Enemy vs Enemy | ✓

Enemy #101

AN: If you're wondering why this story is quite long, lemme repeat my note from the prologue for y'all.

BABALA! Ang storya pong ito ay mabaha dahil wala po itong season 2! Lahat ng twist ay nakapaloob na sa isang nobela na ito. Enjoy.

If this is not your cup of tea, you are free to leave and find another story that can suit your taste.♡

--

(Play the featured song in the media as you read this chapter.

Title: Hanggang dito nalang
By: TJ Monterde 🍀)

--

Lindy's POV

The next thing I knew is I woke up inside a hospital room. Tanging si mama nalang ang taong natira na kasalukuyan pa ay natutulog sa sofa na nasa gilid lang ng kwarto.

Agad kong tiningnan ang tiyan ko at hinawakan ang malaking umbok nito. What happened awhile ago was so stressful. I didn't expect this to happen.

Halos hindi ko na maiwasan ang maiyak ulit dahil sa takot.. I am so damn scared dahil alam kong pag labas ko ng ospital na 'to ay wala na akong takas. I know that I will be needing to face their questions. Pero.. hindi pa ako handa..

Natatakot ako sa lahat lalong-lalo na kay Jao. I am sooo afraid for his reaction. Hindi ko alam ang mararamdaman niya lalo na kung ikumpirma kong siya nga talaga ang ama. Would he get angry? Would he accept my babies? Paano kung hindi? Saan ba dapat lumugar ang mga anak ko? Magiging tulad rin ba sila sakin na naghahabol? Nagmamaka-awa? Paano ba?

He already has Sofia in his life.. what if he also reject my children the way he rejected me? Hindi ko ata kaya.

Dahan-dahan akong tumayo mula sa kama at kinuha ang stand ng aking dextrose at hinila ito papunta sa CR na andun.

Agad na tumambad sa akin ang malawak na salamin pagka-pasok ko kung saan nakita ko ang kabuuan ng katawan ko. I look like a depressed damsel in distress. Halos mugtong-mugto ang mga mata ko dahil sa kakaiyak. Ramdam ko rin ang panginginig ng kamay ko dahil sa takot na ilang oras ko nang nararamdaman.

Mula roon ay naalala kong tawagan si Diana na alam kong nag-iintay sa akin simula pa kanina.

"H-hello Lindy!" - pambungad niya.

"D-diana.." - unang bigkas ko palang ng pangalan niya ay hindi ko na maiwasan ang mapahagulhol..

"L-lindy.. ayos ka lang ba? Bakit ka umiiyak?" - nag-aalalang tanong niya.

Suminghap pa muna ako bago sumagot.

"N-natatakot ako.." - usal ko habang humihikbi.

Ramdam na ramdam ko ang kabigatan sa dibdib ko na parang anytime ay kakapusin ako sa pag hinga.

"B-bakit L-lindy? May nangyari ba?" - tanong niya.

"N-nalaman na nila eh.. alam na nilang buntis ako. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko.. natatakot ako lalo na't andito rin yung ex ko kasama ang bago niya.. masyado akong natatakot sa magiging reaksiyon nila.. lalo na sa reaksiyon niya.. natatakot akong baka hindi niya matanggap." - humihikbing baton ko.