Assassination Incorporated | SEASON 1

✓Chapter 55

Trinity

Maingat kong inalis sa hanger ang susuoting polo saka lumapit sa harap ng salamin para titigan ang sarili habang nagbibihis. Pagkatapos kong maiayos ang polo ay sunod kong inabot ko ang napiling necktie at inilagay sa leeg ko.

I have my own necktie knot which is one of my signature knot. I called it 'Trinity Knot'. I think it was pretty unique and special since it was name after me. Especially, it has different form of knot unlike with the ordinary knot you could see.

Nang makatapos agad ko din kinuha ang sariling coat para hawakan lang muna iyon. Dinala ko na rin yung mga importanteng gamit saka lumabas ng unit. Hindi muna ako sasabay sa kanilang tatlo pumasok. Kailangan kong mauna dahil gusto kong kausapin si Master Pierre. May kakailanganin ako sa kanya kaya dadaanan muna ako sa Manila Polo Club bago tumungo sa SISFU.

Tamang-tama pagdating ko doon ay nakita ko siya sa loob ng isang function, kung saan palagi nilang tinatambayan. Kumatok muna ako ng dalawang beses bago buksan ang pinto.

"Wexler, good day." bati niya habang di nakatingin sa'kin.

Lumapit ako sa kinaroonan niya at huminto sa harap nito. Nakaupo na Naman siya sa mahabang sofa habang may binabasang libro. Sandaling huminga ako ng malalim ng makitang parang wala siyang planong angatan ako ng tingin.

Muling nakapamulsa ang parehong kamay ko sa loob ng bulsa ng suot kong pantalon saka inayos ang sarili sa pagkakatayo.

"We need to talk because I have somethinh important to discuss with you." seryosong tukoy ko sa pagpunta dito.

"Alam ko naman, Trinity. Kaya naghanda ako ng inumin." saka niya akong inabutan ng whiskey.

Mahinang napalagutok ako ng dila, "I do not drink..."

Alam kong nakapako ang tingin niya sa'kin ng umupo ako isa sa mga single couch nilang nandito. At nang makaupo tiningnan ko siya ng malalim para tigilan na niya ako.

Malakas na tinawanan naman niya ako at inubos ang whiskey na nasa shot glass.

"Ibang klase ka talaga, Wexler. Alam ko din naman na hindi ka umiinom pero tikman mo naman kahit isang beses lang." pangungulit niya.

Blankong tinitigan ko na naman siya kaya napailing ang ulo nito saka binalik ulit ang bote. Ipinatong niya na din ang libro sa lamesa bago tumingin sa'kin. Mabuti Naman at napag-isipan niyang pansin ako. Ipinatong ko naman ang kaliwang braso sa rest arm ng upuan saka napahawak sa baba ko.

"I don't think I'm ready..."

"Nah, I think you're ready." Nagkasalubong ang paningin namin pero wala akong nakitang kahit anong biro sa mukha niya. "Yes, you are strong and I know your limits."

"That's the thing, you know my limits but I don't. I hope I can manage it."

"But I want to see you fight again. Don't got me wrong. Kumpara sa naka laban mo noon walang - wala sila sa apat na iyon." Di na ako nagulat ng ilabas niya ang sariling dagger at pinaglaruan ito. Huminga ako ng malalim at sumandal na lang sa upuan. Nakangising umiwas siya sa'kin at sumandal din.

Isang mahinang pagmumura ang nagawa ko. Inis na napasuklay ako ng buhok. Parang mas lalong sumasakit yung ulo ko ng makausap ang lalake na ito. Di ko napigilang mapaisip sa sinabi niya at inaalala ang mga napili niyang taong para kalabanin ako tuwing mag-iinsayo kami.

At sa pagkakaalala ko tungkol sa M.A.C. na sinasalihan ni Chrizzy. May mga dating membro na ito. At sila din ang gumaganap o sumasali sa Association ng organisasyon. Nang tanungin ko iyon kinalaunan kay Chrizzy. Wala na ang mga iyon sa M.AC. dahil graduate na silang lahat. Hindi ko alam kung ano ang ginagawa nila o saan na sila ngayon. Ang kaibahan kumpara kina Chrizzy na nabibilang sa high rank. Simula ng makapasok din si Chrizzy sa Student Council ng SISFU. Nakikita ko naman ang abilidad niya sa mga gawain. Kung sa pagkikipaglaban o depensa sa sariling. Masyadong magaling din ito. Alam ko dahil minsan din ito nag-iinsayo dito sa Manila Polo Club kasama si Master Quinton.