Assassination Incorporated | SEASON 1

✓Chapter 62

Krisana

      Tatlong araw na pero hindi pa din nakakauwi si Harriz sa bahay. Nakakapikon na talaga ang lalakeng iyon. Subalit wala akong magagawa. My husband is the Mafia Boss and he's under control by that crazy assassin. Tsk! Ano ang akala niya sa'kin? Hindi ko pa din makakalimutan ang ginawa niya sa asawa ko. Pagkatapos niyang hiwain ang balikit nun. Parang ang sarap pumatay ng tao.

Ang lake at sobrang seryoso nung sukat natamo niya. Paano na lang kung hindi ako marunong tumahi nun? Ano na lang mangyayari sa kanya? Hahayaan ko na lang maubusan siya ng dugo?

"Miss Krisana, magpahinga ka na po. Anong oras na oh? Baka kami yung malintekan kay Boss pag di ka pa magaling sa lagnat niyo." Umangat ang tingin ko kay Lui na kakapasok lang nito sa kusina.

Kasalukuyan kasing nakaupo ako sa island table at inaaliw ang sarili sa paglalari ng slime.

Oh! Satisfying...

"Ba't hindi kaya ikaw na lang maunang matulog sa ating dalawa, Lui?" pag alok ko habang pinipiga ang slime. "Tutal ikaw naman ang napagod sa buong maghapon sa pagbabantay sa'kin."

"Okay lang po ako, Miss Kri---" Pinigilan ko siya gamit ng matatalim kong tingin.

"Call me 'Krisa' or 'Ana'. Hindi mo ko teacher para tawagin mo kong ganun. Napakaporma mo namang tao." Puputol niya sana ako ng pinigilan ko siya. "At isa pa hindi ka chick boy para Miss ang itawag mo sa'kin."

Natamemeng kinamot nito ang ulo habang nahihiyang nakatingin sa'kin.

"Kasi naman po, M--Krisa. Malilintekan po talaga kami kay Boss. Maawa naman po kayo sa amin. Walang awa pa naman kasi si Boss pag binubugbog kami." Halos nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.

"Seryoso?!" puno ng pagtataka kong sigaw.

At dahan-dahan naman siyang tumango bilang pagsang-ayon. Hindi ko napigilan Ang sariling mapamura sa loob ng isip at mainis sa lalakeng iyon.

"Krisa, please...." pamakaawa niya.

Nagulat pa ako sa biglaan niyang pagluhod sa gilid ko. Mabilis din akong napatayo at nilapitan siya para hilain ito.

"Lui! Tumayo ka nga dyan! Mukha kang sira! Hindi ako si Jason Harriz para gawin mo 'yan!" saway ko at tinulungan siyang makatayo. Walang tigil rin itong nagpapasalamat sa'kin.

"S-salamat talaga..."

Bumuntong hininga ako, "Go rest now."

"Thank you po, Ana." aniya.

Nang makitang wala na talaga itong magagawa sa'kin. Yumuko na lang ito at tumalikod para lisanin ang kusina. Muli akong bumuntong hininga saka niligpit ang mga gamit ko sa island table para makaakyat sa kwarto.

Pambihira naman kasi ang lalake na iyon! Parang baklang natatakot na mabugbug ng amo niya.

Pagdating sa loob ng kwarto--- ang ibig kong sabihin sa kwarto niya kung saan ako ngayon natutulog. Agad kong binagsak ang katawan sa malambot niyang kama saka tumitig sa kisame.

Ugh! I missed already his scent. Yung mga unan at comforter niya lang ang naamoy ko. But I want her body scent. I missed his touch, especially his sweet kissed on my lips, my neck, my chest, and every where. I grab my phone and check if he called me but he didn't.