Wattys'2022&2021 Yarı Finalisti/WattpadFantasyTr Krallıktan Akan Asalet Kategorisi!💜
SERİNİN TÜM KİTAPLARI AYNI ÇALIŞMADADIR!
İnancın ve büyünün karıştığı topraklarda dört büyük yaratıcının kaderlerini değiştirdiği beş farklı kişi yaşıyordu. Bu beş...
Herkese Merhaba! Bölümü okuyanlar en azından kendilerini belli etmek amacıyla oy verebilir mi? Ayrıca yorum görürsem çok mutlu olurum. Lütfen varlığınızı belli edin, gösterin!
●EĞER GÜNCELLEME BİLDİRİMİ GELMİYORSA BENİ TAKİP EDİN! BÖLÜM DUYURUSU YAPIYORUM!
Yayın Tarihi: 01.02.2022 (23:59)
Bölüm Şarkısı: Tove Lo - Thousand Miles
İyi Okumalar!
✵
Saevthas Krallığı - Khahra
Paiman - Yaş:37
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yanımdaki kadına bakıyordum. Sırtüstü uzanmış, uyuyordu. Çıplak sırtını yavaşça okşamıştım, kıpırdamamıştı. Koyu saçları diğer yana savrulmuştu. Gözleri aralanmıştı. Yeşil gözleri, bir çift zümrütü andırıyordu. Haremimde baş kadın oydu. Onun hayali kraliçem olmaktı. Hala bu umudu sürdürdüğünü biliyordum. Boş bir umuttu. Ben evlenmeyecektim. Benim eşim olmaya layık bir kadın yoktu. Bir kadın tanımıştım, gerçekten kraliçem olabilir demiştim. Onunla güçlü bir çift olabilirdik, gücün karşılığı olan bir çift olurduk. Fakat o beni istememişti. Ondan sonra kendimi duygulara kapattığım gibi hiçbir zaman evlenmeme kararı almıştım. Yalnızlık bana zarar vermiyordu, koruyordu.
Onların gidişinden sonra hayatım altüst olmadı, derin bir hüzne boğulmadım. Neden olsundu, neden üzülecektim ki? Alt tarafı tercih edilen olmamıştım, abartılacak bir şey yoktu. Aşık olduğum kadın beni tercih etmedi diye hüznün kollarına kapılıp giden zayıf bir adam değildim. Yapmam gereken şey basitti. Kendi duygularımı kapatmak, tamamen aklımla hareket etmekti. Söz konusu duygular olunca insan kör bir aptala dönüşüyordu. Deneyimlemiştim. Şanslıydım, deneyimimden ders çıkarmıştım. Oynadığımız oyunda tamamen kaybetmiş sayılmazdım. Kardeşim benden onu almıştı, bense oğlunu. Adil bir anlaşma olmuştu. Madem Kaveh kendi hayatını yaşayacaktı, tüm bedelleri ödemeliydi.
Negin biraz daha yanıma yaklaştı. Yanağımı okşamıştı."Hayatında olmaktan çok mutluyum." diye mırıldandı. Ne diyecektim, nasıl yaklaşacaktım? Benim için ifade ettiğin anlam, önemsiz mi? Negin'i yanımda tutuyordum çünkü bir kalkandı. Bana kalsa haremle bağım olmaz, kendi yolumda ilerlerdim ama annemi baskılamam lazımdı. Bunun için Negin'i çekmiştim. Onunla ilgileniyor, onu şımartıyordum.
Sakin bir sesle "Khahra içinde senin dışında kimse yanımda olamazdı, Negin." dedim. Eh, bir şekilde gerçeği söylemiştim.
"Bunu ben de söylüyorum ama kimse anlamıyor. Annene kalsa başka cariyelerin olmalıymış. Kendince beni kusurlu buluyor."
Gülerek "Şu çocuk meselesinden dolayı mı?" dedim.
"Evet! Sen buna gülüyor olabilirsin ama ben hiç gülmüyorum, Paiman. Çok sinir bozucu. Neden ben kusurlu oluyorum? Neden sen kusursuzsun?"
