Wattys'2022&2021 Yarı Finalisti/WattpadFantasyTr Krallıktan Akan Asalet Kategorisi!💜
SERİNİN TÜM KİTAPLARI AYNI ÇALIŞMADADIR!
İnancın ve büyünün karıştığı topraklarda dört büyük yaratıcının kaderlerini değiştirdiği beş farklı kişi yaşıyordu. Bu beş...
Herkese Merhaba! Bölümü okuyanlar en azından kendilerini belli etmek amacıyla oy verebilir mi? Ayrıca yorum görürsem çok mutlu olurum. Lütfen varlığınızı belli edin, gösterin!
●EĞER GÜNCELLEME BİLDİRİMİ GELMİYORSA BENİ TAKİP EDİN! BÖLÜM DUYURUSU YAPIYORUM!
Yayın Tarihi: 01.03.2022 (00:17)
Bölüm Şarkısı: Ursula Vulpine - Lovers Death
İyi Okumalar!
✵
Naymahaen-Derhen
Bartan
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mavi gözler bana odaklanmıştı. Hiçbir şey onun dikkatini dağıtamazdı. Ben ne yaparsam yapayım, onun odağı beni yenmekti. Kazanmaya çok odaklanmıştı. Elindeki kılıcın tahta olmasına sevinmem lazımdı. Söz konusu kazanmak olunca karşısındaki insanı tanımayan bir yapısı vardı. Onun bu halleri hoşuma gidiyordu elbette. Gitmiyor diyemezdim. Endişelenmeme neden oluyor muydu? Biraz. Kazanmak uğruna her şeyini feda etmeye meyilli yapısı vardı. Bunun ona bir hataya neden olabileceğini gördüğüm gibi bana da zararı dokunabilirdi. Elimden geldiğince bunu törpülemeye çabalıyordum.
Elimdeki sopayı çevirdim, saldırdım. Hızla kenara çekilmişti. Kıvraktı. Bir kez daha ona saldırdım. Yine kaçmıştı. Dudakları kıvrıldı, bakışlarında alaycılık hakimdi. Ah, hadi ama! Saldırılarımdan kaçabilmesi onun kazandığı anlamına gelmezdi. Üstelik şu an benim duygularımı çözümlüyor, düşüncelerimden bir şeyler anlamaya çabalıyordu. Bir büyücüye karşı dövüşüyor olmak kötüydü. Onu nasıl kandıracağımı bilemiyordum. Saldırılarına karşı ataktım ama daha fazlası lazımdı. Kazanmak istiyordum. Kazanmayı ben de seviyordum. Kazanmak için akıllıca hareket etmem lazımdı. Onu şaşırtmalıydım, evet. Elime aldığım bir avuç toprağı gözlerine attım, sersemledi. Gerilediği zaman ayağına çelme takıp düşürmüştüm. Sert düşünün ardından tahta kılıcımı göğsüne bastırmıştım. Gözlerini kıstı, sessizce küfretti.
Sırıtarak "Kraliçemin ağzına küfür hiç yakışmıyor." dedim.
Venira sinirle "Beni kandırdın! Gözüme toprak attın, hiç adil bir dövüş değil bu." dedi.
"Aşk ve savaş denilen denklemde adillik aramamalıyız."
"Senin gibi onuruna düşkün bir adamdan böyle sözler duymak çok şaşırtıcı. Sen her daim onura ve bilgeliğe değer verirdin, ne oldu?"
"Hayatın acı tecrübeleri, güzelim. Bana savaşta adil olmamayı öğretti. Ben tercih etmiyorum, hepsi bundan ibaret." dedim. Tahta kılıcı kenara attım. Venira'ya elimi uzattığımda kalkmıştı."Fakat bugün kazanmak için yapmam gerektiğini hissettim."
"Eh, arada kazanma duygusunu tatmana izin verebilirim." dedi ve tek kaşımı kaldırdım.
"Bunu dışarıdan birisi duysa sürekli senin kazandığını sanır. Oysa hemen hemen aynıyız. Bu özgüvenin kaynağı nereden geliyor, sorabilir miyim?"
