15.BÖLÜM:"KAYBETME(K)..." (Part3)
-Nedenler, seçimler ve bedelleri...
Tarih: Yalancı(lar).
Saat: 16: 07.
Günay hayatıma girdiğinden beridir hayatımı bu kadar kendi ellerimle daralttığımı yeni yeni fark ediyordum. Belki de sevgili Olric, belki de yakınmamız gereken şey kelimelerin yetersizliği değil, bizlerin yetersizliğiydi.
Günay'a o kadar odaklanmıştım ki, kendi hayatımın birer parçaları olan insanlardan uzaklaştığımı bile fark etmemiştim. Belki de Günay'a karşı bir beklenti içine girmemek için çok şey istemiştim. Onun çok şeyim olmasını istemiştim; Arkadaş, sevgili, baba...
Şimdi ise fark ediyordum ki, bu yaptığım tamamen bencillikti. Arkadaşlarım da olması gerekiyordu, ailem de... Ailem de olması gerekiyordu, Günay'da... Biri hayatınıza girdiğinde, onunla her şeyiniz arasında takas etmek zorunda değildiniz.
İpek hararetli bir şekilde içeriye girerken, bende kapıyı kapatıp salona doğru ilerlemeye başladım. "Bana neler olduğunu artık anlatacak mısın?" dedi koltuğa oturup çantasını yanına koyarken. Madem bugün dürüstlük vakti sevgili Olric, sana onun hakkında da dürüst olmama izin ver; Ona karşı her zaman ön yargılıydım. Belki de bu yüzden zaman ikimizin arasında mesafeye sebep olabiliyor. Hayata bakış açısı, erkek arkadaşları ve hatta giyinişi bile... Bu kız başlı başına ön yargının tanımı benim için.
"Proje ödevlerimizi teslim etmeye gelmiyorsun. Telefonlarımı açmıyorsun. Benimle dışarıya çıkmıyorsun... Şu haline bak, karşımda olduğun halde yaşadığından bile şüpheliyim. Sen kimsin ve gerçek Çığlık Elez'e ne yaptın?" Her şeye rağmen sevgili Olric, hala kapımı çalan ve beni merak eden birisinin olduğunu görmek beni mutlu ediyor.
"Anlatacağım..." dedim sessizce yanına gidip koltuğa kıvrılırken. Üstümde sabahtan beri çıkartmadığım pijamalarım, saçımdaki ev topuzum ve ayağımdaki ev pofuduklarımla nasıl gözüktüğümü biraz olsun tahmin edebiliyordum ama önemli değildi.
Birinin bana "Nasılsın?" ya da "Baksana, her şey yolunda mı?" diye sormasını beklemekten bıkmış, usanmıştım.
Ya cidden kimse beni merak etmiyor sevgili Olric ya da herkes dağıldığımın o kadar farkında ki beni toparlamak kendisine kalacak diye korktuğundan sormak istemiyor bana.
Oysaki benim, birinin toparlamasına değil, yalnızca dinlemesine ihtiyacım vardı. Çünkü insanlar bana daha "Git..." demeden, ben işim bittiğinde çoktan sessizce kapıyı kapatmış olurdum.
Ve anlattım.
Hiç düşünmeden, kendimi sorgulamadan içimden ne geliyorsa anlattım... İlk "Merhaba..." dan, son "Hemen döneceğim..." dediği ana kadar...
İpek de dinledi; Hiç soru sormadan, yorum yapmadan veya sözümü kesmeden...Zaman zaman değişen mimiklerine rağmen can kulağı ile beni dinliyordu. Zihninde soru işaretlerinin olduğunun farkındaydım ama zihninden çok bana odaklanmış gibiydi.
Onun için şuan zihnindeki sorularının cevapları değil, bendim.
"Dönmedi..." dedim ağlayarak. Halbuki bu çok komik be Olric, ciddiyim. Siz de olsanız, siz de gülerdiniz. Çünkü ben çok ağladığımı zannediyordum. Öyle çok ağlamış hissediyordum ki, artık göz yaşı akmaz benden diye düşünüyordum.
Meğer hala bu konuda canım yanabiliyormuş.
Meğer hala bu konuda canı yanan ben, hala ağlayabiliyormuş.
"İpek... Allah'ım... İpek... Canım çok yanıyor. Resmen telefonun ucunda benimle dalga geçiyor. İstediği ben değilim, benden hiçbir şey istediği yok. Sadece eğleniyor. İlk başlarda benden bir şey istese de, sonrasında artık hiçbir şey istememeye başladı. Sadece her saat başı beni arayarak silah sesini duymama izin veriyor. Kapatmadan da "Kim?" diye soruyor bana gülerek. "Sence bu sefer kimdi?" Cevabımı beklediği de yok, benim cevap vereceğim de. Ağladığımı duyunca da kahkahalarla kapatıyor telefonu yüzüme. Allah'ım... İpek...Allah'ım..." İpek hıçkırıklarla bana eşlik ederken beni kendisine çekmiş, başımı göğsüne yaslamama izin vermişti. Ben ağladıkça, o benden daha çok ağlamıştı.
Sanki o da ağlamaya gücümün kalmadığını anlamıştı.
---🐞---
*Goriot Baba, Honoré de Balzac alıntı.
Yazar: LAILA
BENİ TAKİP EDEBİLMEK İÇİN;
INSTAGRAM: qteang
TWITTER: qteangg
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAĞIR KULAĞA AĞLAMAK
RomanceHER GÜN AYNI SAATTE YENİ BÖLÜMLER PARTLAR HALİNDE GÜNCELLENİYOR! ---------------------------------------------------------- ACIDAN DOĞAN ACINASI VARLIKLAR SERİSİ -SAĞIR KULAĞA AĞLAMAK: Bir annenin rahmine düşen benlik, öğrendiği gerçekler karşısında...