NEW SOLDIERS (The Vampire Diaries - The Originals Fan Fiction) (Türkçe)

Bölüm 41

CAROLINE FORBES

Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Bonnie ve Enzo gitmişti. Geri kalanlarımız ise etrafta geziniyor ve önümüze gelen herkese saldırıyordu. Ama bu böyle olmazdı, bu şekilde hiçbir yere varamayacaktık. Bir şeyler yapmamız gerekiyordu. Buraya gelirken bir planımız vardı ama plana çok da uymayı başardığımız söylenemezdi.

Yangın ormanın büyük bir kısmına yayılmıştı ve uzaktan gelen siren seslerini az çok duyuyordum. Mystic Falls'ın itfaiyecileri yangını söndürmeye gelmişlerdi. Geç bile kalmışlardı. Yangının amacı sadece kulübeyi yakmak bile olsa gereğinden fazla büyümüştü ve bizim de yakında buradan uzaklaşmamız gerekecekti. Şu ana kadar ne Aretha'yı, ne Beatrix'i, ne de kıvırıcık kahverengi saçlı çocuğu görmüştüm.

Ötekiler ne durumdaydı bilmiyordum ama bunlardan biriyle karşılaşmış olmalarını umuyordum. Eğer Toxların başı burada değilse, bütün her şey boşa gitmiş olacaktı. Buna burada yanan binlerce ağaç da dahildi.

Gerçi, her ne kadar onlar ile karşılaşmak istesem de, Beatrix ile karşılaşmayı her düşündüğümde titremeye başlıyordum. Toxların tutsağı olduğum süre boyunca neredeyse tek gördüğüm kişi oydu ve bir türlü unutamıyordum, ne onu ne de yaşadıklarımı. Evet, başıma birçok şey gelmişti ama Toxlarda bir şeyler farklıydı. Onlarda her şeyi daha korkutucu yapan bir şey vardı. Ne olduğundan emin değildim ama bildiğim bir şey varsa o da hala kabuslarıma girdikleriydi.

Yerin altında, küçük odada kaldığım her gün aklıma kazınmıştı ve silinmemekte direniyordu. Bunu saklamaya çalışıyordum çünkü benim kabuslarımdan daha önemli şeyler vardı ama bazen saklamak bile çok zor oluyordu. Bazen bende bir şeylerin ters gittiğini fark ediyorlardı, özellikle de Klaus ama çabucak geçiştiriyordum. Bunlar hakkında konuşmayı çok da istediğim şeyler değildi. Olayı çok da büyütmemeliydim.

Ama her ne kadar Beatrix ile karşılaşmak istemesem de bir o kadar da Toxlara karşı savaşmayı sürdürmek istiyordum. Onlar benim ailemi yok etmişti. Ric'i, ikizleri... Lizzie ve Josie daha çocuktu! Nasıl bu kadar acımasız olabilmişlerdi? Bilmiyorum ama buna karşılık olarak bizim de acımasız olmamız gerektiğini biliyordum. Ateşe karşılık ateş. Şu an onlardan üstün bir durumdaydık, büyük ihtimalle, ve hiçbir Tox'a acımayacaktım.

Ağaçların arasında ilerlemeye devam ettim. Yaklaşık beş dakika önce Enzo ve Bonnie'yi bulmak için Klaus ve Hayley'nin yanında ayrılmıştım. Bonnie ve Enzo'yu bulmayı başarmıştım ama çok da bir işe yaramamıştı. Bonnie ağır yaralıydı ve Enzo onu eve götürüyordu. Onlara ihtiyacımız vardı. Zaten sayımız azdı. Ama Bonnie'ye de kızamıyordum. Şu ana kadar yaptığı onca şeyden sonra, bu olaylar bitince yaşlanmak istiyordu. Huzurlu bir hayat sürmek istiyordu ve buna saygı duyuyordum. Her ne kadar bizimle savaşmasını istesem, buna ihtiyaç duysam da bu kararı onun elinden alamazdım.

Şimdi ise Hayley ve Klaus'u tekrar bulmam gerekiyordu. Toxlara karşı savaşmak istiyordum ama bunu tek başıma yapamazdım. Her ne kadar sadece vampir olsalar da bizim gibi değillerdi. Ne kadar güçlü olduklarını gayet iyi biliyordum ve onları küçümsemek yapabileceğimiz en büyük hatalardan biriydi. Bu hatayı yapmayacaktım. Bu yüzden Hayley ve Klaus'u bulmam gerekiyordu.

Geldiğim yön olduğunu düşündüğüm yere doğru ilerlemeye başladım. Bu ormanda yönümü bulmak normalde bile zorken yangın varken neredeyse imkansızdı. Ağır duman tabakası ciğerlerimi yakıyordu ama en azından zehirlenerek ölmeyeceğimi bildiğim için şu an çok da takmıyordum. Sonra Klaus ve Hayley'i buldum. Yanlarında biri daha vardı. Yaklaştıkça bunun Elijah olduğunu fark ettim.

"Neler oluyor?" diye sordum yanlarına gelince. "Niye buradasın? Bir şey mi oldu?" Daha Elijah cevap vermek için ağzını bile açmadan kafamda bin bir türlü hikaye oluşmaya başlamıştı. Biri mi ölmüştü? Rhea, Judd, Tyler, Nora, hangisi? Ya da Aretha'yı mı bulmuşlardı? Öldürmüşler miydi? Burada işimiz bitmiş miydi? Yoksa Aretha çoktan gitmişti ve buradan gitmemizi söylemek için mi gelmişti?