One Shot - Soy Luna ✔

Mambar - Kochałam go...

- Mamo, opowiesz mi bajkę ? - spytała mała Blondwłosa dziewczynka podchodząc do kobiety.

- A o czym skarbie ? - spytała Ambar biorąc dziewczynkę na ręce i sadzając sobie na kolanach.

Z czułością pogłaskała ją po głowie. Mała Vanessa była jej oczkiem w głowie. Kochała ją ponad wszystko inne i była dla niej w stanie zrobić absolutnie wszystko. Dopiero jako matka Ambar zrozumiała czym jest rodzina i miłość. Nigdy nie miała rodziny, nie miała matki z której mogłaby czerpać wzór, więc gdy dowiedziała się o ciąży była przerażona. Nie pomógł fakt, że gdy chciała o tym powiedzieć swojemu chłopakowi, ojcu dziecka, on z nią zerwał dla innej dziewczyny...

- Może o księżniczce - odparła wesoło dziewczynka.

- Ty jesteś moją księżniczką, kochanie - powiedziała Blondynka całując córkę w policzek.

- Bardzo Cię kocham mamo - powiedziała Vanessa przytulając się do Kobiety.

- Ja Ciebie też kocham - uśmiechnęła się Ambar przytulając ją.

W końcu miała kogoś kogo mogła szczerze i bezwarunkowo kochać, o kogo mogła się troszczyć. I sama byłą kochana. Nie była duża, ale miała rodzinę i tylko to się liczyło.

- A Tata ? - spytała dziewczynka - On mnie nie kocha ?

Ambar westchnęła. Vanessa była coraz starsza, a przy tym mądrzejsza. Widziała, jak inne dzieci z przedszkola odbiera i mama i tata, a ona nie znała swojego ojca. Było jej przykro i Ambar nie mogła nic na to poradzić. Mówienie o przeszłości było bolesne.

- Twój tata i ja bardzo się kochaliśmy - odparła Ambar - Był moją pierwszą miłością, czułam się przy nim szczęśliwa, mogłam mu ufać... Planowaliśmy razem przyszłość i wtedy pojawiłaś się Ty...

- Tata był zły ? - spytała Dziewczynka.

- Nie jasne, że nie - odparła Ambar - Nie wiedział... Tata wybrał inną dziewczynę, pokochał kogoś innego i się rozstaliśmy. Wyjechał razem z Luną, straciliśmy kontakt. Nie odbierał telefonów, nie odpisywał...

Dziewczynka mocno przytuliła się do mamy. Może niewiele jeszcze rozumiała, ale widziała jak bardzo kobieta jest smutna mówiąc o tym.

- Nie smuć się mamo, ja Cię nigdy nie zostawię - powiedziała Vanessa.

- Wiem skarbie - uśmiechnęła się Ambar - Zawsze będziemy trzymać się razem.