Wattys'2022&2021 Yarı Finalisti/WattpadFantasyTr Krallıktan Akan Asalet Kategorisi!💜
SERİNİN TÜM KİTAPLARI AYNI ÇALIŞMADADIR!
İnancın ve büyünün karıştığı topraklarda dört büyük yaratıcının kaderlerini değiştirdiği beş farklı kişi yaşıyordu. Bu beş...
Herkese Merhaba! Bölümü okuyanlar en azından kendilerini belli etmek amacıyla oy verebilir mi? Ayrıca yorum görürsem çok mutlu olurum. Lütfen varlığınızı belli edin, gösterin!
●EĞER GÜNCELLEME BİLDİRİMİ GELMİYORSA BENİ TAKİP EDİN! BÖLÜM DUYURUSU YAPIYORUM!
Yayın Tarihi: 28.07.2022 (23:55)
Bölüm Şarkısı: Ramin Djawadi - The Night King
İyi Okumalar!
✾
Ztin - Saokun
Chaezan
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gümüş el aynasında kendime bakıyordum. Neden kendimi donmuş hissediyordum? Buzdan bir heykeldim sanki. Bir şeyler hissetmekte büyük zorluk çekiyordum. Kalbim vardı. Beni sevmeyenler taş kalpli derlerdi. Onlar bile kalbim olduğunu söylüyordu. Buradaysa kalbimi hissedemiyordum. Bir şeyler hissetmemek ne kadar kötü bir şeydi.
Soğuk bir kadın olsam bile bir şeyler hissedebiliyordum. Öfke, nefret, aşk, şehvet ve diğerleri. Ben de bir insandım. Sıradan değildim, hepsi bu. Şimdiyse bir şeyler hissetmekte zorlanıyordum. Sebebine gelince burada kısılmış hissettiğimden dolayıydı. Bir çuvalın içine koyulmuştum, derin sulara atmışlardı. Çuvalda taşlar da vardı, derine batıyordum. Çuvalı açsam bile çıkamıyordum. Bileğime bağlanmış taşlar beni dibe çekiyordu. Korkunçtu. Böyle olmaya alışkın değildim. Buradan gidince normale dönecekti. Benim evim Tavigan'dı.
İnce parmaklarım boynuma gitmişti. Burada kaldığım süre boyunca beni aralarına almışlardı. Sanki Tavigan'ın başındaki kişi değildim, aileden biriydim. Büyük bir yalan olduğunu biliyordum ama oyunlarına eşlik etmiştim. Onların görmek istediğini vermekten çekinmiyordum. Hatta tadını çıkarıyordum. Sıkıntı bir şey hissedememekti. Gülümseyerek aynaya baktım. Böylesi daha iyiydi aslında. Onlara karşı bir şey hissetmemek, duygularıma ulaşamamak güzeldi. Buradakileri görmüştüm. Sapkın dinlerine olan bağlılıkları, yanlış yolda ısrarla yürümelerine şahit olmuştum. Gök'e inanıyorlardı. Gök yanlıştı. Gerçek inancın ışığına kavuşmuyorlarsa soğuk mezarlarına girmeye hazırlansınlardı.
Kapım açıldığında içeri Taishan girmişti. Onun keyfi yerindeydi. O da ailesiyle iletişime geçmişti. Eh, onunkiler benim ailem gibi yaklaşmamıştı. Saygısızlığın fazla olduğunu söylemişti. Karşımdaki mindere oturunca ortamızdaki sehpaya aynayı bırakmıştım. Taishan heyecanla "Sonunda geldiler, Chae. Onlardan bir işaret aldım." dedi.
Gülümsemiştim. Burada kalmaya devam etme nedenim onlardı. Sonunda gelmişlerdi."İşkencemin yakında bitecek olmasına sevindim." dedim.
"Şehrin dışında buluşmak istiyorlar. Nereye gideceğimizi biz bilecekmişiz. Yarın akşamüstü uygun olurmuş."
