ဂူဖောက်သူတို့ဒဏ္ဍာရီ 盗墓笔记 (volume 6)
Author -南派三叔 (nan pai san shu)
translater - HninthawethadarChapter (10)
ထိုင်စကားပြောဝူရှဲ့ခမျာ ဦးလေးဖန်းမာက ဒီစကားကို ပြောလိုက်တယ်လို့ ကြားတော့ အလွန်အမင်း အံ့ဩသွားရလေသည်။ သို့သော်လည်း တစ်ချိန်တည်းမှာပင် သူ့စိတ်က တုန်လှုပ်သွားပြီး ဤစာကြောင်းသည် အနည်းငယ် ကြောက်စရာကောင်းသည်ဟု ခံစားမိသည်။
သူ့အကြောင်း မတွေးခင်မှာ မျက်နှာသေက ဦးလေးဖန်းမာ နောက်ကို လိုက်သွားပြီး တစ်ဖက်လူကို ဖမ်းဆွဲလိုက်လေသည်။
"မင်းပြောချင်တာက မင်းငါ့ကိုသိလား"
ဖန်းမာက သူ့မျက်နှာကိုသာ ပြန်ကြည့်နေပြီး ဘာမျက်နှာအမူအရာမှ မရှိပေ။ သို့နှင့် မျက်နှာသေက သူ့အင်္ကျီကို ချွတ်ကာ သူ့အပေါ်ပိုင်းကို ထုတ်ပြရင်း
“ကြည့်! မင်း ငါ့ကိုသိလား”
လူနှစ်ဦးပေါ်ရှိ အနက်ရောင် တက်တူးများသည် အလွန်ရှင်းလင်း ပြတ်သားပြီး ၎င်းတို့သည် အချင်းချင်း တိုက်ခိုက်နေသည့် ကျားနှစ်ကောင်ကဲ့သို့ပင် ဖြစ်၏။ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကြည့်နေကြပုံမှာလည်း အလွန်ထူးဆန်းပါသည်။
ခဏတာ ထိပ်တိုက်တွေ့ပြီးနောက် ဖန်းမာက ဘာမှပြန်မပြောသေးရာ မျက်နှာသေ စိတ်မရှည်တော့ဘဲ လျစ်လျူရှုပြီး သူ့မျက်နှာတွင် ခံစားချက် လုံးဝ မပြတော့ဘဲ ရှောင်ထွက်သွားလေသည်။
ဝူရှဲ့ကတော့ အဲဒီခံစားချက်ကို ဖော်မပြနိုင်ပေ။ အဲဒါကို ဖော်ညွှန်းဖို့ စကားလုံးတွေ သုံးရရင် မတူတဲ့ အချိန်နဲ့ နေရာ ကွဲပြားတဲ့ မျက်နှာသေ နှစ်ယောက်ကို တွေ့နေရသလိုပါပဲ။
"မျက်နှာသေ နောက်ဆုံးတော့ ပြိုင်ဘက်တစ်ယောက် တွေ့ပြီ"
ဝူရှဲ့တစ်ယောက်တည်း တိုးတိုးလေး ရေရွတ်လိုက်မိ၏။ ဒီအချိန်မှာ ထူးဆန်းတဲ့ အတွေးတစ်ခုက အချိန်သာ မမှားခဲ့ဘူးဆိုရင် နည်းနည်းတော့ ကြည်နူးမိလိမ့်မည်။ မျက်နှာသေလို ပျင်းစရာကောင်းပြီး ဆက်ဆံရခက်တဲ့ လူဟာ လောကကြီးမှာ ဘယ်သူမှ မရှိနိုင်ဘူးလို့ တွေးထားသလိုပဲ။ သူတို့ဟာ အဆိပ်နဲ့ အဆိပ် အကြိမ်ပေါင်းများစွာ တိုက်ခိုက်နေသည့် အတိုင်းပင်။
YOU ARE READING
ဂူဖောက်သူတို့ဒဏ္ဍာရီ 盗墓笔记 (mm trans) Vol 4 & 5 & 6
HorrorVolume 4 အစကို ရှေ့ book မှာ ဖတ်ပေးပါ Volume 4 အစကို ေရွ႕ book မွာ ဖတ္ေပးပါ