Maureen
"Thank you for your time, Maureen. I do really have a great lunch with you." I give her a sweet smile as she step close and give me a gentle hug. "Hope we can get along sometimes."
"Soon... when the time is right. When the world is ready for us."
Feeling her hug felt like I'm missing someone in my life, that I never had it. Slowly I let go of her as I turn my way to his husband ' Harizz'. He looked little bit surprised when I look at him.
"Lagi mong tandaan lahat ng mga habilin at babala ko sa'yo, Harriz. One wrong move, everything will be torn into pieces. Siguraduhin mong walang kahit sinong taong nakakalaman pa rin tungkol dito... tungkol kahit sino sa inyo."
Dahan-dahan siyang tumango at sabay naming inabot ang parehong kamay. Pagkatapos naming magkipagkamayan. Agad silang nagpaalam na aalis. Hindi ko naman sila pinigilan dahil kailangan ng magpahinga ni Krisana at kailangan naman bumalik sa trabaho si Harriz.
Hinatid naming pareho sila sa tingin hanggang sa tuluyan na itong nawala sa paningin namin pareho ni Mak'saneng.
Napagdesisyonan namin na mananatili muna sa Mall para maglibot-libot at pag-usapan ang tungkol kay Bianca. Hindi namin masyado pinag-usapan iyon kanina dahil mabigat para kay Krisana. Kahit na alam naming pari-pareho na medyo maayos na ang lagay niya pero iba pa rin ang naiwang sugat sa kanya.
"Hindi ka talaga papasok ngayon?" mangngungulit na namang tanong niya.
It's more than once he keep on asking me that since Krisana and Harriz left.
"Ilang beses ko ba talagang sabihin sa'yo na 'OO', Mak'saneng. Once more time, iiwan kitang mag-isa dito."
"Wag naman. Ito naman kasi, sobrang seryoso. Iniisip ko lang naman kasi yung mga kaibigan mo, baka kung ano pa ang isipin nila kung bakit di ka pumasok. Paano kung hanapin ka nila? Tapos makikita nila ako? Tapos hala! Patay! Babarilin nila ako. Pagkatapos simpre magsitakbuhan ang mga tao. Tapos... Hala! Ludilo! Di ko na lang namamalayan nasa kabaong na'ko!" Pisil ang taas ng ilong kong napapikit habang humuhugot ng malalim na hininga. "G*g*! Ludilo! Bumalik na tayo sa Las Piñas."
Mahigpit na kinuom ko ang kamay habang malakas na tinutulak niya ako. Hindi pa nakuntento at pilit pa akong hilain papaalis. Anak ng tupak! I can't understand him. He act like he's f*cking stupid but he's eventually an assassin.
"Ludilo--- Waah! Oh f*ck!"
Inis na inis ko siyang tinulak at walang pakialam na iniwan ko siya doon.
"Oh sh!t! Ludilo, tulungan mo ko."
Marahas na nakapikit habang naglalakad papalayo sa kanya. Sinusubukan kong burahin at kontrolin ang inis ko sa kanya, pati na rin yung kumukulo kong dugong umaakyat na sa ulo ko. Hindi ko na mabilang kung ilang mura na ang pinakawalan ko sa loob ng isip habang pinapakinggan yung sigaw niyang tulungan ko siya.
"Hala! Tingnan ninyo yung lalake. HAHA! Ano ang ginagawa niya diyan?"
Bigla akong napadilat at bahagyang napakunot ng noo ng marinig ang sinabi ng isang babaeng kakadaan lang sa gilid ko.
BINABASA MO ANG
Assassination Incorporated | SEASON 1
Action| COMPLETED | Ang buhay na inaakala niyong perpekto sa buhay ng isang Trinity Flynn Wexler ay iisang nakapahalagang responsibilidad na pilit niyang kinakamit. Dalawang dekadang paghihirap at sa wakas nakuha niyang alamin kung ano ang magpapa...
