Uçaktan indiklerinde Arzum'u eve bırakmayı teklif etmişti. Arzum bu teklifi memnuniyetle kabul etmişti. Yeni tanışıyor olsalar da eski dostlarmış gibi hissetmişti. Arel'in yanında rahat davranabiliyordu.
Kendini yargılamadan dinleyebiliyordu. Geçmişinden biraz daha bağımsız özgürdü bu anlarda. Eve geldiklerinde içeri davet etti. Arel düşünceli bir şekilde saatine baktı. Üzgün bir tavırla "Bir toplantıya yetişmem gerekiyor. Bir kahve borcum olsun." Arzum bu işkolik adama gülümsemeyle karşılık verdi.
Arel "Borcumun günü ve saati hakkında konuşmak için numaranı almam gerekiyor."
Arzum "Telefon kullanmıyorum şuan için"
Arel cebinden bir kart çıkartarak Arzum'a uzattı. "Aramanı bekleyeceğim."
Arzumla vedalaşarak arabasına bindi. Arzum uzun bir süre bahçe kapısında yola bakakaldı. Yalnızlığının soğukluğu bedenini kaplamaya başlamıştı bile. Kendini tam olarak kötü hissetmese de iyi de hissetmiyordu artık. Elinde tuttuğu zarfın varlığı aşikârdı. Bahçe kapısını açarak bahçesine geçti. Bahçe bakımsızlıktan kurumaya yüz tutmuştu. Yabani otlar her tarafı talan edip egemenliklerini ilan etmişe benziyorlardı. İstem dışı yaseminlerin yanına geldi. Artık çiçekleri son bir çaba içinde yaşamaya çalışsalar da sonbahara yenilmek zorunda kalacaklardı. Elini kurumuş çiçeklerine götürerek avuçlarının arasına aldı.
Emir'in kapıda yasemin çiçeğini getirdiği ana gitmişti. Emir'i o an gördüğünde çok heyecanlanmıştı. Yaseminin canlılığı kokusu daha farklıydı o zamanlar. Şimdiki gibi kurumaya yüz tutmamıştı. Elindeki yaseminleri ezerek yere attı. Düşünmek istemiyordu. Düşünmek üzülmek ve umut etmek istemiyordu.
Bahçeye sonbahar düşmüştü, yüreğinde ki Emir ise kendinden bağımsız haraket ediyordu. Emir içinde ki yasemin çiceğini filizlendirirken hastane de ki yüzü belirdi Emir'in kızgındı çok sevdiği adama. Kendi hayatına müdale etmesine kızgındı. Müdale ettiği hayatında unuttuğu herkesi hatırlaması yeterince zorken şuan Emir'siz olmak bir o kadar zordu.
İstememişti Emir'i hayatında o an. Lakin Emir'in bu kadar çabuk pes ederek gitmesi de gurunu incitiyordu.
"Emir" diyerek iç çekerek kapıya yöneldi. Emir ile beraber çıktığı kapıdan şuan yanlız giriyor olması kaderini yanlız geçireceğini fısıldıyor gibiydi.
Vote vermeyi unutmazsanız sevinirim
Bir de ufacık bir yorum *-*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk Koleksiyoncusu
RomanceEmir Orçun isimli ünlü piyanistin hayatı gitmiş olduğu resim sergisinde ki Arzum Dila Tanrıyar isimli bir kadınla tanıştıktan sonra sıradışı bir hal alır. Hayatını uç nokta da yaşayan çapkın piyanistin hayatı yine hayatı uç noktalarda yaşayan ressa...
