My Mafia Boss Husband (Book 1 And 2)

Chapter Forty

Chapter Forty

'Kaye Anne's Point Of View'

Malakas at sariwang hangin ang sumalubong sa amin pagkababa ng kotse sa tapat ng sementeryo.

Tirik na tirik ang init ng araw pero may pamilyang nandoon na mukhang nagcecelebrate ng kaarawan ng namayapang kamag anak.

"Let's go?" Lumingon ako kay Tyler na nasa tabi ko habang hawak ang pinamili naming bulaklak at kandila.

Tumango ako at naglakad na kami papasok ng sementeryo at tinahak ang direksyon kung saan nakapwesto ang puntod ni mama at papa.

Umupo ako sa harap ng kanilang puntod at hinaplos ang parehong lapida, hindi pinapansin ang dumi't alikabok na nakadikit doon at mga tuyong dahon na aking inuupuan.

Tumabi din sa akin si Tyler at inabot sa akin ang kandila. Kinuha ko yun pati ang lighter at tsaka sinindihan. Nilapag niya naman ang mga bulaklak na nabili namin. Napapikit ako ng dumaan na naman ang sariwang hangin at dinama yun.

Mama, papa, kamusta na kayo diyan? Miss ko na po kayo. Sana ayos lang po kayo, kasi ayos lang din po ako dito. Huminga ako ng malalim.

Nakilala ko na po ang mga totoo kong magulang, pero hindi ko parin kayo makakalimutan. Hindi ko alam ang buong nangyari kung bakit nasa inyo ako pero wala akong pinagsisihan ni isa sa lahat ng 'yon, siguro kung meron man, yun po ang pagiging pasaway sa inyo.

Pero, ma, pa, kahit pasaway ako hindi niyo ko pinabayaan, hindi pinaramdam na wala akong halaga, at higit sa lahat, hindi niyo pinaramdam na hindi niyo ako kadugo kahit yun ang totoo una palang.

Napakaswerte ko sa inyo, kung maibabalik ko lang ang mga araw na nandito pa kayo, hindi po ako magdadalawang isip na pahalagaan at iparamdam sa inyo kung gaano ko kayo kamahal, kung gaano ako kaswerte sa inyo.

Pero alam ko pong everything happened for a reason, at yun po ang natutunan ko ng maramdaman kong mag isa na lang ako sa buhay ng mga panahong 'yon. On how i became independent, how i do my best to be succesful, and how to love and appreciate the people who cares and loves me.

I'm so thankful to had you both in my life, and become part of my memories. Mahal ko po kayo, please take care where you both are. Thank you for everything, ma and pa. I will treasure my memories with you both.

A small smile crept on my lips, i feel relieved and free from the past. Dinilat ko ang mga mata ko ng maramdaman ang paghawak ng kung sino sa pisngi ko. It's Tyler, wiping the tears that fallen into my cheeks.

Tears of joy. Yes, this is a tears of joy. Ilan taon akong nasa dilim, parang nakakulong at hindi makaalis doon, pero may nagligtas sa akin at pinalaya ako sa dilim na kinaroroonan ko.

"I hate seeing you crying" He whispered. Mahina akong napatawa sa sinabi niya, kumunot ang noo niya dahil sa inakto ko pero nginitian ko lang siya at muling hinarap ang mga lapida.

"This is a tears of joy, after years staying in the dark, i feel relieved and free, free from the past."

"Kaye... I'm sorry"

Napalingon ako sa kanya dahil sa sinabi nito. Hindi ko alam kung bakit siya nagsosorry.

"Sorry?"

He blew out a loud sigh and directly looked at my eyes.

"Sorry for everything, for not taking care of you, for being one of the reason why you'd chain in the dark. Pinabayaan kita sa mga taon na lumipas. Everyday and everynight, i can't stop thinking about you, if you're fine or okay. What are you doing that time, and sorry...." Tumigil ito at tumingala, nanlabo ang paningin ko dahil sa nagbabanyad na bagong mga luha.

"She's 3 years old if i only take care of you, if i only did my best to find you. She's your big lost, Kaye, and also my biggest lost. Lagi kong sinisisi ang sarili ko dahil doon, I'm sorry....I'm so sorry" Hindi ko napigilan ang sarili kong hilahin siya palapit sa akin at yakapin kasunod ng pagluha kong mula.

"H-Hindi mo kasalanan, its me, hindi ko siya n-naprotektahan." Pumiyok ang boses ko at napahikbi.

"You are both my responsibilities, Kaye, may kasalanan din ako, if i can only bring back the time where she's still in your tummy, i will take care of you both, i'll do everything to make sure your safety. I love you, Kaye, i know its hard to believe because of what happened, but i really meant it when i said i love you until now."

Napailing ako, hindi dahil hindi ako sang ayon, kundi dahil naniniwala ako doon, pinaramdam niya sa akin 'yon kahit na ganon ang nangyari, kahit pinagtulakan ko siya palayo patuloy pa din siyang lumalapit at pinaparamdam 'yon.

And i don't know how lucky i am to have him, to have this mafia boss in my life and into my heart.