Gazap Tanrısı'nın Çocukları

2.32 O Beni Anladı✾

Herkese Merhaba! Bölümü okuyanlar en azından kendilerini belli etmek amacıyla oy verebilir mi? Ayrıca yorum görürsem çok mutlu olurum. Lütfen varlığınızı belli edin, gösterin!

●EĞER GÜNCELLEME BİLDİRİMİ GELMİYORSA BENİ TAKİP EDİN! BÖLÜM DUYURUSU YAPIYORUM!

Yayın Tarihi: 24.11.2021 (23:52)

Bölüm Şarkısı:  The Neighbourhood-Heaven

İyi Okumalar!

✾

Saevthas Krallığı - Khahra

Paiman - Yaş:31

Karşımdaki tabloya bakıyordum. Ressam güzel bir şekilde çizmişti. Mavi ve siyah tonlar hakimdi. Ben kararlı bir şekilde karşıya bakıyordum. Ciddi bir yüz ifadesi vardı. Kraldım, güçlü bir ifadem olmalıydı. Tabloya bakan, ilk benim bakışlarımı görürdü. Yanımdaysa Tamerin vardı. Onun çizilmiş olan birkaç resmi sayesinde çizebilmişti. Siyah saçları açıktı, başında demir tacı vardı. Koyu gözleri derin ve davetkarken, ileriye bakıyordu. Bir eli omzumdaydı. İsteseydim kendi üstünlüğümü vurgularcasına tahtımda oturur, onu arkamda bir eli omzumda çizdirirdim. Fakat eşitliğimizi gösteriyordum. Onunla omuz omuza hükmetme arzumu yansıtıyordum.

Şu an her şeye sahiptim. Güçlü bir ülke, zengin bir hazine, bir taht. Daha ne isteyebilirdim ki? Benim gibi güce aşık, hırslı bir adam neyi arzulardı başka? Artık memnun olmalıydı, kendi amaçlarına yürümeliydi. Olmuyordu. Eksik bir parça vardı. O da Tamerin'di. Hayatımda ilk defa bir kadına bu kadar bağanmıştım. Evet, birçok sevgilim olmuştu. En çok beni öldürmek isteyene bağlanmıştım ama Tamerin'i tanıdıktan sonra her şey farklı hale gelmişti. Sahip olduklarımı paylaşabileceğim tek kişi gibiydi. Bunun nedenini sorunca beni anladığı içindi. Tamerin beni anlıyordu. Ben anlattıkça anlıyor, yargılamıyordu. Benim hayatımda eksik olan şey buydu işte. Anlaşılmak istiyordum. Kalbimi Tamerin'e açmak istiyordum.

Ellerimle yüzümü kapadım, başımı iki yana salladım. Bir şeyler dönüyordu, hissediyordum. Bir gariplik vardı ama adlandıramıyordum. Şüphelerimi ispatlayamadıkça huzursuzluğum artıyordu. Her şey çok normal gibi gözüküyordu. Tamerin buradaydı, ışık saçıyordu. Gülüşü, sözleri, yüz ifadesi. Buradakilerden farkını gösteriyordu. Fakat bakışlarına baktıkça derinlerde başka bir şey sakladığını görüyordum ama ne olduğunu çözemiyordum. Kaveh'le ilgili bir şey olabilir mi diye kuşkulanıyordum. Çünkü Kaveh de beklediğimden daha normaldi. Acıdan geberir dediğim kardeşim hiçbir şey yokmuş gibi davranıyordu. Daha kontrollüydü. Ne yaşıyorsa içinde yaşıyordu. Dijan'a sorduğumda evde her zamanki gibi diyordu. Ona göre bir şeyler yoktu ama anlamıyordu.