Bölüm 4

995 72 21
                                    

STEFAN SALVATORE

Bonnie, hazırladığı tuhaf karışımı haritanın üstüne döktü. Herkes gergin bir şekilde onu izliyordu. İki cadı, Nora ve Bonnie, yerde duran büyük haritanın çevresine karşılıklı oturmuşlardı. Rhea ise onların arkasında ayakta dikiliyordu. Freya'nın söylediği talimatların yazdığı kağıdı gözüyle takip ediyor ve büyüyü doğru yapıp yapmadıklarına bakıyordu. Enzo ve Damon yan yana duvara yaslanmış endişeli ve meraklı bir şekilde onları izliyordu. Tyler koltuğun kol kısmına oturmuş umutsuzca bakıyordu. Ben ise koltuklar ile kapı arasında aşağı yukarı volta atıyordum.

Bu büyü son umudumuzdu. Her şey için. İki haftadır, durmaksızın yeni büyüler aramışlardı ve biz vampirler, hiçbir şey yapamadığımız için sinirden kavga etmeye başlamıştık. Hepimiz bir savaşa hazırdık ama hazır olmamız kazanabileceğimiz anlamına gelmiyordu. Geçen sefer kazanabileceğimizi düşünerek gitmiştik ve her şeyi batırmıştık. Bu sefer de öyle olmaması için daha dikkatli olmamız gerekiyordu.

Bonnie ve Nora karşılıklı el ele tutuşup Freya'nın üç dört gün boyunca araştırarak bulduğu eski büyüyü söylemeye başladılar. İlk başta hiçbir şey olmadı ama daha sonra evin içinde hafif bir rüzgar esmeye başladı. Işıklar yanıp söndü ve sonunda tamamen kapandılar. Fark etmeden volta atmayı bırakmış, Bonnie ve Nora'yı izliyordum.

Onlar büyüyü söylemeye devam ederken içerideki rüzgar arttı. Ardından salonun öbür köşesinde bulunan viski şişeleri ve masanın üstünde bulunan bardaklar patladı. Enzo ve Damon duvara yaslanmayı bırakmış dimdik duruyorlardı. Onlar da benim gibi dikkatlerini cadılara vermişlerdi. Sonra Bonnie ve Nora büyüyü bitirdi, rüzgar kesildi ve ışıklar yeniden açıldı. Herkes haritaya bakıyordu. İçinde ne olduğunu hatırlamadığım sıvı hareket edecek miydi yoksa bu büyü de diğerleri gibi hiçbir işe yaramayacak mıydı?

Ve hareket etti. Bir yere yığılmış şekilde duran karışım önce büyük haritaya yayıldı ve ince bir katman gibi haritayı kapladı. Bir süre öyle kaldıktan sonra yavaş yavaş çizgi haline geldi ve hareket etmeye başladı. Mystic Falls'un sınırına kadar ilerledi. Sınıra yakın bir yerde, bir noktanın etrafında çember çizdi ve öyle kaldı.

Herkes şok içindeydi. Büyü işe yarmıştı. Hiç kimse ne yapacağını bilmiyordu. Nasıl bir tepki vermemiz gerekiyordu? Haritanın başında dikilen Rhea ilk tepki verenimiz oldu. "Kalem." dedi çevresine bakınarak. "Kalem lazım." Salonda kalem olmadığını bildiğim için en yakın oda olan mutfağa gittim. Masanın üstündeki not defterinin içinde duran kalemi alıp hızlıca salona geri döndüm ve Rhea'ya verdim. Rhea kalemi aldı, eğildi ve yavaş yavaş dağılmaya başlayan sıvının çevrelediği noktayı işaretledi.

"Ne var orada?" diye sordu Nora haritayı temizlemeye çalışırken. Günlerdir sürekli büyü yaptığı için çok yorgun düşmüştü ve bunu yüzünden anlayabiliyordum. Aynı şey Bonnie için de geçerliydi. Ayrıca o uykusuzluk da çekiyordu. Gece kalkıp evde gezindiğini duyuyordum bazen. "Ev mi? Yoksa boş bir arazi mi?"

"Bilmiyorum," diye cevap verdi Tyler. O bile yorulmuştu bu sıralar. Öfke problemi olan biri için bu kadar gergin bir ortamda bulunmak zordur sonuçta. "Hiç gitmedim. Ayrıca oraya yol gidiyor mu ki?"

Damon haritaya baktı ve kaşlarını çatarak düşündü. Damon ve ben burada daha uzun süredir yaşadığımız için oraya gitmiş olma ihtimalimiz daha yüksekti ama o kadar kuytu köşe bir yere daha önce gittiğimi hatırlamıyorum.

"Nasıl gidip kontrol edeceğiz ki?" dedi Rhea. Caroline'ı tanımamış olmasına rağmen yine de bize az da olsa yardım etmeye çalışmıştı. Pek fazla büyü yapmamış olsa da araştırma yapılmasında önemli bir katkısı vardı. "Ya da daha önemlisi arkadaşınızı nasıl geri alacağız?"

NEW SOLDIERS (The Vampire Diaries - The Originals Fan Fiction) (Türkçe)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin