✓Chapter 71

59 9 39
                                    

Trinity

      I just did it because I know that's the only way for her to be happy and understand what I'm trying to say. As I can communicate, I require this. I closed my eyes and held her face with my both hands. Then, I gently released her and admired her light brown eyes. Felt relieve when she's smiling while holding my hands.

"Thank you." malumanay niyang wika.

"I always respect you..."

"It's shows respect. At mas lalo akong nahuhulog sa'yo, Wexler." Hinila ko ulit siya sa huling beses para yakapin ito.

"Huwag kang ganyab, baka magiguilty ako."

Tinawanan niya ako, "Come on..." 

Dahan-dahan siyang bumitaw sa'kin at kinuha ang mga gamit habang nakatingin lang ako sa kanya.

Masaya na ako dahil nakikita ko na siyang nakangiti, after I kissed her--- forehead. The way that I used to it. Maybe not today, maybe my heart wasn't ready yet. I need time and faith for this unconditional love.

-
Harriz

     "Boss---Di niya na nagawang tapusin ang sasabihin niya ng pagkapasok palang niya sa opisina ay bala ko kaagad ang sumalubong sa kanya.

"Waah! Oh! Sh!t! Boss!"

Komportable lang akong nakaupo sa swivel chair habang pinapaulanan si Lui ng bala ko. Inis na inis at galit na galit ako ngayon. Wala akong ibang taong ipabugbog at masama ang pasok niya sa opisina ko. Pasensya at siya ang naupakan ko ng galit.

"Boss! Teka---"

"Don't talk!" Malamig na pagbabanta ko. "Napakadali ng bagay na pinapagawa ko at hanggang ngayon wala pa rin siya! Lintek! Isang dozen at mas madami kayo kumpara sa kanya. At di niyo pa rin siya nagawang pauwiin dito?! Mga walang kwenta!"

"Boss, ginawa na naman po namin ng tama ang trabahong pinapagawa mo--- Aaah! Sh!t!"

I reloaded my gun and fire it all over again. It's been two days since she left. And now, she's nowhere to be found. Aaah! I'm pissed!

"What the hell is going on here?!" Halos natigilan ako ng marinig ang boses na 'yun at mabilis kong binaling ang paningin sa pinto.

"Krisana..." Napaayos pa ako sa sariling upuan.

"Lui? Are you alright?"

My jaw dropped when she help that freaking men of mine from hiding behind my couch.

Tumango si Lui sa kanya, "A-ayos lang po ako, Krisa."

"Leave. Lui." malamig niyang utos.

Nakapatong ako ng ulo sa kamay habang pinipigilan ang inis. Gusto kong tumayo at tumakbo para yakapin siya pero alam kong galit siya sa'kin.

Wala akong narinig na ibang ingay kundi ang pagbukas at sira ng pinto ng opisina ko.

"Where the hell did you go?" may halong inis kong wika at sinalubong ang malamig niyang tingin.

Di siya nagsalita at mas piniling tumahimik habang nakatayo lang sa kinatatayuan niya. Ganun pa rin ang suot niya sa huling beses na nakita ko siya.

Where did she go and spend that two freaking night?

"Talk to me, Lady. You made me worried about you." Napatayo na ako sa galit pero di man lang siya nayanig sa ginawa ko. "Are you just gonna stand right there?! Krisana!"

Assassination Incorporated | SEASON 1Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon