Emir Orçun isimli ünlü piyanistin hayatı gitmiş olduğu resim sergisinde ki Arzum Dila Tanrıyar isimli bir kadınla tanıştıktan sonra sıradışı bir hal alır. Hayatını uç nokta da yaşayan çapkın piyanistin hayatı yine hayatı uç noktalarda yaşayan ressa...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Vote vermeyi unutmazsanız sevinirim
Bir de ufacık bir yorum *-*
Bodrum katında kendi için özel yaptırdığı spor salonundaydı. Vücudunda ki siyah atlet terden yapış yapış olmuştu. Lakin kendi hala önünde ki kum torbasına darbeler geçirmeye devam ediyordu. Delirmiş gibiydi. Kum torbasında kendi yüzünü hayal ederek darbelerini daha şiddetli vuruyordu. Gücünün kalmadığını hissederek geri çekildi. Derin bir nefes aldı. Moraran ellerine baktı. Darbeler kendi için hazine olan ellerini zedelemişti. Umursamadı. Acıların ve darbelerin hepsini hak eden bir hayvan olduğunu düşünüyordu. "Arzum" dedi. Farkında olmadan gözleri dolmuştu. Arzum'un yanına gitme düşüncesi sarmıştı bedenini yine. Bu durumlarda imdadına koşu bandı yetişiyordu. Koşu bandına doğru ilerlerken ruhunu ve düşüncelerini Arzum'a teslim edip bu işkenceye bir son vermek istiyordu. Koşu bandına çıktı. Koşuyordu. Her şeyi arkasında bırakmak istercesine koştuğunu hayal ediyordu. Öfkesine kapılmasaydı belki Arzum'la daha doğru dürüst devam edeceklerdi. Arzum'un kendini kışkırttığı anı düşündü " seks tanrısı" gülümseyebilmişti ilk defa. Kadınlarla birlikte olmasını kıskanmış mıydı acaba? Belki kapıya doğru giderken kendini çıplak bırakmasına öfkelenmişti. Sonuçta olan olmuştu.
"Emir" cümlesiyle donuklaştı. Ayaklarının altından kayan zemine aldırmıyordu. "Emir dikkat et!" cümlesine de. Kendini yerde buldu bir anda. Dizlerini betonun parçalaması canını acıtmıştı. Aldırmayarak ayağa kalkmaya çalışırken Hakan "Yeter artık Emir yeter, üç hafta içinde geldiğin hale bak deli gibi spor yapıp duruyorsun"
Yanına gelen Hakan'a baktı "Ne öğrenebildin" dedi kalkmaya çalışırken. Bu sefer ayağa kalkabilmişti. Her şeyi öğrenebilmek için kendinde müthiş bir istek duyuyordu. Hakan " Biraz toparlan önce" dedi Emir'in acınası halinden bir an önce kurtulmasını umuyordu.
Yüzünde oluşan kaygıyla durdu bir müddet. Kötü bir şeyler olmuş olmalıydı ki Hakan anlatmamak için direniyordu. Biran duyacağı şeyleri gerçekten duymak isteyip istemediğini sorguladı. Derin bir nefes aldı ardından, hata kendinindi. Ve bu vicdan azabıyla ne kadar rahat yaşayabilirdi ki. "Tamam, iyiyim ben. Hadi sen anlat" Bir an önce neler olup bittiğini bilmek istiyordu artık.
Hakan başını iki yana salladı. Emir'in gözlerinin içine baktı bir müddet. Sonra bakışlarını odanın cam duvarlarına çevirdi "Arzum klinikten çıktı. Erdinç, yanında bir hemşireyle gitmesine izin vermiş. Evinden dışarı çıkmıyor hiç. Kendini eve kapatmış tek görüştüğü kişi Burak Atıl"
Emir'in kıskançlık damarı kabardı birden. Bu kadar şeyden sonra kendine teselli vermeye çalışacak erkekler olacaktı etrafında hep. Belki Arzum da teselli edilmek isteyecekti. İlk kez Emir'le olmuş olması bir şeyi değiştirir miydi ki. Öfkesi birden bütün vücudunu sardı "Kim bu Burak Atıl" diye bağırdı.
"Bağırmak yerine biraz sabırlı olmayı dene Emir. Psikiyatrist kendisi" diyerek gözlerine baktı Suçluluk duymasını istercesine.
Emir duraksadı. Arzum'un durumunun bu kadar ciddi olabileceğini düşünmemişti hiç. Kendi ne kadar acı çekse de sahip olduğu kadının, hep hasta yatağından sağlıklı bir şekilde kalkacağını düşünmüştü. Aslında Arzum'un kendine tutkuyla bakan gözlerini hayal edip zihninde hep öyle kalmasını sağlamıştı. Şimdi Hakan'ın anlattıklarıyla bütün hayalleri yıkılmış gerçeğe dönmüştü. Arzum'un durumu düşündüğünden daha ciddiydi. Kendisi Arzum'a yardım etmesi gerekirken kendine bile yardım edemiyordu. " Burak Atıl'ın adresini ve telefonunu bul bana" diyerek bodrum katından evine çıktı. Üzerine terden yapışan atletini çıkararak duşa girdi. Biran önce duşunu alıp çıkmak istiyordu. Psikiyatristin kuracağı her cümle kendi için merak konusuydu. Duştan çıkıp alelacele hazırlandı. Salona indiğinde Hakan salonda oturuyordu. " Adresi buldun mu?" diye sordu. Alacağı cevabın olumlu olacağını bilerek...
