3.1 Umut Kalbi Öldürür✵

278 24 41
                                    

Herkese Merhaba! Bölümü okuyanlar en azından kendilerini belli etmek amacıyla oy verebilir mi? Ayrıca yorum görürsem çok mutlu olurum. Lütfen varlığınızı belli edin, gösterin!

●EĞER GÜNCELLEME BİLDİRİMİ GELMİYORSA BENİ TAKİP EDİN! BÖLÜM DUYURUSU YAPIYORUM!

Yayın Tarihi: 30.01.2022 (01:16)

Bölüm Şarkısı: I'm Not Afraid (feat. Wondra) - Tommee Profitt

İyi Okumalar!

Tavigan Cumhuriyeti - Tavigan

Chaezan - Yaş:45

Yavaşça önünmdeki davula vurdum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Yavaşça önünmdeki davula vurdum. Vuruşumla beraber çevremdeki kırmızı  renkli rahibeler döndü. İkinci kez vurduğumda bu sefer dönme sırası  mavilere bürünmüş rahiplerdeydi. Üçüncü kez vurduğumda griler  içindekiler dönmüş, son vuruşumda siyahlar. Artık ritmik vurabilirdim.  Büyük bir keyifle dört yanımı saran davullara vurmaya başladım. Her  vuruşumla çevremdekiler dans ediyor, hep bir ağızdan ilahimizi  söylüyorlardı.

Hırsın özü yüreğimize işlesin,

hayatta kalalım.

Bilgeliğin nefesi bize doğru essin,

doğru yolu bulalım.

Sadakat ateşi tenimizi ısıtsın,

bağlılıktan kopmayalım.

Adaletin kılıcını kuşanalım,

haksızlıklara boyun eğmeyelim.

Sessiz bir şekilde onlara eşlik ediyordum. Yapmam gereken şey, tam  merkezde kalıp bu davulu çalmaktı. Hızlanmaya başladığımda onlar da  hızlanmıştı. En sonunda son kez davula vurdum ve hepsi durdu. Çubukları  bir kenara bıraktım, ellerimi iki yana açarak göğe baktım. Baş Rahibe  olarak tüm insanlık adına duamı yapmam lazımdı.

Gür bir sesle "Bugün günün ve gecenin eşit olduğu gündür. Bu yaşamla  öbür yaşam arasındaki perde incelir, 4 Yaratıcı biz insanlarını dinler. 4  Yaratıcı, duyun sesimi! Bizim günahlarımızı bağışlayın, kaderimizdeki  kötülükleri silin. Sizin gücünüz bizi kutsasın, ruhlarımızı bağışlasın."  dedim.

Benden sonra herkes bu duayı etmişti. İşte tören bitmişti, bundan  sonrası ufak bir eğlenceydi. İstesem dua etmeleri için odalarına  kapanmalarını emrederdim ama bu güzel bahar gününde odaya kapanmak fazla  sıkıcı gelmişti. Hayatın tadını çıkarmak da, bir ibadet değil miydi?  Tören alanına dağılmıştık. İnsanlar kendi arkadaşlarıyla sohbet ediyor,  sunulan içecekleri içiyorlardı. Tavigan. Ait olduğum yer burasıydı. Bu  topraklarda doğmasam bile burayla özdeşleşmiştim. Kutsallığı bana huzur  veriyordu. Aradan geçen yıllar boyunca köklerimin Tavigan'a  derinlemesine bağlandığını hissediyordum. Benim evim burasıydı.

Gazap Tanrısı'nın ÇocuklarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin