2.37 Yarım Kalan Hikaye✾

283 35 57
                                    

Herkese Merhaba! Bölümü okuyanlar en azından kendilerini belli etmek amacıyla oy verebilir mi? Ayrıca yorum görürsem çok mutlu olurum. Lütfen varlığınızı belli edin, gösterin!

●EĞER GÜNCELLEME BİLDİRİMİ GELMİYORSA BENİ TAKİP EDİN! BÖLÜM DUYURUSU YAPIYORUM!

Yayın Tarihi: 15.12.2021 (23:55)

Bölüm Şarkısı: Elley Duhé - MIDDLE OF THE NIGHT

İyi Okumalar!

Saevthas Krallığı - Khahra

Tamerin

Gözlerim kapalıydı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Gözlerim kapalıydı.  Esthere başıma masaj yapıyordu. Yaşanan olayları düşünüyordum. Zafere  bir adım mı kalmıştı yoksa ikinci kez Kaveh'in bırakmasına mı? Köşeye  sıkışmış gibi hissediyordum. Her şey çok iyi gidiyor gibi gelmişti. Bu  sefer başarıya ulaşacağımıza inancım tamdı. Fakat Paiman çok farklı bir  yerden yakalamıştı. Kaveh'i zor durumda bırakmıştı. Beniye kendince  cezalandırmıştı. Bak, bu adam seni yine bırakacak korkusuyla bırakmıştı.  Madem ben onu yalnızlıkla cezalandırmıştım. Bundan daha iyi ceza  olamazdı. Paiman ise hırsla karşılığını vermişti. Çıkış yolu olmalıydı.

Azem. Minik oğlan hep  gözümün önüne geliyordu. Gülümsemesi sıcacıktı, masumiyeti iri  gözlerindeydi. Onu her gördüğümde kendisi bana hep yaklaşmıştı. Benden  çekinmemişti aksine sevdirmek için her şımarıklığı yapmıştı. Annesinin  etkisi altında kalır diye düşünmüştüm. Şimdi babası benimle gelirse  benden nefret edecek olması, beni üzüyordu. Küçük bir çocuğun babasını  almış olacaktım. Bizimle gelmesini çok istiyordum. Minik kalbinde baba  sevgisinin yoksunluğu olmasını istemiyordum. Baba sevgisizliği nedir,  çok iyi biliyordum. O sevginin eksikliği insanın ömrü boyunca hep içinde  bir boşluk olmasına neden oluyordu. O boşluğu dolduramazdı hiç kimse.  Aynı kaderi Azem'e yaşatmak, korkunçtu.

Kapı tıklandığında  Esthere kenara çekilmişti. Gözlerimi yavaşça araladım. Oturuşumu  düzelttim. Ben kraliçeydim, her şeye rağmen bunu göstermem lazımdı. Gel  dememle içeri Paiman girdi. Dünkü konuşmadan sonra asla  karşılaşmamıştık. Düne göre kendisini toparlamışa benziyordu. Buzdan bir  ifade yüzündeydi. Esthere git dedim, o odadan çıktı. Ayağa kalkıp  Paiman'ın karşısına geçtim. Gülümseyerek "Karşıma gelmişsin, ne oldu?  Bensizliğe dayanamadın mı?" dedim.

Paiman "Küstah bir karşılamayla benden korkularını saklayamazsın, Tamerin. Seni kendim kadar iyi biliyorum."

"Ah, ne kadar büyük bir  başarı. Beni çok iyi tanımış olsaydın, seninle oynadığımı anlardın. Sen  görmek istediğin Tamerin'i gördün."

"Kendini bu şekilde mi  kandırıyorsun? Yazık, acıyorum sana. Kendine bile itiraf edemediğin  duyguların var, kaçıyorsun. Sen beni sevdin, Tamerin. Sadece kendine  itiraf edemiyorsun."

Gazap Tanrısı'nın ÇocuklarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin