Chapter Sixteen

4.1K 98 7
                                    

Chapter Sixteen

'Kaye Anne's Point Of View'

"Kaye...." Tinignan ko ang tumawag sakin mula sa likuran ko. She's looking at me wearing her shock expression.

Tumayo ako mula sa pagkakatayo, tumikhim ako bago nagsalita.

"Yes po? Do you need anything to me ma'am? And how did you know my na--" hindi ko na natapos ang tinatanong ko kung paano niya nalaman ang pangalan ko ng bigla na lang tumulo ang butil ng luha sa kanang pisnge at sinugod ako ng yakap.

Naistatwa ako sa kinatatayuan ko, hindi ko alam kung bakit pero iba yung pakiramdam ko sa kanya, bakit ganun? Parang ang gaan ng loob ko sa kanya? Diba dapat akong kabahan kasi baka kung anong gawin niya, pero hindi eh, iba yung nararamdaman ko.

Yung yakap niya, kakaiba, parang yakap ng isang tunay na ina. Ito yung yakap ng isang ina na matagal ko nang hindi nadama.

"Kaye..... Anak ko" hindi ako makapagsalita, hindi ako makagalaw at hindi ko siya maitulak.

Isang butil ng luha ang nalaglag sa aking mga mata, biglang bumalik sa alaala ko ang mga yakap ng aking mga magulang, yung mga panahong buhay pa ang mga magulang ko at kompleto pa kami.

Ilang minuto pa ang dumaan ng maramdaman ko ang pagkalas ng babaeng yumakap sa akin. Tulala pa din ako ngunit nakatingin na sa kanya na may gulat at pagkalito. Anak? Niya?

Gulong-gulo ang buong sistema ko at hindi ko din maintindihan yung nararamdaman ko.

"Kaye, your here. I'm looking for you from a years now. Where have you been?" Magkakasunod na sabi at tanong niya. Biglang pumasok sa isipin ko ang tanong na, How did she know my name? At bakit niya ako hinahanap?

Umiling-iling ako at litong tinignan siya na may pagtatanong sa akin mga mata.

"H-Hindi ko po kayo kilala" Sa wakas at nakapagsalita na din ako after of my shock because of what she did and what she said.

Doon ko lang napansin na basa din ang pisnge nito dahil sa mga luhang nalaglag sa mga mata nito na ngayo'y pinupunasan na niya ng tissue galing sa sling bag na dala-dala niya.

Pagkatapos niya ayusin ang sarili, ngumiti at inabot sa akin ang tissue, dahil siguro sa basa kong mukha.

Dahan dahan kong inabot yun at pinunasan ang aking mga pisnge bago siya tinignan ulit.

Akmang magtatanong ulit ako ng unahan niya ako.

"Can we talk in a near cafe here?" Tanong nito. Nagdadalawang isip pa ako kung papayag ba ako, dahil hindi ko siya kilala. Ngunit may nagtutulak sa akin na pumayag dahil sa mga katanungang gumugulo sa aking mga isipan. "Don't worry, i won't do anything to you. I just need to talk to you" paninigurado nito ng mapansin siguro nito na nagdadalawang-isip pa ako.

Sa huli, pumayag din ako at naglakad kami malapit sa café na nakita namin, Brusko Café yung ang pangalan ng café na pinasukan namin. Umupo kami sa tabi ng malaking salamin na bintana, banda sa dulo.

"Let's order first" sabi nito, aangal sana ako ng nagtawag na ito ng waitress. "Do you want anything, kaye?" Tanong nito. Umiling ako, hudyat na ayaw kong umorder ngunit hindi niya ako pinagbigyan at siya na ang pumili para sa akin.

Nang makaalis ang waitress. Hindi ko na hinintay na kusa siyang magsalita, nagtanong agad ako.

"Sino po ba kayo? Bakit niyo ko hinahanap, and why did you call me as your daughter?" Sunod-sunod kong tanong, ayaw ko nang patagalin ang pag-uusap na ito.

"I am Mrs. Dylene Saito, Darren and Tokashi's Mother, my husband is Lorenzo Saito" nangunot ang noo ko ng marinig ko ang pangalan nila Darren at Tokashi, Darren is the guy who helped me before, the Black Hoodie guy and his brother is Tokashi.

"May i know, why are you finding me?" I asked.

"You are the adopted daughter of--" hindi ko na napatapos ang sinabi ni Mrs. Saito ng magulantang ako sa sinabi niya.

"Mali po ata ang pagkakarinig ko? Pwede pong pakiulit" Kunot-noong tanong ko.

"I know it's hard to believe me, Kaye. I know you heard what i've said, and that's true. Belinda and Roberto take you away to us." Hindi na ako nakapagsalita at natahimik na lang. Gulong-gulo ang isip ko at hindi ko alam kung paniniwalaan ko ba ang sinasabi ni Mrs. Saito. "Believe me, Kaye. Everything happens so fast that night. Someone attacks us in our house and they trying to kill us. Iniwan ko kayo ni Kristine sa taas ng kwarto natin and then i let Belinda to take care of you two while i'm downstair, pagkabalik ko, wala na kayo." Damn! Who is Kristine?

She keep on explaning her side. " Tyler know everything since then, he help us to figured out about the Attacks that happened before." Napatanga ako, Tyler know about this? But he didn't tell to me?

Ilang taon ako naging tanga at walang kaalam alam, naniniwala ako sa mga salitang hindi naman totoo? Limang taon. Limang taon kang naniwala sa mga kasinungalingan, limang taon ako walang kamuang muang sa mga nangyayari?

A/N: Ngayon lang po nakapag ud:< sana maintindihan niyo:<

My Mafia Boss Husband (Book 1 And 2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon