Wattys'2022&2021 Yarı Finalisti/WattpadFantasyTr Krallıktan Akan Asalet Kategorisi!💜
SERİNİN TÜM KİTAPLARI AYNI ÇALIŞMADADIR!
İnancın ve büyünün karıştığı topraklarda dört büyük yaratıcının kaderlerini değiştirdiği beş farklı kişi yaşıyordu. Bu beş...
Herkese Merhaba! Bölümü okuyanlar en azından kendilerini belli etmek amacıyla oy verebilir mi? Ayrıca yorum görürsem çok mutlu olurum. Lütfen varlığınızı belli edin, gösterin!
●EĞER GÜNCELLEME BİLDİRİMİ GELMİYORSA BENİ TAKİP EDİN! BÖLÜM DUYURUSU YAPIYORUM!
Yayın Tarihi:10.08.2021 (00:04)
Bölüm Şarkısı: Lizeta Kalimeri - Salomi
*Yeni kapak için rei-nia teşekkür ederiim! Tamerin bölümünde gelmedi bu teşekkür ama olsun. dasdasd
İyi Okumalar!
✾
Naymahaen - Rozarv
Bartan
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Onu neden bu kadar zorluyorsun, Bartan? Bu yaptığın çok anlamsız!" dedi ve derin bir nefes aldım. Sonra gözlerimi sarı saçlı kıza çevirdim.
Hızlı ve atak dövüşüyordu. Elindeki sopayı kılıcı olarak görüyor, onunla bütünleşiyordu. Buraya girdiğinden beri dikkatim onun üzerindeydi. Gelişimini merak ediyordum. O bunun farkında değildi ama hep izliyordum. Sadece eğitimi değildi, insanlarla ilişkisini de görmek istiyordum. Prensesim diye etrafa emirler yağdırması hoşuma gitmezdi ama böyle bir şey olmamıştı. Hatta acemiler içinde mutfağa en çok giden oydu. Buraya adapte olabilmişti. Şaşırtıcı bir şekilde başarmıştı.
"Talger, ben onu zorlamıyorum. Ona yardım ediyorum. Eğer kuzeyli olmak istiyorsa buradaki yaşama alışmak zorunda." dedim.
Bu dediğimde haklıydım. Venira Lussamuslu olarak düşünürse Naymahaen'de yaşaması çok zor olurdu. Buradaki insanlar, güneye benzemezdi. Naymahaen insanları hiç olmayı çok iyi bilirdi aynı zamanda herkes olmayı. Mavi Gök'ün temel felsefesi olan bu düşünceyi dışarıdan birisi anlayamazdı. Anlayamadığı gibi burada barınamazdı. Venira için en iyisi eğitim almasıydı. Onun iyiliğini düşünüyordum.
Talger'e göre Venira'nın bu eğitimi çok uzamıştı. Bir iki hafta yeterliydi, aylara uzamamalıydı. O basit düşünüyordu. Benim gördüğümü göremiyordu. Göremediği için günlerdir başımı şişiriyordu. Ah, Talger! Keşke beni anlasa. Böyle konuştukça bir şey olmayacaktı. Ben kararımdan dönmeyecektim. Venira uyum sağlayasıya kadar acemi birliğinde eğitim alacaktı. Bu düşüncelerimi Venira'ya açıklamamıştım. Kızardı yüksek ihtimalle. En güzeli bu şekilde bilmemesiydi.
Venira. Onu artık anlayabiliyordum. Çektiği acılar onu hırçın birisi yapmıştı. Özünde hassas ve kırılgandı. Bunu saklamak için sert bir görüntüye bürünmüştü. Tabii bu sert görüntü yaşadığı olaylarla kırılmıştı. Çektiği acı onun içini kavuruyordu. Tüm yaşadıklarında suçlu muydu? Evet, hataları vardı ama tamamen suçlu diyemiyordum. Hatalarının bedelini ağır ödemişti. Geride bırakırsa burada mutlu olacağına inanıyordum. Yeni yaşamını kuracak, geçmişin acılarından sıyrılacaktı. Geceleri ağlamaları son bulacaktı, kendisi suçlamayı bırakacaktı. Omzumdaki sıcaklığını düşünmek beni gülümsetiyordu istemsizce. Tuhaf, iç gıdıklayıcı bir histi. Anlamını bilmiyordum.
