HER GÜN AYNI SAATTE YENİ BÖLÜMLER PARTLAR HALİNDE GÜNCELLENİYOR!
----------------------------------------------------------
ACIDAN DOĞAN ACINASI VARLIKLAR SERİSİ
-SAĞIR KULAĞA AĞLAMAK:
Bir annenin rahmine düşen benlik, öğrendiği gerçekler karşısında...
"Aslında bakarsan benim için yok ama bu kızın benimle ilgili bir sorunu var gibi İstanbul." Dışardan bizi gören herkes bu konuşmayı normal saysa da aslında öyle değildi. Mesela Selim ile İstanbul'un adamı artık duvara yaslı değildiler. Yağız ise kolunu İpek'in arkasına doğru atmış olsa da diğer elini beline atmıştı ve benim yeni fark ettiğim silahıyla oynuyordu. Samuil ise tezgâhta bardakları siliyormuş gibi gözükse de bakışları yalnızca Yağız'daydı ve her an ondan karşılık ani bir harekete hazır gibi tetikteydi.
Buna rağmen İstanbul ile Krasnodar ise hala duygularını saklıyorlardı.
"Aslında benim âdetim sorun çıkartmak değil sorunu çözmektir Krasnodar, bilirsin." İstanbul benim ağzımı bile açmama izin vermemiş ve Krasnodar'ın anlayabileceği yoldan konuşmaya devam etmişti.
Arabada Yağız'ın dediklerini unutmamaya çalışıyordum. Sürekli sakin kalmaya çalışıyor, işleri daha çok çıkmaz hale sokmaktan kaçınıyordum.
"Beni de sen bilirsin sevgili İstanbul, sorun çıkartan birisi kargaşa yarattığından hemen imha edilmesi gerekir ki daha sonrasında daha büyük kargaşaya sebebiyet vermesin," dedi gözlerini benden çekmeden. "Aile her şeydir sevgili dostum, aile her şeydir."
Adam resmen iki dakikada kendisinin dostluğu ile İstanbul'u tehdit ederek benim ölüm emrimi vermişti.
"Ben sizin ailenizden değilim Sir," dedim sert bir tonla Krasnodar'a bakarken. Selim ile Yağız bana müdahale edecekken İstanbul onları tek bir el hareketiyle durdurup bacak bacak üstüne attı ve sigarasını yakarak bizimle ilgilenmiyormuş gibi yaptı. "Bir viski de ben alabilir miyim?" diyerek karşımdaki masaya oturdum ve bacak bacak üstüne atarak Krasnodar'a gülümsedim. Krasnodar karşısındaki rahat hareketlerime sinirlense de yüzündeki gülümsemeyi hala silmemişti. Madem bu bir maskeydi, bende bu maskeyi rahatça yüzüme geçirebilirdim.
"Peki... Madam, siz kimsiniz?" O an viskimle yanıma gelen Samuil'e gülümseyip nazikçe teşekkür ettim ve omzumda asılı duran çantamın içinden cüzdanımı çıkartıp kartlardan birisini Samuil'e uzattım.
"Hesabımı buradan alabilirsiniz," diyerek kartın şifresini de söyleyip Samuel'e verdim. O da hiçbir şey demeden kartımı almış ve tezgâhına doğru ilerlemişti. "Gördüğünüz gibi..." dedim Krasnodar'a, göz ucuyla İstanbul'a baktığımda bana bakarak gülümsüyordu. "Yalnızca bir müşteriyim ve sanırım sizde burası kapalı olduğu halde içeriye girmeme izin veren mekânın sahibisiniz." Böyle durumlar için atalarımız çok iyi bir söz söylemiş sevgili Olric, tatlı dil yılanı deliğinden çıkarır.
Tabi, o yılanın da uslu durup bu süre boyunca kafamı kopartmamaya çalışması gerek.
Krasnodar cümlelerimi sevmiş ve ona ettiğim iltifatı sevmiş olacak ki böbürlenerek büyük bir kahkaha attı. "Güzelmiş..." dedi İstanbul'a doğru ve tekrar bana döndü. "Pekala, öyle olsun bakalım."
"Bu arada bu mekânı da bir arkadaşınız sayesinde keşfettim," dedim etrafıma bakıp beğendiğimi belli eden sesler çıkartarak. "Gerçekten de arkadaşınızın dediği kadar varmış." Krasnodar'ın kaşları hafifçe çatılmıştı ve artık sırıtmıyordu. Onu bozduğuma içten içe sevinmiştim.
"Hangi arkadaşımmış?"
Sanki umurumda değilmiş gibi ağzımı büzmüş ve omuz silkmiştim. "Bilmem. Sadece bana attığı videoda denk gelmiştim. Beni buraya davet ediyordu... Bilirsiniz, müşteri hizmeti önemlidir."
Krasnodar, bana atılan videoyu sorduğunda hiç düşünmeden çantamdan telefonu açıp videoyu açmış ve masalarına giderek ona izlettirmiştim... Baştan son anına kadar.
"Yalnız, kendinize çok iyi bir oyun arkadaşı bulmuşsunuz Sir." Video kapanmış ve ben yine yerime geçmiştim. "Benimle aylardır 'Kayıp Olanı Bul...' temalı oyun oynayıp durdu ve en sonunda da ben tam eğlenmeye başlayacakken küsüp çıktı oyundan. Bu da ondan kalan bi vedaydı... Yalnız," dedim sanki önemli bir noktaya parmak basmış gibi. "Sizce de fazla açık konuşmamış mı benimle? Demin siz de söylediniz "Aile çok önemlidir," diye... Ve bilirsiniz ki aile sırları sadece ailenin içinde kalır, dışarıya çıkmamalıdır. Asla."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
