Part60:
بیوتی دم در ایستاده بود.وقتی متوجه شوکه شدن من شد جلو اومد و گفت:اسم این آهنگ (story of my life) هه.نظرت چیه؟
وقتی جوابی از طرف من نشنید ادامه داد:تو همه چیزو فهمیدی نه؟
به خودم اومدم و گفتم:نه در واقع من هیچی نمی فهمم
آهی کشید و گفت:مارتا مونترال خواننده ی این آهنگ مادر مادربزرگ تو بوده!
من:چی؟ بیوتی تو چی میدونی؟لطفا بهم بگو
ادامه داد:شاید الان وقتش باشه که یه چیزایی رو بدونی
من:بیوتی هر چی که میدونی رو به من بگو.لطفا
بیوتی دستمو گرفت و گفت:آنالیزا خوب گوش کن البته شاید همه ی اینا خرافات و افسانه باشه.اما الان دیگه وقتشه که بدونی.ببین، مارتا مونترال ،مادر مادربزرگت به خواننده ی خیلی نیکوکار بوده که به طرز فوق العاده عجیبی از این دنیا میره
من با نگرانی گفتم:پس...پس...مامان بزرگ...
بیوتی:من چیز زیادی نمیدونم!ببین مادربزرگت الان نمیتونه صحبت کنه و حرف بزنه ولی مادرزادی لال نبوده!
چشمام گرد شد و گفتم:منظورت چیه؟
بیوتی آهی کشید و گفت:مادر من با مادربزرگت قبلا دوستای صمیمی بودن.بنابراین مادرم بهم گفته که مادربزرگ تو راز بزرگی دو در سینه ش پنهان کرده.اون می گفت ک مادربزرگت از یه زمانی به بعد دیگه قادر به حرف زدن نبود.
من:پس مارتا مونترال چی؟
بیوتی ادامه داد:مارتا مونترال یا همون مادر مادربزرگت هم که اصلا کل زندگیش یه راز بزرگ بوده و کسی از نوع مرگ اون هیچ خبری نداره!
حالم بد شد.احساس گیجی میکردم.
بیوتی گفت:اتفاقی افتاده عزیزم ؟چرا رنگت پرید؟
من:اوه...هیچی...اما...اما یعنی
بیوتی با نگرانی گفت:چیزیت شده؟
من:نه بیوتی ولی مارتا مونترال بی اندازه شبیه من بوده و من...
بیوتی:تو چی؟نکنه...نکنه برات مشکلی پیش اومده و به ما نگفتی!
(مثلا اگه میگفتم منو نمیانداختید تو تیمارستان!همون چیزایی هم که گفتم بس بود و باعث یه عالمه داروی روانی شد.این کلمات تو ذهنم می پیچید ولی به زبون نمیاوردمشون)
حالم خیلی بد بود .گفتم:نه بابا چه اتفاقی؟بیوتی من فقط میخوام یکم بخوابم.
بیوتی لبخندی زد و گفت:باشه عزیزم ولی دیگه درباره ز مارتا مونترال و اینجور خرافاتا فکر نکن.یه خرافات دیگه هم هست که میگه هرکی خواسته درباره ی اون بیشتر بدونه و از همه چی سر در بیاره سرنوشت خوبی در انتظارش نبوده!
با ناراحتی گفتم:مثلا مامان بزرگ؟
سرشو پایین انداخت .چیزی نگفت و رفت.
