Wattys'2022&2021 Yarı Finalisti/WattpadFantasyTr Krallıktan Akan Asalet Kategorisi!💜
SERİNİN TÜM KİTAPLARI AYNI ÇALIŞMADADIR!
İnancın ve büyünün karıştığı topraklarda dört büyük yaratıcının kaderlerini değiştirdiği beş farklı kişi yaşıyordu. Bu beş...
Herkese Merhaba! Bölümü okuyanlar en azından kendilerini belli etmek amacıyla oy verebilir mi? Ayrıca yorum görürsem çok mutlu olurum. Lütfen varlığınızı belli edin, gösterin!
●EĞER GÜNCELLEME BİLDİRİMİ GELMİYORSA BENİ TAKİP EDİN! BÖLÜM DUYURUSU YAPIYORUM!
Yayın Tarihi: 14.02.2021 (23:56)
Bölüm Şarkısı: Three Days Grace - Take Me Under
İyi Okumalar!
❈
Saevthas Krallığı - Khahra
Kaveh
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gün batımını izlerken elimdeki şerbeti yudumluyordum. Güneşin kızıllığı Khahra'yı bambaşka bir şehre döndürüyordu, bu dünyaya ait olmayan bir şehre. Saevthas'ın büyüsünü yansıtıyordu. Burayı özlemiştim. Doğduğum toprakları, benim insanlarımın olduğu yerdi. Fakat evim gibi hissetmiyordum. Reme öncesi evim gibi gördüğüm şehir şimdi bana yabancı bir yerdi. Saevthaslı bir gezgine göre insanın gerçek evi kalbini bıraktığı yerdi. Benim evim Lussamus olmuştu, burada ise bir yabancıydım. Evime geri dönüp dönmeyeceğim belirsizdi. Yaşaması için onu bırakmam gerekmişti. Bir yanım buna sinirleniyordu, buna neden olanları yakıp yıkmak istiyordu. Diğer yanım ise sabret diyordu. Sabretmeliydim ve daha güzel şeyler beni bulsundu. Belki de boşuna umutlanıyordum. Lussamus'da yaşanan her şey geride kalmıştı.
Buraya ilk geldiğimde beni iyi karşılamışlardı. Şaşırtıcıydı. Bir tek babam soğuktu ama onu da dert etmiyordum. Hala abimin etkisinde olduğu için şaşırmıyordum. Abimin kuklası olmuştu. En azından burada yaşamama izin vardı. Sarayda kalabilirdim. Annem ve kız kardeşimin yanında olabilirdim. Fakat sarayda kalmak beni rahatsız ediyordu. Sürekli izlenildiğim hissine kapılıyordum. Bir an evvel kendime yeni bir yer bulmalıydım. Babama dediğimde rahatsız olacağını düşünmüyordum. Memnun bile olurdu, beni görmek ona işkence gibiydi. En sevmediğini oğlunu göndermekten memnun olurdu. Abim belki itiraz ederdi. Beni kontrol edebilmeyi istiyordu. Onun kafesinden çıkmak istemem onu rahatsız edecekti.
Abi sesini duyunca arkamı döndüm. Kardeşim Esteri güneşi bile kıskandıracak gülümsemesi ile bana bakıyordu. İpek, krem rengi bir elbise giymişti. Etek kısmında minik altın renginde parıltılar bulunuyordu. Belinde kalın bir altın kemeri bir yılanı anımsatıyordu. Saevthas'ın sembolünü kullanabilirdi. Kestane rengi saçları dağınık bir topuzla toplanırken altın küpeleri uzundu. İri gözleri sürmeliydi ve gamzeli gülüşü benimleydi. Yanıma geldi, ona sarıldım. En azından onların güvenliğini sağlamak burada olan mutsuzluğumu bir nebze dindiriyordu.
Esteri "Buraya geldiğinden beri çok mutsuzsun, abi. Bu beni ve annemi çok üzüyor. Bedenin burada ama ruhun bambaşka yerde."
"Mutsuz olduğumu kim söyledi? Sizin yanınızdayım, siz iyisiniz. Mutlu olmama yeterli olacak şeyler." dedim. Beraber balkonumdaki küçük divana oturduk. Şerbet ister misin dediğim zaman hayır dedi.
