Comeback of the Abandoned Wife [BL Novel]

90- Büyük Hediye

Ruan Zhizheng, Wu Ruo'nun ona baktığını fark etti. Sahte bir öksürük taklidi yaptı ve çabucak toparlandı,

"Wu ailesinin bir felaket yaşayacağını duydum. Bu felaketten kaçınmak için, hepsi taşınmak zorundaymış. Doğru mu?"

Wu Ruo başını salladı. "Evet. Gelecek yıl avluya geri taşınacaklar."

"Teyzem birkaç gün önce bizimle konuşmaya geldi." Ruan Zhizheng, ağzının kenarında fark edilmeyen bir alaycılık sergiledi, "Geçmişte bana vurdular ve hatta gardiyanlarımı öldürdüler. Şimdi o ve ailesi yanımıza taşınmak istiyor. Komik değil mi? Utanmıyor mu? Kim yüz verir ki?"

Wu Ruo, Ruan Lanru hakkında konuştuğunu biliyordu. Aslında olayı casusu Shiyi ona daha önce söylemişti.

"Peki onu nasıl geri çevirdin?"

"Onlara misafir odamız olmadığını söyledim. Amcam ve büyük kuzenim hemen ayrıldı çünkü yine de biraz gururlarını kurtarmak istediler." dedi Ruan Zhizheng, "Gitmeleri ya da gitmemeleri umurumda değil. Geçen sefer bana vurduktan sonra, onlara tekrar güvenmemeye karar verdim. Bu yüzden sana şehir dışında olacağımı söylemek için buradayım. Bir süreliğine."

"Nereye gidiyorsun?" Wu Ruo'nun gözleri parladı.

"Beni öğrencisi olarak kabul edecek kişiyi bulmak için."

Bir an için Wu Ruo, Ruan Zhizheng'i emrini dinleyebilmesi için kuklası yapma dürtüsüne kapıldı. Ancak bu adamla tekrar fazladan ilişkiye girmek istemiyordu. Ayrıca, eğer Ruan Zhizheng'in kaderini değiştirirse, son yaşamında onu öldürmeye çalışan adamı asla bulamamaktan korkuyordu.

"Çok yeteneklisin. Sana öğretecek birini bulacaksın. Neşelen."

Ruan Zhizheng'in parlak bir gülümsemesi vardı. Wu Ruo'nun ona iltifat etme şeklini beğendi. Wu Ruo, kendisiyle gurur duymasını sağlayan tek kişiydi, en azından o, Wu Ruo gibi ruhani gücü bile olmayan işe yaramaz bir adam değildi.

Wu Ruo onun omzuna vurdu ve gözlerinin içine baktı. Talimatlarını Ruan Zhizheng'in zihnine ruhsal dil sanatlarıyla yazdı,

"---Shifu-Bir-Shifu-Bulduğunda-Bana-Söylemelisin-Söylemelisin...----"

Ruan Zhizheng trans halinde deli gibi başını salladı, "Yapacağım."

Sonra çok çabuk kendine geldi ve kafası karıştı, "Ben.....?"

Neden yapacağım demişti?

Wu Ruo dikkatini dağıttı ve konuyu değiştirdi, "Artık şehirden ayrılmak üzeresin ve birbirimizi bu kadar uzun zamandır görmedik, akşam yemeğine kalmak ister misin?"

Ruan Zhizheng başını yana salladı, "Hayır, teşekkürler. Buraya sana veda etmeye ve yeni evinde iyi misin diye bakmaya geldim. Hemen gidiyorum."

Wu Ruo kaşlarını kaldırdı. "O kadar acelen mi var?"

"Bugünlerde etraf güvenli değil. Ne kadar erken olursa o kadar iyi. Artık Wu ailesini birbirleriyle savaşırken izlemek zorunda değilim." Ruan Zhizheng, konuşurken Wu Ruo'yu taradı, "Artık daha güzel ve daha fit göründüğüne göre, kocan sana daha iyi davranıyor olmalı, değil mi?"

Wu Ruo kendi kendisiyle alay etti, "İyi görünmenin ne faydası var? Hala manevi gücüm yok."

Ruan Zhizheng bunu duyduğunda çok daha iyi hissetti. Hei Xuanyi'nin ona kötü davrandığını varsaydı ve bu yüzden onu teselli etti, "Endişelenme. Bir gün kocan senin iyi yanını bulacak. Geç oldu. Gitmeliyim."

"Tamam. Seni dışarıya geçireyim."

Wu Ruo ona veda etmek için sabırsızlanıyordu. Ruan Zhizheng ayrılmak için bir arabaya bindikten sonra derin bir nefes aldı.