"Once a Madrigal, always palaban." motto ng tatlong babaeng palaban na lumipat ng school (Thomas University) at makakasagupa nila ang tatlong lalaking naghari-harian.
Sa school ng Thomas University? Ano ang mangyari? Paano babalik sa dati?
Away at b...
"Alam mo Eunice wag ka ng mainggit diyan at tigilan mo na rin ang pagiging bittering. Hindi porket na broken hearting hindi ka namaniniwala sa forevering and evering with everlasting bread." Sabi ni Ate Anggie sa akin.
Pasensiyahan niyo na, ganyan talaga 'yan. Palaging may "ing" sa huli ang mga sinasabi ni Ate Anggie.
Wala tayong magawa e. Tupak is real.
"Walang masama sa pagiging bitter. It my choice kaya hindi mo ako mapipigilan." Sambit ko naman sa kanya.
"Ambot nimo oy!" Sabi ni Ate Anggie diba bigla-bigla na lang nagbibisaya.
"Ambot talaga." Sabi ko naman.
[Ambot ~ Ewan]
Nang nakarating na kami sa canteen sa hospital na 'to. Agad-agad lumapit si Ate Anggie kay Tita Nels na nagoorder pa ito.
Ako naman nagpasya akong dito na lang sa labas maghintay. Trip ko lang eh, ayaw kong pumasok.
"MAMA! MAMA!" Iyak na sigaw ng ng palapit sa akin, napatingin ako sa kanya na para bang naliligaw siya.
"MAMA! MAMA!" Tawag na naman ulit nito at lumingon lingon pa ito.
"Baby." Sambit ko ng makarating ang bata sa akin lumuhod ako para pumantay sa kanya. Iyak pa rin ito ng iyak. "Baby, wag ka ng umiyak. Nawawala ka ba?" Sambit ko nito sabay tanong pero hindi ito sumagot.
Paano na to? Iyak na iyak parin e.
"Gusto mo baby, chocolate. Wag ka ng umiyak." Sambit ko nito at pagpapatahan nito.
At syempre sabay bigay ng chocolate. Yes, may dala akong chocolate 'no. Ako pa ba?
Buti nga lang effective siya, tumahan naman ito at kinuha ang chocolate.
"Hali ka baby upo tayo." Sabi ko at kinarga ang cute na baby at inupo sa may chairs na nasa gilid ng hallway.
"Ano pangalan mo?" Tanong ko.
"Samantha po." Sabi nito at sabay kain ng chocolate.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Wow! Ang ganda naman ng pangalan mo. Ilang taon ka na?" Tanong ko ulit.
"four po." Sagot naman nito.
"Nawawala ka ba? Nasaan ang mga magulang mo?" Tanong ko.
"Eunice." Sambit ng lalaki na kararating lang na nasa likod ko.
Nilingon ko ito at tama nga kayo si Ethan nga.
"Anong ginagawa mo dito?!" Taas kilay na tanong ko.
