Altın Dörtlü? ~ Dramione ~ NextGen

79~ Kayıplar

Draco, kolunda hissettiği acıyla yatağından zıplaması bir oldu. Hermione ışığı açıp yere kapaklanmış kocasının yanına koştu.

"Draco? Noldu? İyi misin?"
Draco sol kolundaki ölüm yiyen işaretini gösterip
"Acıyor!" Dedi. Kolundaki bu acıyı en son Voldemort' a ihanet ettiğinde hissetmişti. Derin bir nefes alıp ayağa kalktı. Acı geçmişti.

"Bu da ne demek oluyor şimdi?"

"Ben...bilmiyorum." Dedi Draco ve pencereye yaklaştı. Bahçede dikkatini çeken birşey vardı.

"Hermione? Bahçe süslerini sen mi dağıttın?"

"Süsleri mi? Hayır."

"Siper al!" Diye bağırdı Draco ve Hermione'i tutup yere uzandı. Bahçedeki karanlıktan fırlayan iki büyü pencereyi kırıp odanın tavanına isabet etti ve deprem etkisinde bir patlama oldu. Draco hemen asasına uzanıp kırılmış pencerenin önüne geldi ve bahçeye doğru rastgele ard arda büyüler yolladı. Hermione de odanın kapısını kilitlemiş, asasını oraya yöneltmiş bekliyordu.

"Kim bunlar?"

"Öğrenmeye niyetim yok." Dedi Draco ve tekrar büyüleri yollamaya başladı. Bahçedekiler her kimse eve çoktan girmiştiler. En az iki kişinin ayak sesi duyuluyordu ve yavaş yavaş yaklaşıyordular.

"Burda böyle kuzu gibi bekleyemem." Dedi Draco. Pencereden kapıya doğru ilerlemeye başlamıştı ki Hermione engel oldu.

"Saçmalama Draco. Kaç kişi olduklarını bile bilmiyoruz."

"Ne yapalım peki. Adamların evi yakıp bizi dışarı çıkarmalarını mı bekleyelim?"

"İyi fikir Draco. Biraz daha sesli söyle de onlarda duysun." Dedi Hermione sinirle. Kolundan tutup kapının karşısında duran koltuğun arkasına geçtiler. İkiside asasını kapıya doğrultup beklemeye başladı. Ayak sesleri gittikçe yaklaşıyordu. Ardından büyü sesleri gelmeye başladı. Bir kaç saniyelik karmaşanın ardından tüm sesler kesilmişti. Odanın kapısı aniden açıldığında Draco sersemletme büyüsünü yollamıştı bile. Hermione de peşine büyü yollayacaktı ki kapıdakinin Harry olduğunu son anda farketti. Harry kendine doğru gelen büyüyü asasının küçük bir hamlesiyle absorbe etti ve bağırdı.

"Benim. Lanet olsun ben Harry."

"Sana lanet olsun Harry. Az daha öldürüyordum seni." Dedi Draco koltuğun arkasından çıkarken. Hermione hızla koşup Harry'e sarıldı.

"İyi misin?"

"Ben iyiyim. Siz iyi misiniz?" Diye sordu Harry.

"Fark edeceğin üzere saldırıya uğradık." Dedi Draco evin tavanında açılmış kocaman deliğe bakarken.

"Bende saldırıya uğradım. 4 kişi eve geldi."

"Ginny iyi mi?"

"İyi bir sorun yok. Uyumuyordum. Alt kattan gelen sesleri duyunca bahçeye cisimlenip arkalarından vurdum. Ginny'i bakanlığa yollayıp Ron'un yanına gittim. Onlarda saldırıya uğramış. Pansy iyi ama Ron kolundan yaralanmış. İkiside bakanlıkta." Dedi Harry.

"Bu da ne demek şimdi? Ölümyiyenler mi?" Sordu Draco.

"Öyle. Kollarında her birinin dövmesi vardı."

"Uyanmadan önce Ölümyiyen dövmem acımaya başlamıştı. Tıpkı eskiden olduğu gibi."

"Misilleme mi yapıyorlar anlamadım. Bunca zaman sonra, başlarında kimse bile yokken böyle koordineli saldırı yapmaları hiç mantıklı değil." Dedi Hermione.