My Mafia Boss Husband (Book 1 And 2)

Chapter Seventeen

Chapter Seventeen

'Kaye Anne's Point Of View'

"What happened? Why are crying, Kaye?!" Bungad sakin ni Tyler ng makarating ako sa tapat ng apartment ni Alyana at naabutan ko pa si Tyler na nandoon.

Kanina pa ako pinagtitinginan habang naglalakad pabalik dito, i leave Mrs. Saito in the Brusko Café at nagmadaling umuwi para makausap si Tyler at malinawan. Hindi ko alam kung totoo ba lahat ng nalaman ko.

Sanggol pa lang ako, lumaki na ako kila mama Belinda at papa Roberto. Wala akong maalala na pinagmalupitan at hindi ako itunuring na hindi anak. The way they cared and loved me is real. Kahit walang dahilan para maisip na hindi ko sila totoong magulang....

"I am Mrs. Dylene Saito, Darren and Tokashi's Mother, my husband is Lorenzo Saito"

Darren and Tokashi?

"What if they are not your true parents?What if you know we are your family? Will you accept us?"

Biglang pumasok sa isipan ko yung mga sinabi ni Darren sakin noong nasa Laguna pa kami ni Tyler at kasama ko si Emily at lumabas kaming dalawa ng may dumukot sakin at yun ang magkapatid-- it can't be....

"Fvck Kaye! Answer m--" Hindi ko na pinatapos pa ang sinasabi ni Tyler ng malakas na tumama sa pisnge niya ang palad ko. Tumagilid ang ulo niya sa lakas ng impact nun. Walang pagsisisi ko siyang tinignan sa mga mata ng may galit at poot na nararamdaman, habang siya ay may gulat na expression dahil sa ginawa ko.

"Totoo ba?! Totoo ba na ang mga Saito ang totoong pamilya ko?!" Galit at madiin kong tanong sa kanya. Biglang nagbago ang expression nito sa pagiging seryoso bago ako tinignan.

"Kanino mo nalaman yan?" Balik tanong niya sakin.

"It's doesn't matter! Just answer my fvcking questi--" he cut me off.

"What now if its true? You should be happy, right? Your family is still alive and breathing" Tinulak ko siya ng malakas pero parang wala lang yun sa kanya, tuloy tuloy ang pagluha ko.

After all this years nagsinungaling sila sakin!? Hindi man nila naisip kung ano yung mga pinagdaanan ko! Naniwala akong patay na ang mga magulang ko--damn it! Napakahirap tanggapin. How i can accept them as my family?!

Hinayaan lang nila akong mag-isa sa apat na taon ko sa New York.

"Kaye, I'--" i didn't let him finish his words.

"You lied! Our marriage before is all planned?! Yung pagkamatay ni mama at papa?! Plano niyo din ba yun?! Plano niyo bang paikutin at saktan ako!?" Sunod sunod na sigaw ko, i can't hold my tears, para na itong water fall kung umagos.

"No, thats not our plan, your not real mother and father's death is not our plan. The marriage? Yes, noong una plano namin yun para mapangalagaan ka sa mga taong gustong patayin ka. Pero lahat yun nag bago, i protect because i love you!" Sunod sunod na iling ang ginawa ko, hindi naniniwala sa mga sinasabi niya. He's a big liar! A big fvck liar!

"I don't believe you! Kung mahal mo ko, sasabihin mo lahat sakin, pamilya ko yung tinago mo sakin! You're a fvcking liar!" I shouted. I can't control my mouth and my words, i'm hurted! And damn confused. Kung mahal niya ko sasabihin niya yung totoo sakin, kung sinabi niya sakin hindi ako nangulila at nag-isa, edi sana sa mga panahong mahina ako, may masasandalan ako. But he just want the best for me right?

"I'm sorry, kaye, please i'm sorry. I want to say it, but damn, i'm just scared that you will hate me when i said it, i'm scared to lose, please forgive me." He beg and holds my hands, i shook my head while crying, i don't know what to say, naubos na lahat ng sasabihin ko, naubos na lahat ng lakas na inipon ko sa New York, lahat yung nawala dahil sa mga ito!

"We just want to protect you from your father enemies, please forgive me" patuloy nitong sabi at may sinserong paghingi nito ng tawad.

Tinignan ko siya sa mga mata at nakita ko ang takot na espresyon nito, na parang oras na gumawa siya ng hindi magandang kilos, mawawala niya ako.

Iwinaksi ko lahat ng iniisip, umiiyak na nagtanong.

"A-about Klare? Is she's my t-twin?" Utal na tanong ko dahil sa paghikbi.

Nagtatanong ang mga mata niyang tumingin sakin, kung okay lang ba na malaman ko ang totoo. Ofcourse who wouldn't like to know the truth? Thats the thing i want to know thats why i'm here.

He sighed and slowly nodded his head, " yes, she is" sabi nito. Panibagong luha nanaman ang lumabas sa mga mata ko, napahawak na ako sa bibig ko para pigilan ang paghikbi ko ng maramdaman ko ang mainit na yakap ni Tyler.

Hindi ko siya magawang itulak dahil sa panghihina, at alam kong oras na bitawan niya ako, kasabay nun ang pagtumba ko dahil sa mga nanghihina na mga tuod.

The girl that put me in hell is my twin sister.....

A/N: Happy Febmonth the month of love, and advance Happy Valentines everyone, please take care yourself specially to the Coronavirus, lets just keep on praying, god is with us always❤