who are you? ♦ hemmings [1, 2, 3]

Trzydzieści cztery.

Nowy rok to nowy człowiek. Często się tak mówi, a tym razem u Luke'a Hemmingsa się to sprawdziło. Po raz pierwszy od tygodnia nie sięgnął po kieliszek. Tego dnia spakował wszystkie swoje rzeczy i ruszył w świat. Nie wiedział na ile. Wiedział tylko, że musi wyjechać. Odpocząć od całego tego szaleństwa. Przemyśleć to, co się ostatnio wydarzyło. Od wigilii nie widział swojej narzeczonej. Gdy wrócił jej już nie było. Nie chciał się z nią kontaktować, nadal był wściekły na samą myśl o niej. 

- Opiekujcie się moim domem - posłał uśmiech w stronę dwójki swoich przyjaciół.

- Jak wrócisz może będzie tu coś więcej niż kupka gruzu, postaramy się - Calum rozumiał dlaczego Luke podjął tą decyzję. On też nie mógłby przebywać w domu, w którym mieszkał z kimś, kto go zranił.

- Będę tęsknił. - Michael po prostu przytulił najlepszego przyjaciela najmocniej jak potrafił. Szybko otarł łzy, które pojawiły się w jego oczach.

- Ja też będę za wami tęsknił. Przepraszam, muszę iść na samolot.

Wygramolił się z objęć zielonowłosego przyjaciela. Wręczył klucze Hood'owi i już po chwili siedział w samochodzie z myślą, że zaczyna nowe życie. Wszystko od zera.

Jego pierwszym przystankiem miał być Londyn. Nie chciał zostawać tam na długo, miał też kilka innych miejsc do odwiedzenia. Myślał o 2, może 3 miesiącach w Anglii. To miała być przygoda jego życia.

Caroline wynajęła własne mieszkanie, od kilku dni go nie opuszczała. Nie chciała nic robić, tylko płakać, płakać, płakać i płakać. Nienawidziła siebie za to, jak bardzo zraniła Luke'a. On zasługiwał na wszystko co najlepsze, a został skrzywdzony w jeden z najgorszych możliwych sposobów. Moon myślała, że nigdy sobie tego nie wybaczy.

Przez pierwsze dni miała jeszcze nadzieję, że porozmawia z Hemmingsem i mu to wytłumaczy, ale potem dowiedziała się o jego wyjeździe. Chciała porozmawiać z nim jak wróci, a potem usłyszała, że może nie spotka go już nigdy. Wtedy jej złamane już serce roztrzaskało się na jeszcze mniejsze cząsteczki, a ona czuła, że umiera.

nienawidzicie mnie, ja wiem. ale niedługo wam to wszystko zrekompensuję. nie musicie mnie jeszcze zabijać