HER GÜN AYNI SAATTE YENİ BÖLÜMLER PARTLAR HALİNDE GÜNCELLENİYOR!
----------------------------------------------------------
ACIDAN DOĞAN ACINASI VARLIKLAR SERİSİ
-SAĞIR KULAĞA AĞLAMAK:
Bir annenin rahmine düşen benlik, öğrendiği gerçekler karşısında...
Lanet kulaklarım bir aydır her saat başı bir silah sesi daha duyuyor: Zaman çabuk geçiyor, artık eskisi gibi sana olanları anlatmak için uğraşacak halim yok. Bir kalemi elime alıp yaşadıklarımı yazmayalı çok oldu.
Bilemiyorum... belki de çoktan ölmüşlerdir.
Bazen, bazı geceler rüyalarıma giriyorlar. Baştan aşağı kan revan içindeler. Yine de gülümseyerek bakıyorlar bana. Sanki "Senin suçun değil..." dermiş gibi. Günay'ı bilirsin zaten, o hep böyledir. Bana kıyamaz, kızsa bile kıyamaz.
Alkol almaya başladım. Uyumak için ona ihtiyacım var çünkü. Uyursam öleceğimi düşünüyorum ama içimdeki kırıntı kadar küçük olan umut parçacığından dolayı intihar etmek şuan planlarım arasında değil.
Kısacası ölüm işini ecelime bırakmış durumdayım. Canımı alırsa ne ala, almazsa da canı sağ olsun be... -diyeceklerim bu kadar.
Günler geçiyor...
Biliyor musun Aralık ayının ortalarındayız şimdi. Ekim bittiğinden beridir gökyüzü bir kere bile kararmadı ve bulutlar... onlar şimdilerde daha mutlu gibiler, ağlamıyorlar en azından.
Her şey güzel Olric.
Fakat hiçbir şey onun bıraktığı gibi değil.
Acının sonuna geldiğimi hissediyorum. Her gün bir önce ki günden daha az acı çektiğimi hissediyorum. Sanırım zamanla atlatacağım bunu da... Artık telefonum çalmıyor. Her gün ya ararlarsa diye şarjı daha bitmeden doldurduğum ve neredeyse dakika başı baktığım telefonuma, şimdilerde sadece 5 dakika da bir bakıyorum.
Bu süre zarfında, artık dayanamayacağımı anladığım bir vakitte babamın yanına gittim. Cevap olarak bulunduğu çalışma odasının kapısını yüzüme kapatıp kilitledi ve ben de sessizce oradan gitmek zorunda kaldım.
Halbuki ona sadece, "Sana ihtiyacım var..." diyecektim; "Şuan sana ihtiyacım var, ne olur yardım et bana..." diye yalvaracaktım. Olmadı be Olric, kısmet.
Ne derler bilirsin, her şerde bir hayır vardır.
Bunun da hayır olacağı zamanlar çıkar elbette.
Sıcaklıklarda başladı; Çiçekler açtı, her yer rengarenk oldu. Bir ara sokağa çıktığımda ellerinde balonlarla koşuşturan çocuklarının kahkahalarına şahit oldum. Çok mutlu gözüküyorlardı.
Hatırlat da ben de böyle bir anda uçurtma uçurayım.
Nasıl hissettiklerini merak ediyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
