My Mafia Boss Husband (Book 1 And 2)

Chapter Seven

Chapter Seven

'Tyler's Point Of View'

"Daddy, saan ka nanggaling?" Kelly asked. I sighed, damn! How can i fvcking talk to kaye? Sa lahat ng lugar na pinuntahan at pinaghanapan namin dito ko lang siya makikita? And fvck! She's a nurse now.

"Daddy!?" I looked at Kelly, i smiled at her, even she is not my real daughter i accept her as mine, nakikita ko sa kanya si Kaye, the innocent and cute Kaye, before.

"Yes, baby" binuhat ko siya, kamukha niya si Kaye pero ang mga mata nito na brown ay nakuha niya kay Klare. Naaalala ko pa kung gaano kasama ang ugali niya at muntik niya pa ipalaglag ang sariling anak, dahil nabuntis siya ng isang di kilalang lalaki.

"You late home, daddy" sabi nito habang nakanguso, para siyang si kaye, nakakawala ng stress.

"Work, baby" i shortly answered to her. She hugged me and kiss my cheek, i kiss her forehead, i remember kaye again. Taon ang lumipas at walang oras na hindi ko siya naiisip, ganon kalakas ang epekto niya sakin, i miss her scent, her soft hand and every features of her face.

"Daddy, where is mommy? Bakit wala siya dito?" She asked, napatahimik ako, everysecond, time and days she never stop asking about her mother, bata palang siya kaya wala pa siyang kaalam alam, it's hard to lie but i have too, everytime she ask ang sagot ko 'busy ang mama niya' when she was one years old ang ipinapakita ko sa kanyang picture ng mama niya is Kaye's Photo.

"Your mommy is busy, baby, don't worry she will be back home....soon..."

"Okay, daddy. I know mommy is busy" she said and smiled at me.

'Kaye Anne's Point Of View'

"Did you ready your things, Kaye?" Tanong ni Dr. Manuel, i nodded at him. Alas onso ng umaga ang flight namin papuntang pilipinas, and it's already six in the morning, wala pa akong tulog, kanina kasing pagkauwi ko ng ala una inayos ko na ang mga gamit ko na hindi dadalhin para naman hindi magkalat sa condominium, i already pack those personal things that i will use in the apartment that we will be staying at.

"Take care, Kaye" Marie said, she is one of my friend here, she is the first person who teached and helped me before.

"I will" i responded.

Si Dr.Manuel na daw ang bahala kina Maxine at Lola Daisy, hindi na ako nagpaalam sa kanila, gagawa na lang daw si Doc ng excuses para hindi nila ako hanapin, and also babalik naman ako, hindi naman daw kami magtatagal doon, yun ang sabi ni Dra. Antrea. Sana lang....

Nakausap ko na din si Clara, sabi niya susunduin niya ako sa airport kapag nakarating na kami doon, ang gusto niya pa nga ay doon na lang ako mag-stay sa bahay nila ni Dave pero sabi ko hindi na kasi kailangan din na malapit lang ako sa hospital na pagtratrabahuhan namin para kapag may emergency ay hindi ako mahihirapan na pumunta doon.

It's already ten in the morning, nakasakay na kami sa van na maghahatid samin papuntang airport dito sa New York, dapat kanina pa kaming nine nakaalis nagkaroon lang ng problema dahil nasiraan yung isang van na kasunod namin kaya inayos muna. Buti na lang at hindi traffic at malapit na kaming makarating sa Airport.

Ng makarating kami kinuha ko na ang maleta ko at iba pang gamit tsaka isinakay sa isang malaking cart para hindi kami mahirapan sa pagbubuhat, someone assists us papasok sa loob, kinuha ang pasaporte namin at nauna na ang mga gamit namin sa sasakyang eroplano, ten-thirty ng makapasok kami sa loob ng eroplano, pinili ko ang seat tabi ng bintana para mamaya makita ko ang mga ulap, marami din kaming mga pasaherong kasabay dahil hindi naman private plane ang sinakyan namin.

Inopen ko ang phone ko at nagopen muna sa skype, hindi online si Thea. Ilang linggo na kaming hindi nag-uusap, siguro marami siyang ginagawa kaya busy din siya minsan.

Tinignan ko ang mga flight attendant na ipinapakabit ang mga seatbelt dahil ilang minuto na lang at aalis na. I was about to put my seat belt off when someone caught my attention. Napaiwas ako ng tingin ng mabilis siyang tumingin sa gawi ko.

"Mommy!!" I heard Kelly called me. Kumunot ang noo ko at binalewala na lang yun tsaka nagkunwaring hindi ko siya nakita at hindi ko narinig ang oagtawag ni Kelly sakin. The heck?! Sa dami ng eroplanong masasakyan nila bakit dito pa? Bwisit naman.

Kinuha ko ang earphone ko sa sling bag na dala ko, mage-earphone na lang ako at pipikit para hindi ko sila mapansin. Thanks god at nakabili ako ng earphone before, kahit papaano may magagamit ako para isawalang bahala ang taong nakita ko ngayon ngayon lang.

Now Playing: Perfect by One Direction

I miss this song, pinikit ko ang mga mata ko, medyo inaantok na din ako kaya itutulog ko muna ito, siguro naman magigising ako na hindi pa kami nakakalanding para naman makakita ulit ako ng mga ulap sa itaas mamaya, idinilat ko muna ang mga mata ko at tinignan ang gawi, nasa gitna sila at kapantay nila yung line na nasa harap ko, nakasandal si Tyler sa head rest at nakapikit, mabilis agad akong humarap sa harapan ko at pumikit at baka mahuli niya pa akong nakatingin sa kanya.

Hindi naman siguro ako pinaglalaruan ng tadhana ngayon? Sadya lang talagang ngayon ang uwi nila pabalik sa pilipinas at magkasabay pa kami ng flight?!

A/N: Ud po ako pagmay time...