အစမ်းပလေးကြည့်ခြင်း ပြီးဆုံး | ဘာသာပြန်

အပိုင်း (၁၀၈)

ဟယ်အာက ထယ်ရင်းရဲ့ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကြားထဲကို ဖြည်းဖြည်းချင်း နစ်ဝင်သွားသည်။ အနည်းဆုံးတော့ 'ထယ်ရင်းရှီ'ဆိုပြီး နာမည်ခေါ်နေသေးတော့ အသိစိတ်နည်းနည်းတော့ ရှိသေးတယ်လို့ ထင်ခဲ့တာ.. မဟုတ်ပုံရသည်။ အသိစိတ်ရှိနေမယ်ဆိုရင် ဂန်ဟယ်အာက သူ့ဆန္ဒနဲ့သူ ခြေထောက်ကြားထဲမှာ ခေါင်းနှစ်ထားမယ့်သူမှ မဟုတ်ဘဲလေ။

ခန္ဓာကိုယ်ကို တစ်ဝက်လောက် မတ်လိုက်ပြီး ဟယ်အာ့ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။ နောက်မှ နောင်တမရချင်ဘူးဆိုရင် အခုကတည်းက တားပြီး ဖယ်ထုတ်သင့်သည်။ ဒါပေမယ့် ပြောသာ ပြောရတာ... ထယ်ရင်းရဲ့ ကိုယ်ကျင့်တရားက သိပ်မကောင်းဘူးပဲ။ အတော်အတန် စိတ်ကြွနေတဲ့ မျက်နှာလေးနဲ့ ထယ်ရင်းအရာနားမှာ  လျှာကိုကပ်ပြီး လျက်နေတဲ့ ဂန်ဟယ်အာကို တားဆီးနိုင်ဖို့ဆိုတာ သမာဓိအားကောင်းဖို့လိုသေးသည်။

သေးငယ်ပြီး ပူနွေးတဲ့ ပါးစပ်ပေါက်လေးထဲ ဝင်သွားတာနဲ့ တပြိုင်နက် အသားစိုင်က ချက်ချင်း မာကျစ်သွားသည်။

"အင့်...အင်း..."

အစုပ်ခံနေရတာက ထယ်ရင်းပါ.. အဲ့ဒါကို ဟယ်အာက ဘာလို့ညည်းနေရတာလဲ။

"ဟူး..."

ထွက်သက်ကို အရှည်ကြီး ရှူထုတ်လိုက်ပြီး ထယ်ရင်းက မျက်ခုံးတွေကို တွန့်ချိုးလိုက်သည်။ ထိပ်ဖျားကို လျက်နေတဲ့ လျှာရဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် ကျောရိုးတစ်လျှောက် ကျဉ်တက်သွားပြီး ဟယ်အာ့ နှာဖျားကနေ ထွက်လာတဲ့ လေငွေ့တောင် ထယ်ရင်းကို ဖျတ်ဖျတ်လူးနေစေသည်။

ဟယ်အာက ထယ်ရင်းကို စိတ်ချမ်းသာအောင် လုပ်ပေးသလို ရူးအောင်လည်း လုပ်နေသည်။ သွေးကြောတွေထောင်ပြီး ကော့တက်နေတဲ့ အရာဆီ အာရုံတွေရောက်သွားတာနဲ့ ဦးနှောက်က ဉာဏ်ရည်တွေပါ တူတူကျဆင်းသွားသလိုပင်။ အာခံတွင်းထဲအပြည့် ငုံထားပြီး ပါးချိုင့်ပေါ်တဲ့အထိ စုပ်ယူနေတဲ့ မျက်နှာက ဖန်တီးထားတဲ့ ပုံရိပ်ယောင်လို ထင်ရသည်။ စိမ့်ခနဲ တက်လာတဲ့  ခံစားချက်က လက်တွေ့ဆန်ပေမယ့် မျက်စိရှေ့က မြင်ကွင်းကတော့ လှည့်စားနေသယောင်ပင်။

"ဟယ်အာ..."

"အင်း.. အင်း..."

ထယ်ရင်းရဲ့ ခါးတစ်ဝိုက်က ကြွက်သားတွေက တဆတ်ဆတ် တုန်နေသည်။