Aşk Koleksiyoncusu

56 - Arzum otel odasınında ki ruh alemi

Karanlık bir girdap da benliğini sorguluyordu. Eşkıyaların aldığı ruhu serbest bırakılmış gibiydi. Yüzleşmesi gereken yüzlere inat sımsıkı kapadığı gözleri koruyamıyordu benliğini. Elini uzattığı tüm eller kendisini uçuruma götürüyordu sanki.
Bedeni tüm bu olanlara kendini kilitlemişti. Hareket edemiyordu. Bağırmak istiyordu kurtulmak için, içinde bulunduğu girdaba haykırmak ve kurtulmak...

Başaramıyordu... Tavan da kendisine kahkaha atan ucube kendisini korkutuyordu. Gözlerinden ateş çıkan ucube kendisini yanına çağırıyordu. Bir köpek ulumasını andıran çığlıklarına kahkahası eşlik ediyor ve çığlıklar bir noktadan sonra yılan tıslamasını andırıyordu. Yanında var olan yaşlı suret bir yerlerden tanıdık geliyordu. Kendisine bakıyordu uzun uzun. Çığlıklarını ucubeye doğru atıyordu. Kendisine bakmamak için caba sarf ediyordu sanki. Bir ses ise kendisini çağırıyordu. " Arzum" diye. Sesin gür ve bir o kadar güçlü olması kendini güçlendirmiş ve koşmaya başlamıştı. Ayaklarında bulduğu güç sesin ta kendisiydi. Kendisine koşmuş ve sarılmıştı uzun uzun. Güçlü bir bedenden güç almak kendini güçlendirmişti. Korkmuyordu ucube kadının kahkahalarından.

Gözlerini kapattı. Güçlü bedene sarıldığı an canlandı zihnin de. Sıcak ve bir o kadar kendisine aitti. " Baba" dedi istem dışı. Özlemişti. Aralarında ki anlaşma geldi. " Unutacaksın meleğim az önce gördüklerini ve benim burada oluşumu unutacaksın" bu cümle kendini sarmıştı. Unutmuştu. Unutmuş ve hatırlamıyordu bu güne kadar. Ne değişmişti ki... " Emir" dedi inleyerek.

Babasıyla kendisi arasında köprü vazifesi gördüğünü düşündü. " Neden bu kadar süre geçtikten sonra baba" dedi. Gözyaşlarını tutamıyordu. Babası tekrar var olmaya karar vermişti. Unuttuğu sahne ile beraber...

Vote vermeyi unutmazsanız sevinirim

Bir de ufacık bir yorum *-*