကို ခံစားမိသေးပေမယ့် အကြောက်တရားတွေကို အမြန်ဖယ်ရှားပြီး အသက်အနည်းငယ် ရှူလိုက်သည်။ ဒီအချိန်မှာတော့ ရှေ့ကို ဆက်မသွားနိုင်တော့ပါဘူး။ သူတို့ကိုရှာဖို့ နောက်ဆုတ်လိုက်တာက နည်းနည်းတော့ ခက်လိမ့်မည်။ အခုလို အချိန်မှာ ဘယ်ကိုသွားမယ်ဆိုတာ မသိရင် အကောင်းဆုံး နည်းလမ်းက ရှေ့ကို ဆက်သွားဖို့ပါပဲ။
အိတ်ထဲက ပစ္စည်းက အရမ်းလေးလွန်းတဲ့ အတွက် ထုတ်သင့်တာတွေ ထုတ်လိုက်သည်။ နိုင်ငံခြားသားရဲ့ စွန့်စားခန်းသုံး ပစ္စည်းတွေက ထူးဆန်းလှသည်။ သူက သူ့မိန်းမရဲ့ဖုန်းစာအုပ်လို အချက်အလက် စာအုပ်ကိုပင် ပျင်းရိစွာ ယူဆောင်လာတတ်၏။ ဝူရှဲ့ အဝတ်ကို ပေါ့ပေါ့တန်တန် ဝတ်ဆင်ပြီး အလင်းဆီသို့ ပြေးသွားခဲ့သည်။
ဒါပေမဲ့ ဘယ်လောက်ပဲ ခက်ခက်ခဲခဲ ပြေးနေပါစေ အလင်းရောင်က အလှမ်းဝေးသေးသလို မရောက်နိုင်ပေ။ ဝူရှဲ့ အသက်ရှုကြပ်ပြီး အရှုံးမပေးချင်ပေမယ့်လည်း မနေနိုင်တော့ပေ။ ပြေးရင်းနဲ့ ရှေ့က မီးရောင်တွေ မှုန်ဝါးလာတာကို တွေ့လိုက်ရ၏။
YOU ARE READING
ဂူဖောက်သူတို့ဒဏ္ဍာရီ 盗墓笔记 (mm trans) Vol 4 & 5 & 6
Kinh dịVolume 4 အစကို ရှေ့ book မှာ ဖတ်ပေးပါ Volume 4 အစကို ေရွ႕ book မွာ ဖတ္ေပးပါ
